سرطان پستان در دوران شیردهی

ابتلا به سرطان در دوران بارداری از آن دسته اختلالاتی است که معمولا به وقوع نمی‌پیوندد اما به هر حال برخی زنان باردار درحالی دوران حامگلی را سپری می‌کنند که به سرطان سینه هم مبتلا هستند. البته باید به برخی نکات مهم در این خصوص توجه کرد تا شایعات و اظهارات نادرست و بی‌پایه اساس درخصوص سرطان سینه و ارتباط آن با بارداری را باور نکنیم.
مهمترین نکته این است که باردار شدن عامل بروز سرطان سینه به شمار نمی‌آید، اما در دوران حاملگی تغییرات هورمونی در بدن روی می‌دهد که می‌تواند پیشروی سرطان سینه را سرعت بخشد. در دوران بارداری سینه‌ها بر اساس یک فرآیند کاملا طبیعی سفت‌تر از قبل می‌شود و به همین دلیل تشخیص وجود توده‌های سرطانی در سینه کار دشواری خواهد بود. از این رو معمولا زمانی ابتلای فرد به سرطان سینه تشخیص داده می‌شود که تومورهای سرطانی رشد قابل توجهی کرده و به مرحله‌ای رسیده‌اند که شاید درمان آنها اندکی سخت و دیر شده باشد. با این حال علم پزشکی پیشرفت‌های زیادی در سال‌های اخیر کرده است. توصیه جدی به زنان باردار این است که در طول این دوره همواره معاینات مربوط به سینه را انجام دهند. زن باردار همواره باید نسبت به وجود توده‌های غیرطبیعی و سایر نشانه‌های غیرعادی حساس بوده و سریعا به پزشک خود مراجعه کند.

چه باید کرد؟
بهترین توصیه به زنان باردار این است که همواره توسط پزشک معاینه شوند. در خلال این معاینات، پزشک به درک کاملی از شرایط مادر و جنین دست یافته و در صورت آغاز فرآیند ابتلا به بیماری، تشخیص آن در زمان خوبی صورت گرفته و معمولا به راحتی نیز درمان صورت می‌گیرد. همراه با این معاینات از پزشک بخواهید که سینه‌هایتان را با دقت معاینه کند. اما این کافی نیست. زنان باید در خانه معاینه همیشگی از سینه‌هایشان انجام دهند. در واقع هیچ راه‌کاری به اندازه خود معاینه کردن سینه‌ها در خانه برای تشخیص به موقع ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد. اگر مطمئن نیستید که این کار را به بهترین شیوه ممکن انجام می‌دهید، از پزشک بخواهید که آموزش‌های لازم را ارایه کند.

ماموگرافی
زنان باردار در طول دوراه حاملگی از این تکنیک تشخیصی استفاده می‌کنند اما شاید برای تشخیص سرطان سینه چندان تأثیرگذار نباشد زیرا سینه‌ها دارای بافت حجیمی هستند و به همین خاطر تشخیص توده‌های سرطانی احتمالی توسط ماموگرافی کار ساده‌ای نخواهد بود. در عین حال توصیه می‌شود که از ماموگرافی سه بعدی به عنوان گزینه‌ای مؤثرتر استفاده شود. درصورتی که توده غیرطبیعی در سینه‌ها مشاهده شد، پزشک متخصص شروع به نمونه برداری از آن می‌کند. این کار با ایجاد خراشی مختصر در پوست سینه و به وسیله سوزن مخصوصی صورت می‌گیرد. در ادامه پزشک نمونه به دست آمده را در زیر میکروسکوپ‌های قوی مورد بررسی دقیق قرار می‌دهد تا سرطانی یا غیرسرطانی بودن توده را مشخص کند.

چه اتفاقی برای جنین می‌افتد؟
برخلاف تصور بسیاری از افراد، پایان دادن به بارداری تأثیری در افزایش شانس زن حامله برای غلبه بر سرطان سینه ندارد. از آن گذشته هیچ مدرک پزشکی روشنی وجود ندارد که نشان دهد سرطان سینه خطری برای سلامت جنین به همراه دارد. با این حال باید پذیرفت درمان‌هایی که قرار است به زودی آغاز شوند خطرات خاص خود را خواهند داشت. انجام جراحی در طول دوران بارداری معمولا خطری برای سلامت مادر و جنین به همراه ندارد. اگر تشخیص ابتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه پیشرفت آن صورت گیرد، پزشک توصیه می‌کند که با انجام عمل جراحی و برداشتن توده‌های مشکوک و یا حتی کل سینه، اثری از سرطان سینه در زن باردار باقی نماند.معمولا اگر تشخیص سرطان سینه در سه ماهه نخست یا دوم بارداری صورت گیرد، عمل مستکتامی گزینه پیشنهادی پزشک خواهد بود اما اگر تشخیص در سه ماهه پایانی صورت گیرد لامپتامی توصیه می‌شود. به طور کلی تا زمانی که زایمان صورت نگرفته از پرتودرمانی استفاده نمی‌شود زیرا مطالعات پزشکی نشان داده است که خطرات جدی برای سلامت نوزاد به همراه خواهد داشت. درحین انجام این عمل، جراح معمولا بافت‌هایی از سینه را خارج می‌کند که به محل رشد توده‌های سرطانی بسیار نزدیک است. بدین ترتیب این اطمینان خاطر حاصل می‌شود که بیماری تا حد زیادی ریشه کن شده است. درصورتی که تشخیص داده شود باید از شیمی درمانی هم استفاده گردد، معمولا پزشک تا پایان سه ماهه نخست حاملگی صبر کرده تا شانس وارد آمدن صدمات جدی به جنین کاهش یابد. معمولا در مواردی که بیماری پیشرفت زیادی کرده باشد، از تلفیق دو تکنیک جراحی و شیمی درمانی به طور همزمان استفاده می‌شود که در این صورت خطر بیشتری سلامت جنین را تهدید می‌کند. در این شرایط اتخاذ تصمیم درست و به دور از احساسات کار دشواری است. صحبت کردن با اعضای خانواده و پزشک جراح معمولا به اتخاذ بهترین تصمیم منجر می‌شود.

شیر دادن مادر مبتلا به سرطان سینه به نوزاد
هیچ مدرک علمی وجود ندارد که توقف شیردهی به نوزاد کمک تأثیری در وخیم تر شدن وضعیت توده‌های سرطانی داشته باشد. به طور کلی توصیه می‌شود که مادر مبتلا به سرطان سینه همچنان به نوزاد از شیر خود بدهد اما وقتی صحبت از شیمی درمانی به میان می‌آید باید احتیاط بیشتری کرد تا آنجاکه توصیه می‌شود شیردادن به نوزاد صورت نگیرد زیرا بسیاری از داروهای شیمی درمانی قوی بوده و با نفوذ به شیر موجود در سینه‌ها امکان انتقال آنها به نوزاد وجود دارد.