سلامت جنین در بارداری، نگرانی‌های مادرانه

بارداری دوره ای حساس بوده که مادران باید در آن به شدت مراقب جنین خود باشند و علاوه بر تغذیه‌ی مناسب، از خطراتی که ممکن است جان جنین را به خطر اندازد پیشگیری کنند. البته بسیاری از این خطرات که اغلب دربار‌ه‌ی آنها صحبت میشود حالت خرافه داشته و حقیقت ندارند. در این مطلب به بررسی برخی از این خطرات پرداخته و حقایقی را درباره‌ی این مشکلات بررسی خواهیم کرد.

جنین
یکی از نگرانی‌های زنان باردار این است که مبادا جنینی که ماه‌ها در شکم حمل کرده و به او وابسته شده است، به دلیلی نامعلوم مثل مواردی که از این و آن شنیده‌اند، بمیرد. مثلا جنیـن در اثر پیچیده شدن بند ناف دور گردن یا خوردن مدفوع خودش بمیرد.

قبل از بحث درباره علل فوت جنیـن باید بدانیم معمولا جنـین به دلیل پیچیدن بند ناف دور گردن خفه نمی‌شود. جالب است بدانید که در ۲۰ درصد از حاملگی‌ها بند ناف دور گردن جنین وجود دارد و این موجب مشکلی در نوزاد نمی‌شود چه زایمان طبیعی داشته باشد و چه سزارین شود.

درباره دفع مدفوع جنـین هم همین طور است یعنی تمامی جنین‌ها وقتی کاملا بالغ و رسیده می‌شوند، می‌توانند مدفوع کنند و این روند بویژه در جنین‌هایی که از تاریخ زایمان طبیعی‌شان گذشته است، در حالی‌که هنوز دردهای زایمانی شروع نشده، رخ می‌دهد.

وقتی به طور طبیعی جنـین مدفوع می‌کند، معمولا خطری جـنین را تهدید نمی‌کند و فقط نیاز به زایمان هر چه سریع تر به صورت طبیعی یا سزارین دارد، اما در مواردی که جنین به این دلیل مدفوع می‌کند که تحت استرس ناشی از کمبود اکسیژن است، مدفوع کردن جنـین علامت در خطر بودن جنین است و باید بسرعت برای سزارین اورژانس اقدام کرد، زیرا همان دلایلی که به مدفوع کردن جنین منجر می‌شود، می‌تواند به مرگ جنین نیز منجر بشود. اما چرا برخی جنین‌ها در هفته‌های آخر بارداری بدون هیچ علامتی ناگهان می‌میرند. مهم‌ترین علت این وضع بیماری دیابت مادر است. در این بیماری به دلیل اختلال در اکسیژن‌رسانی به جنین، مرگ جنـین رخ می‌دهد.

در این موارد به کنترل دقیق زن باردار برای جلوگیری از مرگ جنین نیاز است؛ یعنی مادر هر هفته کنترل شود و در صورت نیاز هر دو هفته سونوگرافی شود.
از علل دیگر مرگ جنین، اختلالات رشدی است که به دلیل مشکل ژنتیکی جـنین یا به دلیل فشار خون و دیگر بیماری‌های مادر رخ می‌دهد. در این موارد بیشتر در سونوگرافی، جنـین وضع خوبی ندارد و خوب رشد نکرده و به اصطلاح، رشد داخل رحمی کند یا متوقف شده است.
این موارد در کنترل دوره‌ای زن باردار با مشاهده شکم و میزان رشد جنـین از سوی پزشک کشف می‌شود و برای تشخیص دقیق‌تر نیاز به سونوگرافی‌های خاص است و در صورت اطمینان قبل از فوت جنین با وجود نارس بودن جنین اقدام به زایمان می‌کنیم.

به هرحال همیشه در مادرانی که دچار چاقی، فشار خون، دیابت یا بیماری‌های قلبی و کلیوی هستند، بیشتر نگران فوت جنین هستیم.

همین طور در حاملگی‌های دو یا چند قلو یا زمانی که جنـین بیش از حد درشت است یا از تاریخ زایمان بیش از یک هفته گذشته است، احتمال فوت جنیـن بیشتر است، پس این مادران نیاز به مراقبت بیشتری دارند.