غذا خور کردن کودک، ترفندهای آشپزی

همیشه می‌خواستم بچه‌هایم غذاخور خوبی باشند. این مسئله برایم از اهمیت زیادی برخوردار است. چندی پیش به این فکر می‌کردم که چطور می‌توانم آنها را طوری بار بیاورم که علاوه بر سالمون، باقالی و پنیر، کلم بروکلی و پرتقال هم بخورند و همیشه این سوال را از خودم می‌پرسیدم که آیا اشتها از آن دسته چیزهایی است که مثل شخصیت و رنگ مو، شخصی تلقی می‌شود؟ کاش می‌توانستم بگویم که صرفا نگران سلامتی آنها هستم، اما این نگرانی همواره تنها بخشی از ماجرا بوده است. همیشه دوست داشتم آنها را آسان‌گیر بار بیاورم. در تحقیقات اخیر، نحوه برخورد افراد با فرزندان‌شان را بررسی کردم و توانستم به ۷ راهبرد کاربردی برای تربیت یک فرزند غذاخور دست یابم.

۱. شما آشپز فست فود نیستید

به هنگام صرف غذا، به سه فرزندم می‌گویم، «این چیزی است که برای شام تدارک دیده‌ام؛ اگر دوست ندارید، مشکلی ندارد. لازم نیست بخورید. اما چیز دیگری برای شام نداریم.» آنها خود تصمیم می‌گیرند که که غذای آن شب را بخورند یا منتظر فرصت بعدی بمانند. در این راهبرد سلیقه آنها در نظر گرفته می‌شود. شما می‌توانید علاوه بر غذای جدیدی که تدارک دیده‌اید، حداقل یک یا دو خوراکی آشنا و محبوب هم برای کودکان آماده کنید.

این آکادمی اطفال آمریکا بود که انگیزه پیگیری این ایده را به من بخشید. جورج، اولین فرزندم یاد گرفته بود «نه» بگوید. در همان زمان بود که با این جمله از کتاب راهنمای تغذیه کودک روبرو شدم: «اگر کودک یک یا دو وعده غذایی‌اش را نخورد، مریض نخواهد شد. اما پدر و مادر گاها جوری برخورد می‌کنند که انگار کودک با این کار از بین می‌رود!» اگر تا به امروز سعی کرده‌اید غذاهای جایگزین در اختیار کودک قرار دهید و او هر بار به جای خوردن غذای شما تهدید کرده که اعتصاب غذا خواهد کرد، به شما توصیه می‌شود که از راهبردهای شماره ۵ و ۶ کمک بگیرید.

۲. می‌توانید به همه چیز ادویه بزنید

بچه‌ها حس چشایی حساسی دارند، اما این بدان معنا نیست که باید یک رژیم غذایی ثابت متشکل از پاستا با کره داشته باشند (حتی اگر خودشان مایل باشند). شما می‌توانید برای پاسخ به حس چشایی آنها برایشان غذاهای ادویه دار تدارک ببینید. کودکان به طعم خوب مواد غذایی واکنش نشان می‌دهند. همیشه انتظار داشتم بچه‌هایم از سیر دوری کنند، همچنین فکر می‌کردم آنها هرگز سمت زیتون نروند. اما سیر باعث بهبود طعم غذا می‌شود، طوری که حتی یک کودک یک ساله هم متوجه تفاوت آن خواهد شد. زیتون هم گزینه خوبی است، در صورتی که تلخ نباشد و بوی تندی ندهد. برای این کار، من از عادات غذایی قبلی‌ام که مبتنی بر نخوردن غذاهای تند و ادویه‌دار بود، دست کشیدم. اما هنوز همان غذاهایی را برای خانواده درست می‌کنم که پیش از این برای دوستانم تدارک می‌دیدم.

۳. با چرب زبانی کودک را به خوردن سبزیجات تشویق کنید

تشویق کودکان به خوردن این گروه از مواد غذایی به طور سنتی یک مشکل بزرگ برای مادران است. درک این مسئله آسان است. سبزیجات پخته شده و نمک سود صرفا یک غذای مفید جانبی هستند که به لحاظ طعم و مزه در مقابل خوراکی‌های خوش طعم و ادویه‌دار کم می‌آورند. از این رو، جای تعجب نیست که واداشتن بچه‌ها به خوردن سبزیجات مستلزم التماس و تهدید و یا استفاده از تاکتیک‌هایی است که ممکن است به سرعت نتیجه عکس دهند. چون به محض اینکه کودک بفهمد شما می‌خواهید او سبزیجات بخورد، از این کار امتناع ورزیده و از این مخالفت به عنوان یک اهرم فشار استفاده خواهد کرد. من توانستم از دستوراتی استفاده کنم که در آن از سبزیجات در قالب غذای اصلی استفاده می‌شود. مثلا از سبزیجات در تهیه سس پاستا استفاده کردم.

یک ترفند دیگر: شبی که می‌خواستم سبزیجات سرو کنم، ظرف سبزیجات را همان اول روی میز می‌آوردم، چون می‌دانستم بچه‌ها خیلی گرسنه هستند. در این شرایط، معمولا کل سبزیجات به سرعت خورده می‌شود، حتی قبل از آنکه غذای اصلی روی میز بیاید.