علائم بیش فعالی در کودکان دختر

تشخیص این علائم بسیار آسان است. با این حال، بروز نشانه‌هایی از این دست در دختران کمتر شایع است.

وقتی به یک کودک مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی فکر می‌کنید، چند تصویر ثابت به ذهن‌تان خطور می‌کند: کودکی که از قطع کردن حرف معلم در کلاس و بازیگوشی دست نمی‌کشد، یا کودکی که هرگز تکالیفش را به طور کامل انجام نمی‌دهد.

به گفته دکتر مایکل مانوس، رئیس مرکز اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی در کلینیک کلیولند، تشخیص این علائم بسیار آسان است. با این حال، بروز نشانه‌هایی از این دست در دختران کمتر شایع است. از این رو، تشخیص شیوع بیماری در دختران دشوارتر از پسران است. علاوه‌براین، تشخیص اختلال در کودکانی که صرفا از کم‌توجهی رنج برده و مشکل بیش‌فعالی ندارند نیز به زحمت صورت می‌گیرد. این حالت از اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی بیشتر در دختران شایع است.

پاتریشیا کوئین، نویسنده مقاله «شناخت دختران مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی» معتقد است پسرانی که از اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی رنج می‌برند، مشکلات رفتاری متعددی دارند که دیگران را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این حال، مسئله اصلی در تشخیص دختران این است که اختلال فوق چه تاثیری بر روی خودشان دارد.

دخترانی که از اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی رنج می‌برند، معمولا مشکل‌آفرین نیستند و بیشتر رویاپردازی می‌کنند. اگر به این دختران کاری بسپارید، انجامش می‌دهند اما تمرکز کافی ندارند و معمولا کارشان را به پایان نمی‌رسانند.
نمرات درسی بد نیز نشانه معتبری نیست. به گفته دکتر کوئین، بسیاری از دختران علی‌رغم ابتلا به این اختلال عملکرد خوبی در مدرسه دارند و با سخت‌کوشی تکالیف خود را انجام می‌دهند. از این رو، والدین متوجه مشکل فرزند خود نخواهند شد. اما خود دختران چنین احساس می‌کنند که به کمک نیاز دارند. آنها به خوبی تشخیص می‌دهند که با دیگران تفاوت دارند.