علت مک نزدن نوزاد، ناتوانی در شیر خوردن
همیشه به مادران توصیه میشود که شیردهی کودک با پستان مادر بهتر است.
همیشه به مادران توصیه میشود که شیردهی کودک با پستان مادر بهتر است، اما چه باید کرد وقتی نوزاد «زبان بسته» انکیلوگلوسیا " است؟
عدم تشخیص و حمایت پزشکی موجب نگرانی زیادی برای والدین در طی هفتههای اولیه تغذیه با شیر مادر میشود و این سوال برایشان پیش میآید که: "چرا کودکم چیزی را که به آن نیاز دارد نمیخورد؟"
بارها شنیدهاید که نوزادان کاری جز خوردن، خوابیدن و پر کردن پوشک ندارند؛ اما در چند روز اول به دنیا آمدن، پسرم فقط میخورد و میخوابید، با سر کوچکش و با ناامیدی به شانههای من ضربه میزد تا تقاضای غذای مستمر نماید، به مدت چهار ساعت، تلاشی خستگیناپذیر برای هر بار شیر خوردن داشت. وزن خود را از دست داد، شاد نبود و من احساس شکست میکردم، کاملا عصبی بود، نادیده گرفتن پستانی که پر از شیر بود و علیرغم اینکه همراه با درد بود اما وظیفه خود را انجام میدادند. چرا؟ چون همانند ۳ الی ۱۰% کودکان متولدشده در بریتانیا در هر سال، پسرم نمیتوانست دردش را بگوید.
«زبان بسته» یا انکیلوگلوسیا در نوزادان شرایطی مادرزادی است که بافتی در زیر زبان، آن را به کف دهان میچسباند و مانع حرکت زبان میشود. این حالت بر توانایی کودک برای مکیدن پستان تاثیر میگذارد و بعدها مانع تکلم نوزاد میشود.
سال گذشته موسسه «اعتماد تولد کودک ملی» فعالیتی را عرضه داشت که از دولت خواست تا خدمات بهتری برای والدین کودکان زبان بسته ارائه نماید. نبود حمایت پزشکی، نه حتی تشخیص، موجب نگرانی زیاد والدین در طی هفتههای اولیه به دنیا آمدن فرزند شده است و میپرسند "چرا کودک من چیزی را که نیاز دارد، دریافت نمیکند؟"و با مصوبه جاری NHS که اساسا بسته به منطقه سکونت تفاوت دارد، بسیاری از والدین تلاش کودکشان برای افزایش وزن را مشاهده میکنند که با تاخیر در درمان روبرو است.
اگر زبان بسته بودن که اساسا شدتهای مختلف دارد، منجر به مشکلات تغذیهای نشود، بیشتر پزشکان حرفهای به والدین توصیه مینمایند تا به این موضوع اهمیت ندهند، با بزرگ شدن کودک پوست زیر زبان کش میآید (حتی بهطور طبیعی ممکن است شکسته شود)؛ اما در بعضی موارد، پزشکان و مشاورین توصیه مینمایند تا عمل کوچکی معروف به فرنولوتومی انجام شود که در طی این عمل بافت متصل به کف دهان را پاره میکنند. در نوزادان، این عمل بدون بیهوشی انجام میشود. در مطالعات اخیر مشخص شد که ۱۹ مورد از هر ۲۰ مادر با گذشت ۴۸ ساعت بعد از عمل راحتتر قادر به تغذیه کودک خود بودند.
یکی از دلایل «زبان بسته» بودن آن است که در گذشته زنان بیشتر با شیشه پستانک به نوزادان شیر میدادند و این امر موجب شده است تا میزان تشخیص آن کمتر شود.
تغذیه با شیر مادر در هر موقعیتی کاری سخت است. درحالیکه ۶۹% از مادرانی که در بدو تولد با پستان خود به کودک شیر میدهند، تعداد آنها تا شش هفتگی به میزان ۲۳% کاهش مییابد، تنها یک درصد از آنها تا شش ماهگی شیر میدهند، هدفی که در بخش سلامت تنظیم شده است.
بنابراین قبول انجام این کار در رویارویی با کودکان زبان بسته کار بزرگی است. آخرین مطالعات نشان میدهد اگر کودک شما از پستان مادر شیر او را تغذیه کند، باهوشتر شده، بهتر آموزش دیده و سالمتر است، چیزی که بیشتر از قبل بر روی آن تاکید میشود.
نمونه پژوهی
بعد از تنها ۲۴ ساعت از به دنیا آمدن نوزاد تهیه کننده برنامههای تلویزیونی، «کیت» دریافت که چیزی در مورد کودکش درست نیست. هر شیردهی سه الی چهار ساعت طول کشیده و اصلا رضایتبخش نبوده است. او گفت: «غالبا خسته و ناراحت میشدم». در طی دو روز شیردهی با پستان، این کار آنقدر دردناک بود که احساس میکردم سوزن داخل انگشتانم میکنم. بسیار دردناک بود دردی که بعد از زایمان تاکنون تجربه نکرده بودم. مجاری پستان من بسته بود و شیر در واقع بیرون نمیآمد. این را تا مدتها نفهمیدم، اما در هفته اول علائمی از ورم پستان را مشاهده کردم.
زبان بسته بودن «ایتان» با ویزیت ماما، تشخیص داده شد اما توسط کارمندان بیمارستانی که کیت در آن زایمان کرده بود نادیده گرفته شد. شرایط او حاد بود اما زبان بسته بودن او ۱۰۰% نبود یعنی هر دو قسمت عقبی و کناری زبان محدود شده بود. میتوان تکه پوستی در انتهای زبان مشاهده کرد که آن را به کف دهان میچسباند. کاملا قابل مشاهده بود، مانند کمانی که به عقب خمشده، بنابراین متعجب شدم که دکتر متوجه آن نشده است.
اما کیت که در نتیجه مشکلات تغذیهای ایتان، ورم پستان حاد را تجربه کرده بود، باید در بیمارستان درمان شده و انتی بیوتیک دریافت میکرد و باید برای برطرف نمودن شرایط ایتان تلاش میکرد. او و همسرش مداوک از خدمات NHS در والتهام فارست استفاده کرده، جای که در آن زندگی میکردند، کلینیک لا لشه و NCT قبل از ارجاع به کلینیک زبان بسته در لندن کمکرسانی کردند. وقتی ایتان را به بیمارستان بردیم، در ساعتهای سختی که فقط چهار روزه بود، تنها چیزی که میتوانستیم بر آن تمرکز کنیم این بود که کسی را بیابیم تا کمکی به ما بکند، چون حتی نمیتوانست بهدرستی از شیشه شیر، تغذیه نماید.
به محض اینکه عمل شد، تفاوت مشهود بود. برای بار اول از زمانی که او را داشتیم، او را کنجکاو میدیدیم که به اطرافش نگاه میکرد و در حالتی که قبلا ندیده بودیم. به این علت که به اندازه کافی شیر خورده بود، نوزادی متفاوت شده بود. تا به این مرحله خیلی رنج کشیده بودم. همسرم نیز حالت عصبی داشت.
بدشانسی برای کیت، علیرغم بهبود فوری بعد از عمل اولیه، زبان بسته بودن ایتان برگشت و دو بار دیگر این عمل تکرار شد. دوره شیرین بعد از عمل اول در حدود دو روز بود. سپس درد برگشت و در طول یک هفته باید به بیمارستان لندن بر میگشتیم و دوباره ایتان را عمل میکردیم."
اما پس از چند بار روش جدیدی را آغاز نمودند که به درمان کالج کینگ معروف است که شامل ماساژ زخم دو بار در روز است. باید انگشتان را در دهان نوزاد فرو برده و ماساژ میدادیم، جایی که فرونولوم دوبار در روز برای شش هفته بریده شد. فکر میکنم ماساژ دادن کاملا برای او ضروری بوده است.
ابتدا ایتان کمی ناراحت بود، اما بعد از این کار لذت میبرد. دیو (همسرم) این کار را انجام داده و ایتان میدانست چه اتفاقی دارد میافتد و دهانش را باز میکرد و آماده انجام این کار بود و اصلا برایش دردناک نبود.
بعدها پیشرفت کردیم و مشکلات شیردهی برطرف شدند. فکر میکنم ایتان باید یاد میگرفت که چگونه این کار را انجام دهد. کیت میگوید: نه ماه بعد، او کودکی شاد، سالم و خندهرو است که از پستان شیر میخورد.
کیت میگوید: اول داشتم دیوانه میشدم؛ اما هرگز این واقعیت را فراموش نکردم که میخواستم خودم به او شیر دهم.
عدم تشخیص و حمایت پزشکی موجب نگرانی زیادی برای والدین در طی هفتههای اولیه تغذیه با شیر مادر میشود و این سوال برایشان پیش میآید که: "چرا کودکم چیزی را که به آن نیاز دارد نمیخورد؟"
بارها شنیدهاید که نوزادان کاری جز خوردن، خوابیدن و پر کردن پوشک ندارند؛ اما در چند روز اول به دنیا آمدن، پسرم فقط میخورد و میخوابید، با سر کوچکش و با ناامیدی به شانههای من ضربه میزد تا تقاضای غذای مستمر نماید، به مدت چهار ساعت، تلاشی خستگیناپذیر برای هر بار شیر خوردن داشت. وزن خود را از دست داد، شاد نبود و من احساس شکست میکردم، کاملا عصبی بود، نادیده گرفتن پستانی که پر از شیر بود و علیرغم اینکه همراه با درد بود اما وظیفه خود را انجام میدادند. چرا؟ چون همانند ۳ الی ۱۰% کودکان متولدشده در بریتانیا در هر سال، پسرم نمیتوانست دردش را بگوید.
«زبان بسته» یا انکیلوگلوسیا در نوزادان شرایطی مادرزادی است که بافتی در زیر زبان، آن را به کف دهان میچسباند و مانع حرکت زبان میشود. این حالت بر توانایی کودک برای مکیدن پستان تاثیر میگذارد و بعدها مانع تکلم نوزاد میشود.
سال گذشته موسسه «اعتماد تولد کودک ملی» فعالیتی را عرضه داشت که از دولت خواست تا خدمات بهتری برای والدین کودکان زبان بسته ارائه نماید. نبود حمایت پزشکی، نه حتی تشخیص، موجب نگرانی زیاد والدین در طی هفتههای اولیه به دنیا آمدن فرزند شده است و میپرسند "چرا کودک من چیزی را که نیاز دارد، دریافت نمیکند؟"و با مصوبه جاری NHS که اساسا بسته به منطقه سکونت تفاوت دارد، بسیاری از والدین تلاش کودکشان برای افزایش وزن را مشاهده میکنند که با تاخیر در درمان روبرو است.
اگر زبان بسته بودن که اساسا شدتهای مختلف دارد، منجر به مشکلات تغذیهای نشود، بیشتر پزشکان حرفهای به والدین توصیه مینمایند تا به این موضوع اهمیت ندهند، با بزرگ شدن کودک پوست زیر زبان کش میآید (حتی بهطور طبیعی ممکن است شکسته شود)؛ اما در بعضی موارد، پزشکان و مشاورین توصیه مینمایند تا عمل کوچکی معروف به فرنولوتومی انجام شود که در طی این عمل بافت متصل به کف دهان را پاره میکنند. در نوزادان، این عمل بدون بیهوشی انجام میشود. در مطالعات اخیر مشخص شد که ۱۹ مورد از هر ۲۰ مادر با گذشت ۴۸ ساعت بعد از عمل راحتتر قادر به تغذیه کودک خود بودند.
یکی از دلایل «زبان بسته» بودن آن است که در گذشته زنان بیشتر با شیشه پستانک به نوزادان شیر میدادند و این امر موجب شده است تا میزان تشخیص آن کمتر شود.
تغذیه با شیر مادر در هر موقعیتی کاری سخت است. درحالیکه ۶۹% از مادرانی که در بدو تولد با پستان خود به کودک شیر میدهند، تعداد آنها تا شش هفتگی به میزان ۲۳% کاهش مییابد، تنها یک درصد از آنها تا شش ماهگی شیر میدهند، هدفی که در بخش سلامت تنظیم شده است.
بنابراین قبول انجام این کار در رویارویی با کودکان زبان بسته کار بزرگی است. آخرین مطالعات نشان میدهد اگر کودک شما از پستان مادر شیر او را تغذیه کند، باهوشتر شده، بهتر آموزش دیده و سالمتر است، چیزی که بیشتر از قبل بر روی آن تاکید میشود.
نمونه پژوهی
بعد از تنها ۲۴ ساعت از به دنیا آمدن نوزاد تهیه کننده برنامههای تلویزیونی، «کیت» دریافت که چیزی در مورد کودکش درست نیست. هر شیردهی سه الی چهار ساعت طول کشیده و اصلا رضایتبخش نبوده است. او گفت: «غالبا خسته و ناراحت میشدم». در طی دو روز شیردهی با پستان، این کار آنقدر دردناک بود که احساس میکردم سوزن داخل انگشتانم میکنم. بسیار دردناک بود دردی که بعد از زایمان تاکنون تجربه نکرده بودم. مجاری پستان من بسته بود و شیر در واقع بیرون نمیآمد. این را تا مدتها نفهمیدم، اما در هفته اول علائمی از ورم پستان را مشاهده کردم.
زبان بسته بودن «ایتان» با ویزیت ماما، تشخیص داده شد اما توسط کارمندان بیمارستانی که کیت در آن زایمان کرده بود نادیده گرفته شد. شرایط او حاد بود اما زبان بسته بودن او ۱۰۰% نبود یعنی هر دو قسمت عقبی و کناری زبان محدود شده بود. میتوان تکه پوستی در انتهای زبان مشاهده کرد که آن را به کف دهان میچسباند. کاملا قابل مشاهده بود، مانند کمانی که به عقب خمشده، بنابراین متعجب شدم که دکتر متوجه آن نشده است.
اما کیت که در نتیجه مشکلات تغذیهای ایتان، ورم پستان حاد را تجربه کرده بود، باید در بیمارستان درمان شده و انتی بیوتیک دریافت میکرد و باید برای برطرف نمودن شرایط ایتان تلاش میکرد. او و همسرش مداوک از خدمات NHS در والتهام فارست استفاده کرده، جای که در آن زندگی میکردند، کلینیک لا لشه و NCT قبل از ارجاع به کلینیک زبان بسته در لندن کمکرسانی کردند. وقتی ایتان را به بیمارستان بردیم، در ساعتهای سختی که فقط چهار روزه بود، تنها چیزی که میتوانستیم بر آن تمرکز کنیم این بود که کسی را بیابیم تا کمکی به ما بکند، چون حتی نمیتوانست بهدرستی از شیشه شیر، تغذیه نماید.
به محض اینکه عمل شد، تفاوت مشهود بود. برای بار اول از زمانی که او را داشتیم، او را کنجکاو میدیدیم که به اطرافش نگاه میکرد و در حالتی که قبلا ندیده بودیم. به این علت که به اندازه کافی شیر خورده بود، نوزادی متفاوت شده بود. تا به این مرحله خیلی رنج کشیده بودم. همسرم نیز حالت عصبی داشت.
بدشانسی برای کیت، علیرغم بهبود فوری بعد از عمل اولیه، زبان بسته بودن ایتان برگشت و دو بار دیگر این عمل تکرار شد. دوره شیرین بعد از عمل اول در حدود دو روز بود. سپس درد برگشت و در طول یک هفته باید به بیمارستان لندن بر میگشتیم و دوباره ایتان را عمل میکردیم."
اما پس از چند بار روش جدیدی را آغاز نمودند که به درمان کالج کینگ معروف است که شامل ماساژ زخم دو بار در روز است. باید انگشتان را در دهان نوزاد فرو برده و ماساژ میدادیم، جایی که فرونولوم دوبار در روز برای شش هفته بریده شد. فکر میکنم ماساژ دادن کاملا برای او ضروری بوده است.
ابتدا ایتان کمی ناراحت بود، اما بعد از این کار لذت میبرد. دیو (همسرم) این کار را انجام داده و ایتان میدانست چه اتفاقی دارد میافتد و دهانش را باز میکرد و آماده انجام این کار بود و اصلا برایش دردناک نبود.
بعدها پیشرفت کردیم و مشکلات شیردهی برطرف شدند. فکر میکنم ایتان باید یاد میگرفت که چگونه این کار را انجام دهد. کیت میگوید: نه ماه بعد، او کودکی شاد، سالم و خندهرو است که از پستان شیر میخورد.
کیت میگوید: اول داشتم دیوانه میشدم؛ اما هرگز این واقعیت را فراموش نکردم که میخواستم خودم به او شیر دهم.
منبع:
بیست ستون
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼