قانون همه یا هیچ بارداری، چیست؟
آزمایش‌های «بتا» از مهمترین راه‌های تشخیص بارداری است.
دکتر عبداللهیان با اشاره به نگرانی‌های قانون «همه یا هیچ»، دوران بارداری می‌گوید: طبق این قانون بعد از لقاح، یا تخم سالم به رحم می‌رسد و عمل لانه‌گزینی اتفاق می‌افتد یا در صورت آسیب دیدن، تخم هرگز به رحم نمی‌رسد.
عبداللهیان با اشاره به اینکه همه بارداری‌ها برنامه‌ریزی شده نیستند، می‌گوید: بسیاری از خانم‌ها تا زمان به تأخیر افتادن دوران قاعدگی متوجه بارداری خود نمی‌شوند، و این زمان ممکن است بین ۱۵ روز تا ۱ ماه طول بکشد که در طول این مدت ممکن است از مواد غذایی، دارو یا محصولات خطرناکی استفاده کرده باشند. به همین دلیل با اطلاع از بارداری خود، مضطرب سلامتی جنین‌شان می‌شوند و اینکه نکند به او آسیبی رسانده باشند.
او در خصوص علایم بارداری می‌گوید: علایم فرضی شامل علایم استنباطی هستند که ممکن است خانمی، حتی پیش از زمان بارداری آن علایم را داشته باشد؛ نشانه‌هایی مثل درد زیر دل، نفخ و سفت شدن سینه‌ها که از جمله نشانه‌های احتمالی بارداری‌اند و نمی‌توان صرف اعتماد به این نشانه‌ها بارداری را تأیید کرد. این کارشناس ارشد مامایی به دو قانون مهم بارداری اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از این قوانین، قانون علایم فرضی است که می‌گوید اگر خانمی برای بارداری اقدام کرده است، باید تا زمان مثبت بودن نتیجه بارداری، خود را باردار فرض کند.
عبداللهیان قانون بعدی را قانون «همه یا هیچ» معرفی می‌کند و می‌گوید: طبق این قانون، بعد از عمل لقاح، بین ۵ روز تا ۱ هفته زمان طول می‌کشد تا تخم بتواند خود را به رحم رسانده و در آن‌جا لانه‌گزینی کند. این کارشناس ارشد مامایی می‌گوید: اگر خانمی در طول این مدت دارو یا ماده غذایی را که باعث آسیب رساندن به جنین می‌شود، استفاده کرده باشد، آن تخم به رحم نرسیده و عمل لانه‌گزینی اتفاق نمی‌افتد. یعنی یا تخم سالم به رحم می‌رسد یا در صورت آسیب دیدن هرگز به رحم نمی‌رسد.
او می‌گوید: آزمایش‌های «بتا» از مهمترین راه‌های تشخیص بارداری است که بیشتر برای تشخیص بارداری خارج از رحم اهمیت دارد و اضافه می‌کند: سطح بتا در بارداری بسیار با اهمیت است زیرا میزان بتای خون باید به اندازه‌ای رسیده باشد که بتواند روی دستگاه گوارش اثر بگذارد.
عبداللهیان آزمایش بتا را یکی از روش‌هایی می‌داند که با توجه به شرایط بدنی و فردی خانم‌های مختلف، متفاوت است. او با توجه به اینکه هیچ بارداری با بارداری دیگر قابل مقایسه نیست، می‌گوید که حتی بالا بودن بتا لزوما به معنی بارداری سالم نیست و ممکن است خانمی با بتای کم، بارداری سالمی داشته باشد یا برعکس خانمی با بتای بالا دوران بارداری خطرناکی را بگذراند. این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی می‌گوید: اکثر خانم‌های باردار در مقایسه سطح بتای خود با بارداری‌های مشابه اطراف‌شان استرس می‌گیرند. این استرس هم باعث ترشح هورمون‌هایی در خون می‌شود که مراتب آسیب‌های بیشتری را برای فرد همراه می‌آورد.
ایشان در پایان و در پاسخ به نگرانی‌های دیده نشدن ساک بارداری می‌گوید: ساک بارداری همان تغییرات دیواره رحم است که برایآماده‌سازی رحم در لانه‌گزینی اتفاق می‌افتد. این ساک هالهایست که جنین را در بر می‌گیرد و تقسیمات سلولی در آن اتفاق می‌افتد. او می‌گوید: گرچه در بسیاری از موارد ساک بارداری وجود دارد، اما به دلیل ضخامت کم آن قابل تشخیص و دیده شدن نیست و از هفته چهارم یا پنجم بارداری و به کمک سونوی واژینال قابل تشخیص است.
عبداللهیان با اشاره به اینکه همه بارداری‌ها برنامه‌ریزی شده نیستند، می‌گوید: بسیاری از خانم‌ها تا زمان به تأخیر افتادن دوران قاعدگی متوجه بارداری خود نمی‌شوند، و این زمان ممکن است بین ۱۵ روز تا ۱ ماه طول بکشد که در طول این مدت ممکن است از مواد غذایی، دارو یا محصولات خطرناکی استفاده کرده باشند. به همین دلیل با اطلاع از بارداری خود، مضطرب سلامتی جنین‌شان می‌شوند و اینکه نکند به او آسیبی رسانده باشند.
او در خصوص علایم بارداری می‌گوید: علایم فرضی شامل علایم استنباطی هستند که ممکن است خانمی، حتی پیش از زمان بارداری آن علایم را داشته باشد؛ نشانه‌هایی مثل درد زیر دل، نفخ و سفت شدن سینه‌ها که از جمله نشانه‌های احتمالی بارداری‌اند و نمی‌توان صرف اعتماد به این نشانه‌ها بارداری را تأیید کرد. این کارشناس ارشد مامایی به دو قانون مهم بارداری اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از این قوانین، قانون علایم فرضی است که می‌گوید اگر خانمی برای بارداری اقدام کرده است، باید تا زمان مثبت بودن نتیجه بارداری، خود را باردار فرض کند.
عبداللهیان قانون بعدی را قانون «همه یا هیچ» معرفی می‌کند و می‌گوید: طبق این قانون، بعد از عمل لقاح، بین ۵ روز تا ۱ هفته زمان طول می‌کشد تا تخم بتواند خود را به رحم رسانده و در آن‌جا لانه‌گزینی کند. این کارشناس ارشد مامایی می‌گوید: اگر خانمی در طول این مدت دارو یا ماده غذایی را که باعث آسیب رساندن به جنین می‌شود، استفاده کرده باشد، آن تخم به رحم نرسیده و عمل لانه‌گزینی اتفاق نمی‌افتد. یعنی یا تخم سالم به رحم می‌رسد یا در صورت آسیب دیدن هرگز به رحم نمی‌رسد.
او می‌گوید: آزمایش‌های «بتا» از مهمترین راه‌های تشخیص بارداری است که بیشتر برای تشخیص بارداری خارج از رحم اهمیت دارد و اضافه می‌کند: سطح بتا در بارداری بسیار با اهمیت است زیرا میزان بتای خون باید به اندازه‌ای رسیده باشد که بتواند روی دستگاه گوارش اثر بگذارد.
عبداللهیان آزمایش بتا را یکی از روش‌هایی می‌داند که با توجه به شرایط بدنی و فردی خانم‌های مختلف، متفاوت است. او با توجه به اینکه هیچ بارداری با بارداری دیگر قابل مقایسه نیست، می‌گوید که حتی بالا بودن بتا لزوما به معنی بارداری سالم نیست و ممکن است خانمی با بتای کم، بارداری سالمی داشته باشد یا برعکس خانمی با بتای بالا دوران بارداری خطرناکی را بگذراند. این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی می‌گوید: اکثر خانم‌های باردار در مقایسه سطح بتای خود با بارداری‌های مشابه اطراف‌شان استرس می‌گیرند. این استرس هم باعث ترشح هورمون‌هایی در خون می‌شود که مراتب آسیب‌های بیشتری را برای فرد همراه می‌آورد.
ایشان در پایان و در پاسخ به نگرانی‌های دیده نشدن ساک بارداری می‌گوید: ساک بارداری همان تغییرات دیواره رحم است که برایآماده‌سازی رحم در لانه‌گزینی اتفاق می‌افتد. این ساک هالهایست که جنین را در بر می‌گیرد و تقسیمات سلولی در آن اتفاق می‌افتد. او می‌گوید: گرچه در بسیاری از موارد ساک بارداری وجود دارد، اما به دلیل ضخامت کم آن قابل تشخیص و دیده شدن نیست و از هفته چهارم یا پنجم بارداری و به کمک سونوی واژینال قابل تشخیص است.
منبع:
نی نی سایت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼