استفاده از کالسکه از چند ماهگی؟

آیا استفاده از کالسکه ضروری است؟ کودک را می‌توان خارج از تختخواب و در هوای آزاد خوابانید و یا برای مسافت‌های دور او را در اتومبیل قرار داد. ولی بسیاری از مادران به پیاده‌روی علاقه داشته و دلشان می‌خواهد نوزادشان را نیز همراه ببرند.

در اکثر کشورها، گذاشتن طفل در وسیلۀ کیسه‌مانندی که به پشت یا پهلوی پدر یا مادر وصل شده و نوزاد را در آن می‌گذرانند، به‌تدریج جایگزین کالسکه شده است. این کار باعث می‌شود که نوزاد به‌خوبی بتواند محیط اطراف را تماشا کند. اگر خود شما قانع شده‌اید که نوزادتان را می‌توانید به‌این‌ترتیب همراه خود ببرید، مطمئن باشید که در فروشگاه‌ها و پیاده‌روهای باریک و شلوغ آسایش بیشتری خواهید داشت و لذا به‌ هیچ‌وجه به نسل قدیم که شما را چپ‌چپ نگاه می‌کنند اعتنا نکنید!

مطمئن باشید فرزند شما از اینکه می‌تواند دنیای اطرافش را ببیند و از طرفی گرمای بدن شما را حس کند، لذت فراوان خواهد برد. این شیوۀ حمل‌ونقل طفل به‌هیچ‌وجه تأثیر سویی در اندام او نخواهد داشت. شاید بتوان گفت که کالسکه در هوای بد و بارانی وسیلۀ مناسب‌تری است.

نوزاد از خوابیدن در کالسکه نیز لذت می‌برد. در هنگام بی‌قراری حرکات یکنواخت کالسکه او را تسکین می‌دهد. هنگامی‌که بزرگ‌تر شده و می‌تواند در کالسکه بنشیند تماشای محیط اطراف که مثل فیلم از جلوی چشمش می‌گذرد، برایش بسیار لذت‌بخش است.

بهتر است در فاصلۀ اولین ماه تولد، کودک را از منزل بیرون نبرید، زیرا هوای خانه ثابت بوده و ضمناً سروصدا هم کم است. ولی چنانچه ناچار شدید از منزل خارج شوید، حرکات کالسکه نوزاد را اذیت نخواهد کرد.

در کشورهای گرم می‌توان از لحظۀ تولد بچه را در کالسکه گذاشت و بیرون برد و در کشورهای سردتر پس از یک هفته این کار میسر خواهد بود. اگر هوا ملایم و معتدل باشد، هوای آزاد برای نوزاد بسیار مفید خواهد بود ولی مواظب باشید که علیرغم تعادل هوا، نوزاد را به مدت طولانی در معرض هوای آزاد قرار ندهید. در هوای یخبندان و مه غلیظ تا جایی که ممکن است او را در خانه نگهدارید و بگذارید تا هوا گرم‌تر شود و یا مه به‌کلی از بین برود.

اگر نوزاد شما در خارج خانه به خواب‌رفته، از رسیدن هوای تازه به او اطمینان حاصل کنید. اگر قرار باشد کودک را در کالسکه‌ای که دیواره‌های بلند داشته و سایبان عریض و طویلی رویش کشیده شده بیرون ببرید و ذره‌ای هوای تازه و سالم به او نرسد، این کار فایده‌ای نخواهد داشت. چنین کالسکه‌ای جز احساس دل‌تنگی چیزی برای طفل ندارد بنابراین همان بهتر که او را در تختخوابش بگذارید که لااقل بتواند از هوای معتدل خانه استفاده کند. در هوای آفتابی، بهتر است نوزاد را در کالسکه‌ای بگذارید که فقط یک سایبان کوچک دارد تا هوا در اطراف او به‌خوبی جریان پیدا کند.

در هوای سرد به‌اندازۀ کافی لباس به تن نوزاد بکنید و پتوی کافی در کالسکه همراه ببرید. نیازی به کلاه نیست زیرا لبه‌های کالسکه سر او را حفاظت خواهند کرد. درصورتی‌که هوا فوق‌العاده سرد بوده و شما کلاه را ضروری می‌دانید، از آن استفاده کنید. همچنین اگر دست‌هایش سرد و کرخ شده‌اند، حتماً دستکش به دستش کنید.

به‌هرحال کودکتان را برای مدت طولانی در کالسکه تنها نگذارید زیرا شروع به تقلا کرده و حرکات بدن او احتمالاً کالسکه را به راه خواهد انداخت. همچنین بلند و کوتاه کردن دست‌وپا و بازی کردن حق طبیعی کودک است که موجب رشد جسمی و روانی او می‌شود، بنابراین او را از کالسکه بیرون بیاورید تا در جای وسیعی امکان حرکت و بازی برای او تأمین گردد.

کالسکه سواری امکان دیدن حرکت برگ‌ها، سایه‌روشن‌ها، ابرها، مردم و دنیا را برای کودک فراهم می‌سازد و بنابراین هرچه بزرگ‌تر شده و توجهش بیشتر به محیط اطرافش جلب شود، از این کار لذت بیشتری می‌برد. پس از مدتی صدای حرکت چرخ‌های کالسکه بر روی ناهمواری‌های خیابان را تقلید می‌کند و هر وقت ببیند که شما لباس پوشیده، عازم بیرون رفتن از خانه هستید، با تکرار این صدا شما را متوجه منظور خود خواهد کرد.

معدودی از نوزادان هستند که حتی بطری شیرشان را با خود به کالسکه می‌برند و دوست دارند غالب اوقات در آنجا باشند. آن‌ها کودکانی هستند که مادرانشان صدای اعتراض آن‌ها را نشنیده و راحتی خود به آسایش طفل را ترجیح داده‌اند و درنتیجه نوزاد به این وضع عادت کرده است.

البته چنانچه کودک در کالسکه احساس راحتی و خوشحالی می‌کند، به‌زور او را بیرون نیاورید. مراقب باشید که کودک از بودن در کالسکه افسرده و خسته نشود چراکه امکان سرگرم شدن در کالسکه کم است. چنانچه کودکی علاقه‌مند‌است که در تمام مدت روز در کالسکه بماند، مادر باید این سؤال را برای خود مطرح کند که چگونه می‌توان امکان فعالیت و سرگرمی بیشتر را برای او فراهم آورد تا انگیزۀ خارج شدن از کالسکه و جست‌وخیز در خانه برایش ایجاد گردد.