با کم خوابی نوزادان چه کنیم؟
نوزاد ها در دوماه اول تولد دارای برنامه ی خواب نامنظم هستند و روزانه حدود ۱۲ تا ۱۸ ساعت میخوابند.
الگوی خواب نوزادان
نوزاد ها در دوماه اول تولد دارای برنامه ی خواب نامنظم هستند و روزانه حدود 12 تا 18 ساعت میخوابند.حدود سه تا شش ماهگی برنامه ی خوابشان تقریبا مرتب می شود.از حدود سه ماهگی تا یک سالگی نوزادان نیاز به 14 تا 15 ساعت خواب در روز دارند که چرت زدن نیز شامل این مدت زمان می شود.حدود 9 ماهگی 70 تا 80 درصد نوزادان ، دیگر مشکلی با خواب ندارند ، یعنی طول دوره خواب تا بیداری آنها در شب ، پنج تا شش ساعت است.
شما فقط کمک کنید
اگر والدین هر شب ، خودشان کودکان را بخوابانند، او یاد نمی گیرد که خودش به تنهایی بخوابد و ممکن است برای به تخت خواب رفتن وجلب توجه والدین، گریه کند.او را هنگامی که هنوز نیمه خواب است و کامل نخوابیده در تخت خواب بگذارید. با این روش می آموزد که برای خوابیدن به خود متکی باشد، حتی اگر نیمه های شب از خواب بیدار شود.
بیش از حد خسته است
کودکان نوپا و پیش دبستانی، اگر به میزان کافی نخوابند ، می توانند تحریک پذیر باشند و این باعث می شود برخی از کودکان حتی، بیشتر از قبل در برابر خوابیدن، مقاومت کنند.کودکان نوپا و پیش دبستانی، نیاز به 11 تا 14 ساعت خواب در هر 24 ساعت دارند.مقداری از این زمان نیز صرف چرت زدن می شود. در این سنین داشتن یک برنامه منظم و دقیق برای خوابیدن ، بیدار شدن ، چرت زدن و همچنین وعده های غذایی و زمان بازی مناسب برای کودکان ، امری بسیار مهم و اساسی است.
اضطراب جدایی
اضطراب جدایی نیز می تواند مشکلات خواب را افزایش دهد.صحبت کردن، آواز خواندن، تکان های گهواره، و یا پرخوری ، به نوبه خود ممکن است این مرحله را به عادت بد شب بیدار شدن، تبدیل نماید.در حدود ۶ ماهگی می توانید او را برای تنها خوابیدن آماده کنید. در صورت بیدار شدن ، اگر کودک ، علایم بیماری ندارد، برایش به آرامی لالایی گفته و پشتش را بمالید ؛ اما بلندش نکنید یا به او غذا ندهید. برای کودکان نوپایی که از تاریکی شب می ترسند، یک چراغ خواب کوچک می تواند باعث آرامش شود.
نداشتن برنامه ی خواب منظم
هر شب انجام کار های یکسان قبل از خواب، به کودک کمک می کند که فرق بین زمان بیداری و خواب را بفهمد.یک برنامه ی خواب منظم که شامل کار هایی مانند حمام کردن، داستان گفتن، غذای سبک و پس از آن چراغ های خاموش باشد، به او در درک زمان خواب کمک می کند. این برنامه باید هر شب بطور یکسان اجرا شود و همیشه به اتاق خواب کودک منتهی شود.متخصصین پیشنهاد می دهند که این برنامه را از 4 ماهگی برای کودک اجرا کنید.
بیداری شبانه
خواه به دلیل اضطراب جدایی باشد یا نبود یک برنامه ی دقیق خواب ، یا به هر بهانه دیگر ،بعضی از کودکان برای بیدار ماندن پافشاری و بهانه تراشی می کنند.ممکن است بخواهند داستان دیگری برایشان بخوانید یا نوشیدنی دیگری بنوشند و یا دوباره به حمام بروند. اما شما کوتاه نیایید ، هر چند دقیقه یک بار به اتاق کودک بروید و او را با مهربانی به خوابیدن تشویق کنید؛ مدت زمان این سر زدن ها، هربار باید کوتاه تر شود.
زمان چرت زدن ها کافی نیست
اگر فرزندتان در طول روز از خواب کافی برخوردار نباشد، خواه نا خواه هنگام شب ، در خوابیدن، دچار مشکل می شود.بیشتر نوزادان به دو یا سه وعده خواب کوتاه در روز نیاز دارند. کودکان نوپا نیاز به حداقل یک بار چرت زدن در روزو کودکان کوچک تر اغلب به دو بار چرت زدن نیاز دارند. بیشنر کودکان تا سن 5 سالگی عصر ها می خوابند. به خلق و خوی فرزندتان توجه کنید، اگربداخلاق و خواب آلود است، اجازه دهید چرت بزند؛ اما مانع خوابیدن او تا وقت خواب شبانه و یا خواب های مقطع بشوید.
آپنه انسدادی خواب
گاهی وقت ها کودکان به دلیل آپنه ، قادر به خوابیدن نیستند.این عارضه زمانی اتفاق می افتد که راه ورود و خروج هوا اغلب با بزرگ شدن لوزه ها و بافت های بینی به نام لوزه سوم مسدود می شود.کودکان مبتلا به آپنه معمولابا صدای بلند خروپف می کنند و به زحمت نفس می کشند که همین امر باعث می شود خواب ناآرامی داشته باشند و شایع ترین سن بروز این عارضه ۳ تا ۷ سال است؛ در این سنین لوزه ها و آدنوئید بزرگترین اندازه ی خود را دارند. درمان این عارضه بکمک جراحی یا استفاده از ماسک بینی در شب امکان پذیر است.
خر و پف
حدود 10 ٪ از کودکان خر و پف می کنند.دلایل خر و پف می تواند متنوع باشد که شامل آپنه ،آلرژی های فصلی، گرفتگی ناشی از سرما، و یا انحراف تیغه بینی است.اگر فرزند شما به دلیل مشکلات تنفسی قادر به خوابیدن نیست با یک متخصص اطفال مشورت کنید.اگر خروپف فرزندتان باعث اختلال در خوابش می شود و دلیل آن از علائم آپنه نیست ، احتمالا مشکل با مصرف داروهایی از جمله اسپری بینی استروئیدی که از التهاب بافت های بینی می کاهد،حل می شود.
کابوس و وحشت شبانه
خواب های بد معمولا بی ضرر اند.این نوع خواب ها بطور معمول در انتهای دوره ی نوجوانی پایان می پذیرند.اگر فرزند شما شب ها کابوس می بیند، شاید از چیزی به شدت می ترسد؛ اجازه دهید برای شما از دلیل ترسش حرف بزند.در هنگام دیدن کابوس شبانه کودک ممکن است در حالیکه هنوزخواب است، وحشت زده رفتارکند، ولی در هنگام بیداری چیزی از اتفاق و کابوس های شب گذشته اش به یاد نیاورد.هنگامی که فرزندتان کابوس دید، او را دلداری دهید.از مقدار خواب کافی و برنامه ی زمان بندی دقیق برای خواب کودکتان مطمئن شوید.در صورتی که کابوس های فرزندتان ادامه داشت با متخصص اطفال خود مشورت کنید.
نوزاد ها در دوماه اول تولد دارای برنامه ی خواب نامنظم هستند و روزانه حدود 12 تا 18 ساعت میخوابند.حدود سه تا شش ماهگی برنامه ی خوابشان تقریبا مرتب می شود.از حدود سه ماهگی تا یک سالگی نوزادان نیاز به 14 تا 15 ساعت خواب در روز دارند که چرت زدن نیز شامل این مدت زمان می شود.حدود 9 ماهگی 70 تا 80 درصد نوزادان ، دیگر مشکلی با خواب ندارند ، یعنی طول دوره خواب تا بیداری آنها در شب ، پنج تا شش ساعت است.
شما فقط کمک کنید
اگر والدین هر شب ، خودشان کودکان را بخوابانند، او یاد نمی گیرد که خودش به تنهایی بخوابد و ممکن است برای به تخت خواب رفتن وجلب توجه والدین، گریه کند.او را هنگامی که هنوز نیمه خواب است و کامل نخوابیده در تخت خواب بگذارید. با این روش می آموزد که برای خوابیدن به خود متکی باشد، حتی اگر نیمه های شب از خواب بیدار شود.
بیش از حد خسته است
کودکان نوپا و پیش دبستانی، اگر به میزان کافی نخوابند ، می توانند تحریک پذیر باشند و این باعث می شود برخی از کودکان حتی، بیشتر از قبل در برابر خوابیدن، مقاومت کنند.کودکان نوپا و پیش دبستانی، نیاز به 11 تا 14 ساعت خواب در هر 24 ساعت دارند.مقداری از این زمان نیز صرف چرت زدن می شود. در این سنین داشتن یک برنامه منظم و دقیق برای خوابیدن ، بیدار شدن ، چرت زدن و همچنین وعده های غذایی و زمان بازی مناسب برای کودکان ، امری بسیار مهم و اساسی است.
اضطراب جدایی
اضطراب جدایی نیز می تواند مشکلات خواب را افزایش دهد.صحبت کردن، آواز خواندن، تکان های گهواره، و یا پرخوری ، به نوبه خود ممکن است این مرحله را به عادت بد شب بیدار شدن، تبدیل نماید.در حدود ۶ ماهگی می توانید او را برای تنها خوابیدن آماده کنید. در صورت بیدار شدن ، اگر کودک ، علایم بیماری ندارد، برایش به آرامی لالایی گفته و پشتش را بمالید ؛ اما بلندش نکنید یا به او غذا ندهید. برای کودکان نوپایی که از تاریکی شب می ترسند، یک چراغ خواب کوچک می تواند باعث آرامش شود.
نداشتن برنامه ی خواب منظم
هر شب انجام کار های یکسان قبل از خواب، به کودک کمک می کند که فرق بین زمان بیداری و خواب را بفهمد.یک برنامه ی خواب منظم که شامل کار هایی مانند حمام کردن، داستان گفتن، غذای سبک و پس از آن چراغ های خاموش باشد، به او در درک زمان خواب کمک می کند. این برنامه باید هر شب بطور یکسان اجرا شود و همیشه به اتاق خواب کودک منتهی شود.متخصصین پیشنهاد می دهند که این برنامه را از 4 ماهگی برای کودک اجرا کنید.
بیداری شبانه
خواه به دلیل اضطراب جدایی باشد یا نبود یک برنامه ی دقیق خواب ، یا به هر بهانه دیگر ،بعضی از کودکان برای بیدار ماندن پافشاری و بهانه تراشی می کنند.ممکن است بخواهند داستان دیگری برایشان بخوانید یا نوشیدنی دیگری بنوشند و یا دوباره به حمام بروند. اما شما کوتاه نیایید ، هر چند دقیقه یک بار به اتاق کودک بروید و او را با مهربانی به خوابیدن تشویق کنید؛ مدت زمان این سر زدن ها، هربار باید کوتاه تر شود.
زمان چرت زدن ها کافی نیست
اگر فرزندتان در طول روز از خواب کافی برخوردار نباشد، خواه نا خواه هنگام شب ، در خوابیدن، دچار مشکل می شود.بیشتر نوزادان به دو یا سه وعده خواب کوتاه در روز نیاز دارند. کودکان نوپا نیاز به حداقل یک بار چرت زدن در روزو کودکان کوچک تر اغلب به دو بار چرت زدن نیاز دارند. بیشنر کودکان تا سن 5 سالگی عصر ها می خوابند. به خلق و خوی فرزندتان توجه کنید، اگربداخلاق و خواب آلود است، اجازه دهید چرت بزند؛ اما مانع خوابیدن او تا وقت خواب شبانه و یا خواب های مقطع بشوید.
آپنه انسدادی خواب
گاهی وقت ها کودکان به دلیل آپنه ، قادر به خوابیدن نیستند.این عارضه زمانی اتفاق می افتد که راه ورود و خروج هوا اغلب با بزرگ شدن لوزه ها و بافت های بینی به نام لوزه سوم مسدود می شود.کودکان مبتلا به آپنه معمولابا صدای بلند خروپف می کنند و به زحمت نفس می کشند که همین امر باعث می شود خواب ناآرامی داشته باشند و شایع ترین سن بروز این عارضه ۳ تا ۷ سال است؛ در این سنین لوزه ها و آدنوئید بزرگترین اندازه ی خود را دارند. درمان این عارضه بکمک جراحی یا استفاده از ماسک بینی در شب امکان پذیر است.
خر و پف
حدود 10 ٪ از کودکان خر و پف می کنند.دلایل خر و پف می تواند متنوع باشد که شامل آپنه ،آلرژی های فصلی، گرفتگی ناشی از سرما، و یا انحراف تیغه بینی است.اگر فرزند شما به دلیل مشکلات تنفسی قادر به خوابیدن نیست با یک متخصص اطفال مشورت کنید.اگر خروپف فرزندتان باعث اختلال در خوابش می شود و دلیل آن از علائم آپنه نیست ، احتمالا مشکل با مصرف داروهایی از جمله اسپری بینی استروئیدی که از التهاب بافت های بینی می کاهد،حل می شود.
کابوس و وحشت شبانه
خواب های بد معمولا بی ضرر اند.این نوع خواب ها بطور معمول در انتهای دوره ی نوجوانی پایان می پذیرند.اگر فرزند شما شب ها کابوس می بیند، شاید از چیزی به شدت می ترسد؛ اجازه دهید برای شما از دلیل ترسش حرف بزند.در هنگام دیدن کابوس شبانه کودک ممکن است در حالیکه هنوزخواب است، وحشت زده رفتارکند، ولی در هنگام بیداری چیزی از اتفاق و کابوس های شب گذشته اش به یاد نیاورد.هنگامی که فرزندتان کابوس دید، او را دلداری دهید.از مقدار خواب کافی و برنامه ی زمان بندی دقیق برای خواب کودکتان مطمئن شوید.در صورتی که کابوس های فرزندتان ادامه داشت با متخصص اطفال خود مشورت کنید.
منبع:
نی نی رشد
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼