دادن آب قند به نوزاد، مجاز هستیم؟

چرا به نوزاد آب قند ندهم؟

آب قند در افرایش وزن نوزاد نقشی ندارد؛ اگرچه ممکن است موقتاً جلوی گریه نوزادگرسنه را بگیرد. نوزادانی که فقط شیر مادر می خورند افزایش وزن بهتری نسبت به نوزادانی که همراه شیرمادر آب قند هم می خورند، دارند. اگر به مدت طولانی به نوزاد خود آب قند بدهید چهره نوزاد شما به ظاهر، اصطلاحاً «تپل» می شود. اما این گونه های پف آلود نه تنها دلیل سلامت نوزاد نیست بلکه نشان از سوء تغذیه او دارد و همچنین این نوزادان معمولاً در قسمت سرین و پاها دچار سوختگی می شوند. آب قند به دلیل شیرینی جلوی اشتهای نوزاد را می گیرد و ممکن است نوزاد شیرینی آب قند را به شیرینی شیر مادر ترجیح داده و از خوردن شیر مادر امتناع کند. علاوه بر این چون آب قند معمولاً با شیشه و پستانک به نوزاد داده می شود، ممکن است نوزاد راحت طلب سر پستانک را به زحمت مکیدن سینه مادر ترجیح دهد. نیز برخلاف تصور برخی، آب قند هم باعث افزایش زردی نوزاد زرد و هم باعث افزایش نفخ و دل درد او خواهد شد.

وقتی نوزادمان گریه و بی تابی می کند چه چیزهایی را در او چک کنیم؟
شایعترین و شناخته شده ترین علت، «گرسنگی»‌ است. «خیس بودن» پوشک نوزاد هم او را ناراحت می کند. گاهی اوقات «ادرار سوختگی» نوزاد آنچنان او را بی قرار و بی‌تاب می کند که خواب و آرامش را از او و پدر و مادرش سلب می کند. مسائل گوارشی نوزاد مثل «کولیک های شبانه»، «نفخ شکم»، «ترش کردن و بالا آوردن شیر» و «عدم دفع مدفوع» هم از علل گریه های ادامه دار برخی نوزادان است. در بعضی شرایط «احساس سرما یا گرما» در نوزاد باعث ناراحتی و بی قراری می شود. اما بعضی وقت ها هم جنبه های روانی تأثیرگذار می شوند. مثلاً «عصبانیت یا استرس مادر» به نوزاد منتقل می شود و آرامش او را بهم می زند. دیگر اینکه بی توجهی به خواست نوزاد و تعلل در پاسخ به نیازهای او باعث «عصبانیت و خشم» او می شود و به اصطلاح با پدر و مادر لج می کند. اما بعضی وقت ها هم گریه نوزاد ناشی از «درد» یا «تب و بیماری» است که حتماً باید جدی گرفته شود تا خدای ناکرده پشیمانی به بار نیاورد!