رشد نرمال نوزاد، تاثیر زندگی امروزه

فعالیت‌های اجتماعی و باورهای فرهنگیِ زندگی مدرن از سلامت مغز و رشد عاطفی در کودکان جلوگیری می‌کند. مقایسه‌ی نتایج زندگی جوانان آمریکایی در پنجاه سال اخیر مشخص کرده که چگونه تجارب اولیه‌ی زندگی می‌تواند بر رشد مغز تأثیرگذار باشد. گرایش‌ها و اعتقادات غیرمنطقی در فرهنگ امروزی به امری عادی تبدیل شده، از جمله جدا کردن نوزادان در اتاق دیگر و یا اعتقاد به کم کردن توجه نسبت به گریه‌ی نوزاد و همچنین ازدیاد استفاده از شیر خشک.شیردهی نوزادان، پاسخ‌دهی به گریه‌ی نوزاد و در آغوش کشیدن که همگی از شیوه‌های پرورش فرزند در نسل‌های قبلی بوده، نشان‌دهنده‌ی تأثیر مثبت بر مغز در حال رشد است و نه تنها شکل‌دهنده‌ی شخصیت و رشد اخلاقی بلکه کمک‌کننده به سلامت جسمانی فرد است. مطالعات نشان می‌دهد که در پاسخ به گریه و نیازهای کودک، لمس کردن و در آغوش گرفتن او و بازی آزاد در طبیعت، اثرات مثبتی بر واکنش نسبت به استرس، افزایش ظرفیت اجتماعی و کاهش پرخاشگری خواهد داشت و مجموعه‌ای از مراقبان حمایتی (به غیر از مادر به تنهایی) انعطاف‌پذیری شخصیت و همچنین همدلی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در شیوه‌های مدرن در ایالات متحده، نوزادان زمان زیادی را در حامل، صندلی ماشین و کالسکه تنها می‌مانند. تنها حدود 15 درصد از نوزادان از تغذیه با شیر مادر تا 12 ماه برخوردار می‌شوند. خانواده‌ها کم جمعیت شده‌اند و اجازه‌ی بازی آزاد برای کودکان توسط پدر و مادر در پنجاه سال گذشته به طور چشمگیری کاهش یافته است.در نتیجه‌ی این شیوه‌های مدرن، یک بیماری همه‌گیرِ اضطراب و افسردگی در میان تمام گروه‌های سنی از جمله کودکان افزایش یافته و میزان رفتار پرخاشگرانه و بزهکاری در کودکان و جوانان افزایش داشته است.با این حال در چنین شرایطی معلمان و دیگر بستگان ـ که کودک که در حضور آن‌ها احساس امنیت دارد ـ می‌توانند تأثیر مثبتی بر روی کودک ایجاد کنند.