سقط مکرر جنین، نقش هورمون های مادر

نقش هورمون های مادر در سقط مکرر یا پشت سرهم
سقط جنین سه بار یا بیشتر، به صورت پشت سرهم «سقط مکرر» نامیده می شود.تخمک گذاری، لانه گزینی و مراحل اولیه بارداری تحت نظارت یک سیستم درون ریز منظم در بدن مادر صورت می گیرد.بیشترین اختلالات هورمونی مادر، مربوط به نقایص فازلوتئال و سطح هورمون های تولیدی پس از لقاح، به خصوص سطح پروژسترون در مراحل اولیه بارداری است.
عوامل هورمونی که در سقط مکرر نقش دارند:
نقص فاز لوتئال
سندرم تخمدان پلی کیستیک
دیابت
بیماری های تیروئیدی
سطح بالای پرولاکتین که می تواند با تکامل فولیکول ها و عملکرد لوتئال تداخل ایجاد کند.
تقریبا این عوامل در ۲۰-۱۷ درصد سقط های مکرر نقش دارند.

نقص فاز لوتئال (فاز ترشحی چرخه قاعدگی)
در گذشته، نقص فازلوتئال در نتیجه تولید ناکافی پروژسترون توسط جسم زرد و عدم بلوغ کافی اندومتر(لایه پوشاننده رحم) برای لانه گزینی تعریف شده است.این مورد زمانی که تکامل بافت اندومتر با توجه به تعداد روزهای چرخه قاعدگی، با بیش از دو روز تاخیر صورت گیرد، تشخیص داده می شود و این اختلال تحت عنوان بلوغ ناکافی اندومتر ناشی از یک اختلال کمی یا کیفی عملکرد جسم زرد تعریف می شود.روش های تشخیص نقایص فازلوتئال شامل: ثبت دمای پایه بدن، ارزیابی غلظت پروژسترون و نمونه های بافت شناسی اندومتر است.معیار استاندارد برای تشخیص نقص فاز لوتئال، بررسی بافت شناسی اندومتردرفاز لوتئال است.با این حال پزشک تصمیم گیری می کند که این بررسی در چه فردی صورت گیرد.با بررسی های انجام شده به نظر می رسد نقص فاز لوتئال به احتمال زیاد ناشی از پاسخ غیرطبیعی اندومتر به پروژسترون به جای تولید غیرطبیعی پروژسترون توسط جسم زرد است.پروژسترون، عامل اصلی تبدیل اندومتر پرولیفراتیو(تکثیری) به ترشحی است تا اندومتر پذیرای رویانی که می خواهد لانه گزینی انجام دهد، باشد.فازلوتئال با ترشح پروژسترون توسط جسم زرد تا حدود هفته ۷ بارداری از بقای بارداری حمایت می کند و از آن زمان به بعد تروفوبلاست جفت با ساخت پروژسترون توانایی حمایت بارداری را خواهد داشت.در افرادی که جسم زرد قبل از هفته ۷ بارداری برداشته می شود، بارداری منجر به سقط می شود، اما اگر پروژسترون تجویز شود بارداری ادامه خواهد یافت.در یک تحقیق نشان داده شد که با تجویز یک ضد پروژسترون، بارداری در نهایت تا ۵۶ روز پس از اولین روز آخرین قاعدگی فرد ادامه پیدا می کند.

سندرم تخمدان پلی کیستیک
در تحقیقات انجام شده سندرم تخمدان پلی کیستیک در حداقل ۴۰ درصد زنان با سابقه سقط مکرر پیدا شده است. مقاومت به انسولین و هایپرانسولینمیا (افزایش سطح انسولین) که اغلب در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می شود، ممکن است نقشی در سقط مکرر داشته باشد، زیرا با درمان (تجویز متفورمین) این بیماران احتمال سقط کاهش پیدا می کند.

دیابت
زنان مبتلا به دیابت کنترل شده نسبت به زنان بدون دیابت احتمال بالاتری برای سقط ندارند. با این حال زنان مبتلا به دیابت کنترل نشده، طبق شواهد با سطح بالای HgA۱c در سه ماهه اول بارداری به طور قابل توجهی دارای احتمال بالاتری برای سقط و نقایص جنینی هستند.احتمال سقط در زنان مبتلا به دیابت کنترل نشده ۳-۲ برابر جمعیت عادی است.با این حال غربالگری برای دیابت نهفته در زنان بدون علامت لازم نیست، مگر اینکه بیمار سطح بالای گلوکز یا سایر علائم بالینی دیابت را نشان دهد و یا سابقه یک سقط بدون علت در سه ماهه دوم بارداری داشته باشد.

اختلال عملکرد تیروئید
مطالعات به طور مستقیم بر ارتباط بیماری های تیروئید با سقط های مکرر اشاره نکرده اند.اگر چه حضور آنتی بادی ضدتیروئید در خون ممکن است نشان دهنده یک اختلال خودایمنی عمومی باشد که می تواند به عنوان یک عامل خطر در سقط نیز نقش داشته باشد. غربالگری برای یافتن بیماری های تیروئید مفید به نظر نمی رسد، مگر اینکه فرد علائم بیماری های تیروئید را داشته باشد.اگر عملکرد تیروئید غیرطبیعی باشد باید درمان صورت گیرد.شواهدی وجود دارند که زنان با عملکرد غیرطبیعی تیروئید، خصوصا کسانی که تحت درمان ناباروری هستند با احتمال زیادی بلافاصله پس از بارداری دچار کم کاری تیروئید می شوند، به همین دلیل پیامد بارداری در این زنان ممکن است با جایگزینی هورمون های تیروئید بهبود یابد.