خواباندن نوزاد در شب، دردسرهای ویژه دوقلوها
طراحی و پیاده کردن برنامه یکسان خواب برای دوقلوها، هم الگوی خواب سالم را برای آنها تامین می کند و هم احتمال اینکه شما زمانی را نیز برای استراحت به دست بیاورید...
پیشنهاداتی که متخصصین برای نگهداری و خواب دو یا چند قلوها ارائه می دهند شامل موارد زیر است:
برنامه زمانی خواب دو کودک را با همدیگر هماهنگ کنید
طراحی و پیاده کردن برنامه یکسان خواب برای دوقلوها، هم الگوی خواب سالم را برای آنها تامین می کند و هم احتمال اینکه شما زمانی را نیز برای استراحت به دست بیاورید، افزایش می دهد. در صورتی که زمان خواب شب یا خواب نیمروزی نوزادان شما با هم متفاوت باشد، همواره یکی یا هر دوی آنها بیدار خواهند بود و در نتیجه موجب خستگی مضاعف شما می شوند.
برنامه ای برای پیش از خواب کودکان تدارک ببینید که آنها را برای خواب آماده کند
چنین برنامه ای (مثلا یک دوش آب گرم، خواندن داستان، چند دقیقه بغل کردن، مالیدن پشت آنها و آرام صحبت کردن)، می تواند آنها را برای خواب آماده کند. اگر این برنامه را برای مدتی به صورت مرتب ادامه دهید، نوزادان شما به تدریج یاد می گیرند که چه وقت، زمان خواب فرا رسیده است.
قنداق کردن کودکان
استفاده از قنداق، یا پیچیدن یک پتو به دور آنها، موجب می شود احساس آرامش و امنیت کنند و برای خواب آماده شوند. البته می توانید به جای پتو از چیزهای دیگری هم استفاده کنید: یک پیژامه یا پیراهن را که تازه از بدنتان درآورده اید، به دور آنها بپیچید؛ آنها با احساس گرما و استشمام بوی بدن شما، برای خواب آماده خواهند شد.
کودکان را در حالت خواب آلوده (قبل از اینکه کاملا خوابشان ببرد) به رختخواب منتقل کنید
به آنها اجازه دهید تا در رختخواب خودشان خوابشان ببرد (به جای آنکه آنها را ابتدا بخوابانید و سپس به رختخواب منتقل کنید)، تا یاد بگیرند که خودشان بخوابند. بهتر است پس از اوائل دوران نوزادی، از جنباندن و تکان دادن بچه (برای اینکه خوابش ببرد) خودداری کنید؛ زیرا ممکن است موجب شود که بچه برای مدتی طولانی به این کار وابسته شود. پیشنهاد می شود هنگامی که بچه ها آنقدر وزن اضافه کردند که دیگر نیازی به شیر دادن در نیمه شب نداشتند، بهتر است تدریجا به آنها بیاموزید که خودشان بخوابند.
نوزادان خود را در یک تختخواب بخوابانید
بچه های شما از اینکه با یکدیگر در تماس باشند، آرامش می گیرند و تماس نزدیک فیزیکی، آنها را آرام می کند. آنها به سمت یکدیگر حرکت می کنند، در هم می لولند و حتی انگشتهای همدیگر را می مکند. آنها تا چه زمانی باید کنار همدیگر بخوابند؟ برای این سوال، پاسخ صحیح یا غلط وجود ندارد؛ اما تا ۳ ماهگی می تواند زمان مناسبی باشد. هنگامی که آنها را در تخت خوابهای مجزا قرار می دهید، اطمینان حاصل کنید که هنوز می توانند یکدیگر را (از داخل تخت خواب خودشان) ببینند.
ابتدا به سمت نوزاد آرامتر خود رفته و به او توجه کنید
اگر یکی از نوزادان شما بیشتر سروصدا و ناراحتی می کند و نوزاد دیگر آرام تر است، ممکن است وسوسه شوید که ابتدا به سمت کودکی که ناله کرده و داد می زند بروید. اما متخصصین خلاف این را توصیه می کنند. چرا که این کار، این خطر را به دنبال دارد که کودک آرام تر، توجهی را که بدان نیاز دارد از سوی شما دریافت نکند. قبل از اینکه به سراغ نوزاد ناراحت بروید، اطمینان حاصل کنید که نوزاد آرامتر، خوشحال و راحت است. از اینکه یکی از نوزادها، دیگری را از خواب بیدار کند، نگران نشوید: به نظر می رسد که اکثر دوقلو (یا چندقلوها) از گریه های خواهر یا برادر خود ناراحت نمی شوند، حتی اگر هر دو (یا همگی) در یک تخت خواب قرار داشته باشند.
هنگامی که چندقلوها آمادگی کافی دارند، اجازه دهید تا تمام شب را بخوابند
تنظیم برنامه خواب نوزادها غالبا به وزن آنها (نه به سن آنها) بستگی دارد. تمایل به خواب کامل در طول شب در دوقلوهای همسان، معمولا در سن مشابه ایجاد می شود. اما الگوی خواب دوقلوهای غیر همسان، ممکن است از یکدیگر مستقل (و با یکدیگر متفاوت) باشد؛ خصوصا اگر اندازه یا خُلق و خوی آنها با یکدیگر تفاوت داشته باشد. یک نکته که می تواند به شما کمک کند تا در طول شب بیشتر بخوابید این است که وقتی یکی از نوزادها از خواب بیدار می شود و گریه سر می دهد تا او را شیر بدهید، نوزاد دیگر را نیز بیدار کنید و به او هم شیر بدهید.
سعی کنید آنها را از بیدار شدن در طول شب منصرف کنید
شما می توانید با آرام و ساکت نگه داشتن بچه ها و محیط اطرافشان در طول شب تا حداکثر ممکن (حتی در زمانی که به آنها شیر می دهید)، این کار را انجام دهید. نور اتاق آنها را کم کنید و در طول شب بیش از مقدار لازم آنها را در آغوش نگیرید. در صورتی که در شب به آنها شیر دادید، پس از شیر دادن، آنها را به سرعت به تخت خوابشان بازگردانید. این کار به آنها کمک می کند تا بفهمند که شب، برای خواب است. در صورتی که سن کودکان شما از 12 ماه گذشته است و خطر "سندرم مرگ ناگهانی کودک" یا SIDS دیگر وجود ندارد، می توانید با دادن یک اسباب بازی مخصوص یا پتو به آنها (که آن را در بغل گرفته و بخوابند)، به آنها یاد بدهید که خودشان به آرامش برسند. این اشیا مربوط به دوره انتقال، به آنها آرامش بخشیده و می تواند به آنها کمک کند که اگر در نیمه شب از خواب بیدار شدند، مجددا خودشان بخوابند.
در طول روز، تا می توانید کودکان خود را لمس کنید، بغل کنید، روی دستهای خود بگیرید و تکان دهید و حتی انگشتان آنها را بمکید:
در طول روز و در زمان بیداری آنها، تا جایی که می توانید این کارها را تکرار کنید؛ نگران نباشید که آنها ممکن است لوس شوند. می توانید از یک پستانک برای ارضای نیاز آنها به مکیدن، استفاده کنید. متخصصین معتقدند که پدران با دستهای بلند و بغل کردن محکم و مهربانشان، آسانتر می توانند شیرخواران ناراحت و در حال گریه را آرام کنند. پس، پدرها، زود باشید!
نگذارید کولیک یا قولنج معده موجب دردسر و آزار شما شود
قولنج یا گاز معده به گریه کودک می گویند که معمولا در نزدیک غروب و بدون هیچ دلیل خاصی رُخ می دهد. همه روشهایی را که فکر می کنید ممکن است در آرام کردن کودک موثر باشد، امتحان کنید: حمام گرم، ماساژ، قنداق کردن، شنیدن موسیقی های آرامش بخش، حمل کردن کودکان در آغوشی، قرار دادن آنها در صندلی های گهواره ای و یا ترکیبی از این موارد. از آشنایان یا دوستان خود کمک بخواهید یا یک نفر را استخدام کنید تا به شما کمک کنند، تا بتوانید برای مدتی از این گریه های دائمی خلاص شوید. به خاطر داشته باشید که مشکل کولیک شیرخواران در اکثر موارد تا حدود 3 ماهگی رفع می شود؛ پس بهتر است صبور باشید.
به آنها اجازه دهید تا در رختخواب خودشان خوابشان ببرد (به جای آنکه آنها را ابتدا بخوابانید و سپس به رختخواب منتقل کنید)، تا یاد بگیرند که خودشان بخوابند. بهتر است پس از اوائل دوران نوزادی، از جنباندن و تکان دادن بچه (برای اینکه خوابش ببرد) خودداری کنید؛ زیرا ممکن است موجب شود که بچه برای مدتی طولانی به این کار وابسته شود. پیشنهاد می شود هنگامی که بچه ها آنقدر وزن اضافه کردند که دیگر نیازی به شیر دادن در نیمه شب نداشتند، بهتر است تدریجا به آنها بیاموزید که خودشان بخوابند.
نوزادان خود را در یک تختخواب بخوابانید
بچه های شما از اینکه با یکدیگر در تماس باشند، آرامش می گیرند و تماس نزدیک فیزیکی، آنها را آرام می کند. آنها به سمت یکدیگر حرکت می کنند، در هم می لولند و حتی انگشتهای همدیگر را می مکند. آنها تا چه زمانی باید کنار همدیگر بخوابند؟ برای این سوال، پاسخ صحیح یا غلط وجود ندارد؛ اما تا ۳ ماهگی می تواند زمان مناسبی باشد. هنگامی که آنها را در تخت خوابهای مجزا قرار می دهید، اطمینان حاصل کنید که هنوز می توانند یکدیگر را (از داخل تخت خواب خودشان) ببینند.
ابتدا به سمت نوزاد آرامتر خود رفته و به او توجه کنید
اگر یکی از نوزادان شما بیشتر سروصدا و ناراحتی می کند و نوزاد دیگر آرام تر است، ممکن است وسوسه شوید که ابتدا به سمت کودکی که ناله کرده و داد می زند بروید. اما متخصصین خلاف این را توصیه می کنند. چرا که این کار، این خطر را به دنبال دارد که کودک آرام تر، توجهی را که بدان نیاز دارد از سوی شما دریافت نکند. قبل از اینکه به سراغ نوزاد ناراحت بروید، اطمینان حاصل کنید که نوزاد آرامتر، خوشحال و راحت است. از اینکه یکی از نوزادها، دیگری را از خواب بیدار کند، نگران نشوید: به نظر می رسد که اکثر دوقلو (یا چندقلوها) از گریه های خواهر یا برادر خود ناراحت نمی شوند، حتی اگر هر دو (یا همگی) در یک تخت خواب قرار داشته باشند.
هنگامی که چندقلوها آمادگی کافی دارند، اجازه دهید تا تمام شب را بخوابند
تنظیم برنامه خواب نوزادها غالبا به وزن آنها (نه به سن آنها) بستگی دارد. تمایل به خواب کامل در طول شب در دوقلوهای همسان، معمولا در سن مشابه ایجاد می شود. اما الگوی خواب دوقلوهای غیر همسان، ممکن است از یکدیگر مستقل (و با یکدیگر متفاوت) باشد؛ خصوصا اگر اندازه یا خُلق و خوی آنها با یکدیگر تفاوت داشته باشد. یک نکته که می تواند به شما کمک کند تا در طول شب بیشتر بخوابید این است که وقتی یکی از نوزادها از خواب بیدار می شود و گریه سر می دهد تا او را شیر بدهید، نوزاد دیگر را نیز بیدار کنید و به او هم شیر بدهید.
سعی کنید آنها را از بیدار شدن در طول شب منصرف کنید
شما می توانید با آرام و ساکت نگه داشتن بچه ها و محیط اطرافشان در طول شب تا حداکثر ممکن (حتی در زمانی که به آنها شیر می دهید)، این کار را انجام دهید. نور اتاق آنها را کم کنید و در طول شب بیش از مقدار لازم آنها را در آغوش نگیرید. در صورتی که در شب به آنها شیر دادید، پس از شیر دادن، آنها را به سرعت به تخت خوابشان بازگردانید. این کار به آنها کمک می کند تا بفهمند که شب، برای خواب است. در صورتی که سن کودکان شما از 12 ماه گذشته است و خطر "سندرم مرگ ناگهانی کودک" یا SIDS دیگر وجود ندارد، می توانید با دادن یک اسباب بازی مخصوص یا پتو به آنها (که آن را در بغل گرفته و بخوابند)، به آنها یاد بدهید که خودشان به آرامش برسند. این اشیا مربوط به دوره انتقال، به آنها آرامش بخشیده و می تواند به آنها کمک کند که اگر در نیمه شب از خواب بیدار شدند، مجددا خودشان بخوابند.
در طول روز، تا می توانید کودکان خود را لمس کنید، بغل کنید، روی دستهای خود بگیرید و تکان دهید و حتی انگشتان آنها را بمکید:
در طول روز و در زمان بیداری آنها، تا جایی که می توانید این کارها را تکرار کنید؛ نگران نباشید که آنها ممکن است لوس شوند. می توانید از یک پستانک برای ارضای نیاز آنها به مکیدن، استفاده کنید. متخصصین معتقدند که پدران با دستهای بلند و بغل کردن محکم و مهربانشان، آسانتر می توانند شیرخواران ناراحت و در حال گریه را آرام کنند. پس، پدرها، زود باشید!
نگذارید کولیک یا قولنج معده موجب دردسر و آزار شما شود
قولنج یا گاز معده به گریه کودک می گویند که معمولا در نزدیک غروب و بدون هیچ دلیل خاصی رُخ می دهد. همه روشهایی را که فکر می کنید ممکن است در آرام کردن کودک موثر باشد، امتحان کنید: حمام گرم، ماساژ، قنداق کردن، شنیدن موسیقی های آرامش بخش، حمل کردن کودکان در آغوشی، قرار دادن آنها در صندلی های گهواره ای و یا ترکیبی از این موارد. از آشنایان یا دوستان خود کمک بخواهید یا یک نفر را استخدام کنید تا به شما کمک کنند، تا بتوانید برای مدتی از این گریه های دائمی خلاص شوید. به خاطر داشته باشید که مشکل کولیک شیرخواران در اکثر موارد تا حدود 3 ماهگی رفع می شود؛ پس بهتر است صبور باشید.
منبع:
ایران نی نی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼