عوارض بیهوشی نخاعی در سزارین

سزارین و تاثیرات آن بر مادر و نوزاد
در کشور ما در سالهای اخیر بسیاری از زایمان ها به روش سزارین انجام می گیرد.عمل سزارین چه با درخواست وتمایل مادر وچه بنا به توصیه پزشک متخصص زایمان,در مقایسه بازایمان طبیعی ,مشکلات زیادی برای مادر ونوزاد بوجود می آورد.اگر سزارین زودتر انجام گیرد,ریه های نوزاد رشد نیافته و نوزاد پس از تولد دچار مشکلات تنفسی می گردد.از طرفی پیدایش درد و عفونت و افسردگی وناراحتی های روانی در مادران به دنبال عمل سزارین ,بیشتر از زایمان طبیعی است.اگر بیهوشی مادر به صورت عمومی انجام گیرد,مادر پس از عمل سزارین بیهوش وسپس خواب آلود است و نمی تواند نوزاد خود را در آغوش بگیرد و او را شیر دهد ,به همین جهت رابطه عاطفی بین مادر و نوزاد برقرار نمی شود ونوزاد نیز به علت تحت تاثیر قرار گرفتن داروهای بیهوشی یا مسکن که برای مادر تجویز شده است ,خواب آلود است وپستان مادر را مک نمی زندو در نتیجه تغذیه نوزاد ,بعد از تولد(که زمان بسیار حساسی است )به درستی انجام نمی گیرد .اگر پس از عمل سزارین ,نوزاد سالم و فعال است ,باید بلافاصله او را به پستان مادر گذارد تامک بزند.برای نزدیک کردن نوزاد به پستان مادر باید پرستاران و اقوام و بستگان به مادر کمک کنند تا تغذیه نوزاد شروع شود (شکل شماره 13)اگر به علتی نوزاد بی حال است یا به اطاق مراقبت های ویژه برده شده است ,پستانهای مادر در 24 ساعت اول بعد از سزارین باید دوشیده شود ,(گر چه مقدار شیر بسیار کم باشد)ودر یخچال و فریزر نگهداری شودتا در موقع مناسب به نوزاد داده شود(باید توجه داشت تاریخ دوشیدن شیر روی شیشه نوشته شود).

اگر بیهوشی مادر نخاعی انجام گردد,ممکن است مادر به علت تهویه و تنفس ناکافی ریه هایش دچار کمبود اکسیژن خون گرددو در نتیجه نوزاد او نیز دچار کمبوداکسیژن خون گرددو عوارض غیر قابل جبرانی برای نوزاد بوجود آورد.برای جلوگیری از چنین پیش آمدها,پرشک متخصص بیهوشی وپزشک متخصص زایمان باید نظارت دقیق داشته باشند.اگر مادر با بی حسی نخاعی سزارین شده است,باید به پشت بخوابد تا دچار سردرد ناشی از این بی حسی نگردد.مادر می تواند در حالی که به پشت خوابیده است نوزادش را در بغل گرفته و به او شیر دهد.اگر نوزادتحت تاثیر داروهایی که به مادر داده شده است ,نبوده و جنب و جوش دارد,مادر میتواند به پهلوی دیگر بخوابد و نوزاد خود را با هر دو پستان شیر دهد.داروها ومایعاتی که به مادر در خلال 48 ساعت بعد از عمل سزارین داده می شود,باید از نوعی انتخاب شود که بر نوزاد اثر سوئی نداشته باشد. به طور مثال داروی آسپرین یا کودئین ,مسکن های نسبتا" خوبی هستند,چون به آسانی از بدن مادر و نوزاد دفع می شوند.مادری که سزارین شده است,بویژه باید از طرف پرستاران و اقوام وبستگان مورد حمایت قرار گیردوبه او کمک شود.

پس از عمل سزارین مادر معمولا"تشویق و ترغیب می شود که راه برود,گرچه محل بریدن پوست شکم دردناک است.در چنین شرایطی مادر می تواند قرصهای مسکن استفاده کند.مادر می تواند در هنگام راه رفتن,عطسه,سرفه,خندیدن دست خود را روی محل برش شکم خود قرار داده تا درد کمتری را احساس کند.مادر باید از پزشک زنان و مامایی خود زمان شروع به ورزش و تمرین را جویا شود.مادر باید برای چندین هفته از زور زدن و فشار به خود آوردن خودداری کند.بخیه های محل عمل معمولا" بعد از چندین روز برداشته می شودمگر از نوعی باشد که خود جذب می شود.