خطر عفونت ادراری در بارداری، چقدر جدی است؟

تغییرات فیزیولوژیک و آناتومیک دستگاه ادراری در دوران بارداری به گونه ای است که عفونتهای ساده و خفیف بدون علامت میتواند عوارض شدید و پیچیدهای را برای مادر و جنین به وجود آورد.
دکتر نازلی فراهانچی درمورد تحقیق خود گفت: عفونتهای ادراری یکی از شایعترین مشکلات دوران بارداری است که طیف وسیعی از علائم و نشانه ها از پیلونفریت (عفونت کلیوی) در مادر و جنین یا وجود عفونت ادراری بدون علامت (باکتری اوری) را شامل می شود.

وی با تاکید بر درمان آنتی بیوتیکی عفونت ادراری توسط پزشک در این دوران افزود: چنانچه این عفونت درمان نشود باعث عفونت کلیوی، کم خونی، فشارخون بالا، عفونت رحمی بعد از زایمان و همچنین سقط جنین خواهد شد.
دکتر فراهانچی برادران با اشاره به این که عفونت ادراری مادر، کم وزنی شدید و کاهش رشد داخل رحمی در جنین را موجب میشود، تصریح کرد: در نتایج به دست آمده از تحقیق مذکور که بر روی ۱۰۰ بیمار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستانهای فیروزگر و اکبر آبادی انجام شد، ۳۶ بیمار دارای باکتری اوری (نوع بدون علامت) بودند که در ۳۳ درصد از آنها کشت ادرار مثبت گزارش شده بود.

وی لزوم انجام این تحقیق را نبودن آمار مناسب در زمینه عفونت های ادراری در زنان باردار دانست و افزود: در حالی که تاکنون گفته میشد تنها ۷ تا ۱۰ درصد از مادران مبتلا به این عفونت میشوند، اما طبق مطالعات جدید رقمی معادل ۳۶ درصد از زنان باردار دارای این باکتری هستند.
دکتر فراهانچی برادران، طول مجرای ادراری کوتاه در زنان، فشار ناشی از رحم به مثانه در هنگام حاملگی و بزرگ شدن حجم مثانه، دیرتر خارج شدن ادرار و همچنین مقاربت در این دوران را از علل اصلی بالا رفتن ریسک عفونت ادراری در زنان حامله دانست و افزود: بیماریهایی همچون دیابت، نقص سیستم ایمنی و ناهنجاری دستگاه ادراری نیز رابطه مستقیمی با عفونت ادراری دارند.

وی در پایان آزمایش ادرار بعد از تشخیص حاملگی را مهمترین فاکتور شناسایی و درمان عفونت ادراری در زنان باردارعنوان کرد و گفت: براساس نتایج حاصله، حاملگی در سن بالا و انجام سزارین در زایمان قبلی نیز احتمال ابتلا به این عفونت را افزایش می دهند.