گریه بیش از حد کودک، دلیل
هر کودکی با یک خوی اولیه متولد میشود، ممکن است فرزند شما از ابتدا فرزندی دشوار بوده باشد...
سوال
سلام عرض میکنم خدمت خانم دکتر حسینی عزیزخانم دکتر از شما خواهشمندم که بنده را راهنمایی کامل بفرمایید که با فرزندم چه کار باید کنم در شهر ما هیچ مشاوری نیست که به آن مراجعه کنم و تنها امید من شما هستید پسری 4 ساله دارم دو ماه است که4 سالش تمام شده از موقعی که به دنیا آمد تا 6ماهگی شب و روز گریه میکرد و تا دوسالگی هر شب از خواب بلند میشد و گریه میکرد حتی بعد از دوسالگی هم گاهی اوقات از خواب بلند میشد و گریه میکرد خیلی بهانه گیر هم هست از سن 3ونیم ساله پسرم را مهد کودک گذاشتم اما از آن موقع به بعد خیلی فضولتر شد هر کسی چیزی بهش میگه حرف بد میزنه و جوابش را میده و همه را کتک میزنه و الان طوری شده که من و پدرش را کتک میزنه و فرار میکنه از هر روشی استفاده کردم فایده نداشته حتی روشهای روانشناسی را مطالعه کردم و بکار بردم اما پسرم حرف گوش نمیکنه مثلا وقتی از خوای بیدار میشه تلویزیون را روشن میکنه و برنامه کودک تماشا میکنه و نمیزاره کسی دست به تلویزیون بزنه شروع میکنه به داد زدن و حرف بد میزنه و یه چیزی بر میداره و پرت میکنه به طرف من و پدرش حتی تنبیهش میکنیم دوباره به طرفمان حمله میکند خیلی خودخواه و فضوله وقتی که کتابی میخوانم یا کاری میکنم مدام اذیت میکنه و اعصابم را بهم میریزه و به خاطر کارهای پسرم دچار سردردهای میگرنی شده ام و اعصابم بهم ریخته هر کاری میکنم روی پسرم هیچ تاثیری ندارد لطفا شما بگویید که من چکار کنم از چه روشی استفاده کنم دیگه تحمل رفتار فرزندم را ندارم و در ضمن این نکته را هم یادآور شوم که پسرم شیر مرا نخورده به علت بیماری که من موقع زایمان دچار شدم نتوانستم به پسرم شیر دهم و او با شیرخشک تغذیه شده از همان روز اول با شیر خشک تغذیه شده آیا میشود به خاطر شیر هم باشد ؟ آیا اخلاق تندش میتواند به خاطر عدم تغذیه با شیر مادر باشد؟ و همینطور گاهی اوقات خودش مرا در آغوشش میگیرد و می گوید دیگر پسر خوبی میشوم و مامانم را اذیت نمیکنم . لطفا راهنمایی کامل بفرمایید ... با تشکر فراوان.
سلام عرض میکنم خدمت خانم دکتر حسینی عزیزخانم دکتر از شما خواهشمندم که بنده را راهنمایی کامل بفرمایید که با فرزندم چه کار باید کنم در شهر ما هیچ مشاوری نیست که به آن مراجعه کنم و تنها امید من شما هستید پسری 4 ساله دارم دو ماه است که4 سالش تمام شده از موقعی که به دنیا آمد تا 6ماهگی شب و روز گریه میکرد و تا دوسالگی هر شب از خواب بلند میشد و گریه میکرد حتی بعد از دوسالگی هم گاهی اوقات از خواب بلند میشد و گریه میکرد خیلی بهانه گیر هم هست از سن 3ونیم ساله پسرم را مهد کودک گذاشتم اما از آن موقع به بعد خیلی فضولتر شد هر کسی چیزی بهش میگه حرف بد میزنه و جوابش را میده و همه را کتک میزنه و الان طوری شده که من و پدرش را کتک میزنه و فرار میکنه از هر روشی استفاده کردم فایده نداشته حتی روشهای روانشناسی را مطالعه کردم و بکار بردم اما پسرم حرف گوش نمیکنه مثلا وقتی از خوای بیدار میشه تلویزیون را روشن میکنه و برنامه کودک تماشا میکنه و نمیزاره کسی دست به تلویزیون بزنه شروع میکنه به داد زدن و حرف بد میزنه و یه چیزی بر میداره و پرت میکنه به طرف من و پدرش حتی تنبیهش میکنیم دوباره به طرفمان حمله میکند خیلی خودخواه و فضوله وقتی که کتابی میخوانم یا کاری میکنم مدام اذیت میکنه و اعصابم را بهم میریزه و به خاطر کارهای پسرم دچار سردردهای میگرنی شده ام و اعصابم بهم ریخته هر کاری میکنم روی پسرم هیچ تاثیری ندارد لطفا شما بگویید که من چکار کنم از چه روشی استفاده کنم دیگه تحمل رفتار فرزندم را ندارم و در ضمن این نکته را هم یادآور شوم که پسرم شیر مرا نخورده به علت بیماری که من موقع زایمان دچار شدم نتوانستم به پسرم شیر دهم و او با شیرخشک تغذیه شده از همان روز اول با شیر خشک تغذیه شده آیا میشود به خاطر شیر هم باشد ؟ آیا اخلاق تندش میتواند به خاطر عدم تغذیه با شیر مادر باشد؟ و همینطور گاهی اوقات خودش مرا در آغوشش میگیرد و می گوید دیگر پسر خوبی میشوم و مامانم را اذیت نمیکنم . لطفا راهنمایی کامل بفرمایید ... با تشکر فراوان.
جواب
سلام دوست عزیز هر کودکی با یک خوی اولیه متولد میشود، ممکن است فرزند شما از ابتدا فرزندی دشوار بوده باشد. البته اگر در دوران نوزادی الگوی خواب، خوراک و دفع نامنظم داشته و مرتب و بسیار زیاد گریه میکرده است. کودکان دشوار خوی اولیه خود هیچ نقشی نداشتهاند، ولی یک مادر مهربان و با آرامش حتی میتواند کودک با خوی اولیه دشوار را تعدیل کند. برعکس کودکی با خوی اولیه آرام اگر دارای مادری باشد که کنترلی روی اعصاب خود ندارد و مضطرب و افسرده است، میتواند به کودکی دشوار تبدیل گردد. پس تربیت برروی طبیعتی که بچه با آن متولد میشود مؤثر است. گاهی والدین فکر میکنند که فرزند سه یا چهارساله با آنها لجبازی میکند در حالی که کار به ظاهر لجبازانه به این دلیل از کودک سرزده، که نمیتواند به خوبی آنچه میخواهد را بیان کرده و توضیح بدهد. خستگی کودک، سن، سطح استرس (اگر کودک شما دشوار باشد در سطح استرس بالایی قرار دارد) و نحوه رفتار شما و پدرش در برابر تقاضاهای او، در کج خلقی او تأثیر دارد. فریاد کشیدن شما یا کتک زدن او فقط باعث بدتر شدن اوضاع میشود. اگر خودتان افسرده یا مضطرب هستید، سریعاً برای دارو و درمانی و رواندرمانی اقدام کنید و ورزش هم باید هر روز دستکم 45 دقیقه پیادهروی سریع داشته باشید. راه حل شما این است که بین عکسالعمل نشان دادن به رفتار کودکتان و کاری که او میکند فاصله بیندازید. گاهی ما سریعاً به شرایط منفی واکنش نشان میدهیم که معمولاً باعث پشیمانی است. بر سر چیزهای کوچک جروبحث نکنید، ولی شرایط ایمنی کودک را نیز در نظر بگیرید مثلاً در مورد بازی کردن در وسط خیابان کوتاه نیایید. کودک شما ممکن است به هر چیزی نه بگوید ولی شما به عنوان والد فقط در موارد ضروری به او نه بگویید. هر زمان امکان دارد هر انتخاب چند گزینه را به او بدهید، کودکی که احساس میکند در زمینههای بسیاری استقلال دارد با احتمال بیشتری در هنگام ضرورت، از قواعد پیروی میکند. هنگامی که از او کاری میخواهید، از لحن شاد و ملایم استفاده کنید جوری که حس کند و به کاری دلار به کاری دعوت بکنید نه اینکه انگار داری به او دستور میدهید. مثلاً اگر کلاهت را بپوشی، میتونیم بریم بیرون باز کنیم. زدن برچسب «ما فرمان و لجباز» پرهیز کنید. زیرا تکرار برچسبها فرزندان را به سمت آن برچسب سوق میدهد. از تنبیه بدنی برای حرف شنوی استفاده نکنید، چرا که موجب مقاومت بعدی آنها در مقابل دستورات شما میشود. نکته مهمی اینکه آیا شما زمان باکیفیت با فرزندان خود میگذرانید؟ شما باید حداقل یک ساعت در روز با او بازی کنید تا او را شاد کنید و بخندانید. این برنامه باید مداوات داشته باشد تا نتیجه آن را ببینید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼