مراقبت های قبل از بارداری، نکات ضروری

بعضی از افراد زمانی از مشکلات باروری خود آگاه می‌شوند که در جهت بچه‌دار شدن تلاش می‌کنند.

بعضی از افراد زمانی از مشکلات باروری خود آگاه می‌شوند که در جهت بچه‌دار شدن تلاش می‌کنند. این به این دلیل است که مسائل ناباروری هیچ علائمی ندارند؛ بنابراین، اگر در حال تلاش برای بچه‌دار شدن هستید یا اگر دوست دارید که در آینده بچه‌دار شوید، توصیه می‌شود که مراقب انجام کارهایی باشید که ممکن است احتمال باردار شدن شما را کاهش دهند؛

به عبارت دیگر، هم مردها و هم زن‌ها باید در جهت حفظ سلامت بارداری خود تلاش کنند. اگرچه قادر به کنترل تمام چیزهای موثر در بارداری نیستیم، اما می‌توانیم در جهت بارداری خود کارهایی را انجام دهیم.

عوامل خطرزا برای بارداری

مردها و زن‌ها به‌طور یکسانی در معرض خطر مشکلات باروری هستند. حدوداً در یک‌سوم از موارد مربوط به مشکلات باروری هم زن و هم مرد مشکل‌دارند و پزشک‌ها قادر به یافتن علت نیستند.

سن: یک زن با تعدادی از تخمک‌ها متولد می‌شود. با بالا رفتن سن خانم‌ها تعداد تخمک‌ها کاهش می‌یابد و همین امر باعث می‌شود که وقتی یک خانم به میانه‌های دهه ۳۰ سالگی خود رسید حامله شدن برایش سخت‌تر شود. پس از سن ۴۰سالگی احتمال باردار شدن زنان از ۹۰ درصد به ۶۷ درصد کاهش می‌یابد. پس از سن ۴۵ سالگی احتمال باردار شدن تنها ۱۵ درصد است. یک مرد نیز از سن ۴۰ سالگی به بعد خاصیت باروری کمتری دارد.

پیشگیری: تا حدودی می‌توان این خطر ناباروری را کاهش داد؛ اما زمانی که آمادگی بچه‌دارشدن را دارید فوراً اقدام کنید. برای بچه‌دار شدن هر چه جوان‌تر باشید بهتر است.

سیگار کشیدن: سیگار کشیدن احتمال باردار شدن را کاهش می‌دهد. سیگار کشیدن شانس سقط‌جنین یک زن را افزایش می‌دهد و باعث کاهش تعداد اسپرم در مردها شوند. علاوه بر این، زنان سیگاری در مقایسه با زنان غیرسیگاری دو سال زودتر وارد مرحله یائسگی می‌شوند. همچنین سیگار کشیدن می‌تواند باعثت اختلال در نعوظ شود.

پیشگیری: بله. برای جلوگیری یا کاهش این خطر باید از سیگار کشیدن و استفاده از دیگر محصولات تنباکویی خودداری کنید.

نوشیدن الکل: زنان نباید در طول دوران بارداری خود الکل بنوشند. تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف الکل در دوران بارداری می‌تواند باعث نقص‌های هنگام تولد در نوزادان شود. به‌طورکلی، نوشیدن الکل از احتمال باردار شدن زنان می‌کاهد و مصرف شدید الکل می‌تواند باعث کاهش تعداد اسپرم در مردها شود.

پیشگیری: از نوشیدن الکل خودداری کنید.

وزن: خانم‌های دارای اضافه‌وزن قاعدگی‌های نامنظم دارند و تخمک‌گذاری به خوبی در آن‌ها صورت نمی‌گیرد. علاوه بر این، زنانی که وزنشان بسیار کم هست نیز ممکن است دچار مشکلات باروری شوند، به طوری که ممکن است سیستم تولیدمثل آن‌ها به‌طور کامل غیرفعال شود. مردهایی که دارای اضافه‌وزن هستند نیز ممکن است اسپرم‌های دارای کیفیت پایین‌تر یا اختلال نعوظ داشته باشند.

پیشگیری: برای کاهش وزن یا حفظ وزن سالم توصیه می‌شود که با پزشک در مورد انجام تمرین‌های مناسب و تغذیه خود صحبت کنید، مخصوصاً اگر سن شما بالای ۴۰سال است؛ اما توصیه می‌شود که در انجام تمرین‌های بدنی و اتخاذ تغذیه مناسب تعادل را رعایت کنید و به بدن خود فشار نیاورید.

سلامت روانی: هم افسردگی و هم استرس می‌توانند هورمون‌های تنظیم‌کننده چرخه تولیدمثل را تحت تاثیر قرار دهند. خانم‌های که دچار این مشکلات روحی و روانی هستند ممکن است به‌طور طبیعی تخمک‌گذاری نکنند و مردها نیز ممکن است تعداد اسپرم کمتری داشته باشند.

پیشگیری: پیش از آنکه برای بچه‌دار شدن تلاش کنید، توصیه می‌شود که استرس زندگی خود را بکاهید.

بیماری‌های مقاربتی: رابطه جنسی محافظت نشده می‌تواند شما را در معرض خطر بیماری‌های مقاربتی قرار دهد. بیماری‌های مقاربتی کلامیدیا و سوزاک می‌توانند موجب بیماری التهابی لگن و عفونت‌های لوله فالوپ در زن‌ها و موجب انسداد اپیدیدیم در مردها شوند که ناباروری را به بار می‌آورند.

پیشگیری: از آمیزش جنسی محافظت نشده پرهیز کنید و از کاندوم استفاده کنید.

عوامل زیست‌محیطی: در زندگی روزمره ممکن است عواملی وجود داشته باشند که بتوانند احتمال بارداری شما را کاهش دهند، مخصوصاً اگر شغل شما کار با مواد سمی یا خطرناک باشد. از عوامل زیست‌محیطی خطرناک که می‌توانند باروری را تحت تاثیر قرار دهند می‌توان به آفت‌کش‌ها، آلودگی هوا، دمای بالا، مواد شیمیایی، امواج الکترومغناطیسی قوی و امواج مایکروویو اشاره کرد. علاوه بر این، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی که برای سرطان استفاده می‌شوند هم می‌توانند اسپرم و هم تخمک‌ها را تحت تاثیر قرار دهند.

عوامل خطرزا برای زنان

اندومتریوز

بیماری لوله فالوپ

بیماری‌های مزمن مانند دیابت، لوپوس، آرتریت، فشارخون بالا و آسم.

سقط‌جنین برای دو بار یا بیشتر

سابقه قاعدگی‌های نامنظم

یائسگی زودرس (پیش از سن ۴۰ سالگی)

رحم دارای شکل غیرطبیعی یا غیرعادی

پولیپ در رحم

بافت جوشگاهی باقی‌مانده از یک عفونت لگنی یا جراحی

فیبروئیدهای رحمی یا کیست

سندرم تخمدان پلی کیستیک