دعوای فرزندان در خانه، خسته میشوم

سوال
با سلام و احترام ، ساکن غرب تهران دارای 38 سال سن و مونث با مدرک تحصیلی کارشناسی حسابداری ، دارای دو پسر 5/5 و 5/3 ساله می باشم همراه با همسرم . دارای وضعیت اقتصادی خوب بحمدالله و هر دو شاغل می باشیم . دو فرزندم دائما باهم دعوا دارند و کتک کاری می کنند پرخاشگر و در ادای کلمات زشت و ناسزا راحت هستند . کارتون بن تن را دائم تعریف و تحسین می کنند .در مهد کودک خوبند و بعد از ناهار می خوابند تاساعت 5 که تحویلشان بگیرم . در حالیکه خودم خسته و بی حال و آنها سرحال و گشنه و با انرژی. برای رفتن به پارک اصرار دارند ومن توان آنرا ندارم . شبها شام را دیر خورده و بسیار دیر می خوابیم و صبح باید با خستگی و زود ازخواب بیدار شویم تا به سرویس اداره برسیم . توان اجرای برنامه ریزی دقیق ندارم و در فامیل کسی را هم برای کمک ندارم . همسرم در امر مسواک زدن و حمام بردن بچه ها کمکم می باشد و از من آرام تر است . من عصبی هستم و هم سر بچه ها و هم سر او غر می زنم . لطفا مرا راهنمایی کنید .

جواب
با سلام.
خواهر ارجمند زنان جامعه ما باید درک کنند که پیش از هر گونه مسئولیت و وظیفه ای درخارج از منرل در قبلا فرزندان و تربیت انها مسئولیت خطیری بر عهده دارند . خستگی و تحریک پذیری شما ناشی از محیط کار و عصبانیت های پی در پی می تواند بر اعصاب و روح و روان و شادابی فرزندانتون تاثیر گذار باشه . لذا اگر قادر به مدیریت هیجانات خود ندارید باید در مورد کار خود تجدید نظر داشته باشید . نمی توان انتظار داشت مادری عصبی و کم حوصله داشته باشند و به انها توصیه تحمل، گذشت و خوش اخلاقی با هم را بکنیم شما خواه ناخواه الگوی رفتار انها هستید و موثر واقع می شوید .سعی کنید برنامه ای بریزید که در طول هفته شامی سبک و راحت تهیه کنید تا سریعا اماده شود و اعضای خاناوده بتونن در زمانی زودتر کارهای شبانه خود را به اتمام برسانند. بسیاری از غذا ها هستند که با وجود مقوی و مغذی بودن سریع هم اماده می شوند . کافی است کمی فکر کنید و لیستی را تهیه نمایید

در اماده کردن شام یا دیگر کاهای خانه از فرزندان خود کمک بگیرید . کمکومشارکت همسر می تونه مدل مناسبی برای ابراز کمک فرزندان باشه .در هنگام درگیری فرزندان و ادای کلمات ناپسند هر دو را از یک فعالیت محروم کنید . این طوری هر دو تلاش می کنند تا وضع را تا به این حد دشوار نکنند تا دیگر از چیزی محروم نشوند . خود شما به عنوان پدر ومادر با احترام با یکدیگر و با فرزندان صحبت کنید . در قبال بی احترامی انها واکنش نشان دهید . اگر انها از این کارخود احساس شرم وخجالت در محیط خانه کنند تکرارش نمی کنند .به فرزند کوچکتر احترام و ادب و به بزرگتر بخشش و مهربانی را توصیه کنید .اینکار را مقابل هر دو و با لحنی قاطع اظهار کنید . حتما حتما کوچکترین تغییر را در راستای توصیه های خود مورد تشویق قرار دهید . تا بیشتر شود . اگر نسبت به همسر خود در مقابل دید فرزندان بهانه گیری می کنید آن را به صفر برسانید .در استانه و شروع درگیری ها با بهانه های مختلف مثل همکاری با خود یا همسرتونو یا دیدنیک برنامه تلویزیونی انها را از هم جدا کنید تا کمتر به درگیری عادت کنند . هر گاه دیدید که با ارامش و برخورد نیک در حال مراوده هستند هر دو را تشویق نموده و مورد توجه قرار دهید.