علل گریه کردن نوزاد

همه ی پدر و مادرها گریه نوزاد گرسنه را می شناسند؛ گریه ای که اغلب با عصبانیت آمیخته است. نوزادان سالم وقتی گرسنه اند، جیغ میزنند. آنها به این وسیله گرسنگی خود را به والدینشان اطلاع میدهند و تا وقتی نیازشان برطرف نشود، تسلیم نمی شوند. تأمین نیاز نوزاد و برقراری تماس بدنی او با مادر، به هیچ وجه سبب لوس و بد عادت شدن نوزاد نمی گردد. برعکس؛ نوزاد از طریق اعتماد به مادر نسبت به دنیای اطرافش اعتماد بیشتری کسب می کند، متکی به نفسی تر می شود و مطمئنا سریع تر می تواند از تارهای صوتی اش به جای جیغ کشیدن برای حرف زدن استفاده کند. این نوزاد در مجموع رضایت خاطر بیشتری خواهد داشت و کمتر خشن و پرخاشگر خواهد شد.

گریه و زاری نوزاد

مارک و ماریا یک سال پیش ازدواج کردند و همانطور که میخواستند بچه دار شدند. همه چیز طبق برنامه پیش رفت. اما بچه خیلی جیغ می زد و گریه می کرد؛ چیزی که قبلا کسی به آنها نگفته بود و اصلا آمادگی آن را نداشتند. سه ماه به این ترتیب گذشت و آنها نمی دانند چرا این بچه این قدر لجباز و یک دنده است؟ چه موقع دست از گریه هایش برمی دارد؟ آیا آنها مرتکب اشتباهی شده اند؟

اگر فکر می کنید نوزادتان بیش از حد جیغ میزند، اجازه دهید دکتر او را معاینه کند، چون ممکن است درد داشته باشد. گاهی نوزادان بعد از شیر خوردن دچار مشکلات گوارشی می شوند که به اصطلاح کلیک (نفخ روده) نام دارد و تا ۳ ماهگی ادامه مییابد. ممکن است گریه ی نوزاد فقط برای این باشد که او را در آغوش بگیرند. سعی کنید علت را بیابید. حتی کمبود محرک هم میتواند عامل خشم و عصبانیت نوزاد باشد. نیاز کودک فقط آویز عروسکی گردان بالای تختش نیست، او برای حواس دیگرش هم به محرک هایی نیاز دارد. اگر نوزادی دارید که بیشتر اوقات گریه میکند، پس باید به دنبال وسایل یا روشهایی باشید تا او را آرام کنید. بعضی از بچه ها در شکم مادر انگشتشان را میمکند و بعضی ها دوست دارند تا مدت زیادی پستانک بخورند و این یک نیاز بجا است. بعضی از بچه ها هم حسابی گریه میکنند، طوری که انسان صبر و تحملش را از کف میدهد. شما خواه ناخواه مجبورید این گریه ها را تحمل کنید. سعی کنید در آرامش و خونسردی با او صحبت کنید تا خوشش بیاید. میتوانید با اندیشیدن به این مسئله: که تقریباً همه ی نوزادان بدقلق و ناآرام بعد از یک سال گریه را کنار می گذارند و آرام می شوند، کمی خود را دلداری دهید. لازم نیست تقصیر را به گردن خود و یا نوزادتان بیندازید. این مسئله را برای خودتان روشن کنید که نوزاد برای مخالفت و آزار شما گریه نمی کند. کودک شما آرامش میخواهد، اما شما هم باید بتوانید آرامش داشته باشید و تمدد اعصاب کنید. مراوده و ارتباط با والدین دیگر اغلب دارای تأثیر خوبی است و مشکل را آسان تر می کند. زیرا شما متوجه می شوید که بچه های دیگر هم گریه می کنند و جیغ میزنند و این یک امر طبیعی است.