نحوه مراقبت از نوزاد، نظریه دلبستگی ایمن

پیوند دلبستگی ایمن، رابطه‌ای غیرمستقم، احساسی و عاطفی بین کودک و مراقب اولیه اوست.

با چه روش هایی والدین می توانند پیوندی قوی با کودک ایجاد کنند؟ پیوند دلبستگی ایمن، رابطه ای غیرمستقم ، احساسی و عاطفی بین کودک و مراقب اولیه او می باشد که توسط پاسخ های عاطفی به پیام های کودکان تعریف می شود، که کودک این پیام ها را از طریق حرکات، ژست ها و صداها بیان می کند.

نظریه دلبستگی و اهمیت ارتباط های اولیه کودک

عملی شدن این رابطه بدون کلام منجر به ایجاد احساس امنیت و رشد کامل در کودک می شود و روی چگونگی تعامل و برخورد او با دیگران و فرم روابط او در طول زندگی تاثیر می گذارد. با دانستن این موضوع که چگونه در این رابطه احساسی متقابل ایفای نقش بهتری داشته باشیم، می‌توانیم مطمئن شویم که کودکان ما بهترین شالوده را برای زندگی خواهند داشت.

پیوند دلبستگی چیست؟

پیوند دلبستگی، پیوند عاطفی منحصر به فردی میان شما (به عنوان سرپرست اولیه) و کودک شما است. این تعامل بی کلام عاطفی موجب این می شود که کودک احساس امنیت و آرامش کافی کند و سیستم عصبی آرامی داشته باشد. پیوند دلبستگی عاملی کلیدی در نحوه سازماندهی مغز نوزاد شما است که رشد اجتماعی، احساسی، فکری و فیزیکی او را تحت تاثیر قرار می دهد.

موانع ایجاد پیوند دلبستگی ایمن

کیفیت پیوند دلبستگی یکسان نیست. یک پیوند ایمن در کودک اشتیاق به یادگیری، خود آگاهی سالم، احساس اعتماد و رابطه با دیگران را ایجاد می کند. یک پیوند دلبستگی نا ایمن، به طوری که نیاز به امنیت و درک کردن کودک را برآورده نکند، می تواند در مورد هویت او سردرگمی به وجود آورد و باعث ایجاد مشکلاتی در فهمیدن و درک دیگران شود.

باورهای نادرست و حقیقت هایی در مورد پیوند با کودک و دلبستگی ایمن

باور نادرست: کودک من به من وابسته است چون من او را به دنیا آورده ام.

حقیقت: نوزادان سیستم عصبی مستقلی دارند که می تواند با شما متفاوت باشد. هر چیزی که شما را خوشحال کند شاید همان چیزی نباشد که نوزاد شما را هم خوشحال کند. پس با وجود این که به نشانه های عاطفی نوزادتان گوش می دهید و نگاه می کنید، اما نمی توانید به طور کامل متوجه نیاز های فردی او شوید.

باور نادرست: پیوند ایمن و عشق یکی هستند.

حقیقت: دلبستگی و پیوند به طور غریزی بین مادران و نوزادان به وجود می آید، اما متاسفانه عاشق کودک بودن به طور خود به خود نمی تواند منجر به یک پیوند ایمن شود. پیوند ایمن از توانایی شما در کنترل استرس خود، پاسخ به نیازهای کودک، و تسکین نوزاد به طور موفقیت آمیز حاصل می شود.

باور نادرست: مواقعی من در فهمیدن علایم و نشانه های غیر کلامی نوزاد دچار مشکل می‌شوم و اکثرا نمی توانم متوجه شوم کودک من چه می خواهد، پس به نظر می رسد او پیوند ایمنی ندارد.

حقیقت: همیشه لازم و امکان پذیر نیست که همه نیاز های عاطفی کودک خود را در راستای یک پیوند عاطفی ایمن متوجه شوید. به محض این که شما قطع ارتباط را تشخیص دادید و برای ترمیم این قطعی ارتباط تلاش کردید، پیوند محکم باقی خواهد ماند و حتی امکان دارد به دلیل تلاش برای این ترمیم، ارتباط نیز بهتر و قوی تر شود.

باور نادرست: پاسخگویی همیشگی به نیاز های کودکان آن ها را لوس می کند.

حقیقت: برعکس، هر چقدر بیشتر به نیازهای نوزاد توجه کنید، نوزاد هرقدر که بزرگ تر می شود کمتر لوس می شود.

دلبستگی منجر به ایجاد اعتماد شده و با وجود پیوند ایمن، کودکان بیشتر تمایل به مستقل شدن دارند.

باور نادرست: کودکان می توانند با بیشتر از یک نفر پیوند دلبستگی ایمن داشته باشند.

حقیقت: کودکان فقط با یک نفر پیوند امن برقرار می کنند- کسی که بیشترین وقت خود را صرف آنان می کند. با این وجود، آنان می توانند پیوند عاشقانه با همه افرادی که از آنان مراقبت می کنند داشته باشند.

باور نادرست: دلبستگی ایمن فرآیندی یک طرفه است که من باید نشانه های کودک را به طور دقیق متوجه شوم.

حقیقت: دلبستگی یک فرآیند تعاملی دو طرفه است که در آن نوزاد نشانه های شما را متوجه می شود، همان طوری که شما نشانه های او را متوجه می شوید.

منبع: کودک و نوجوان