وابستگی کودک به والدین، چگونه برخورد کنیم؟

بعضی از کودکان بین سنین بیست‌ماهگی و سه‌سالگی اجازه نمی‌دهند پدرشان به آنها کمک کند. وقتی پدری سعی می‌کند اسباب راحتی فرزندش را در طول شب فراهم کند، یا به‎طور مثال لباس تنش کند یا در ماشین کمربند ایمنی را برایش ببندد، او مقاومت می‌کند: «نه! مامان باید این کار را بکند!»

کودکان خردسال اغلب به شدت به مادرشان وابسته‌اند و در طول این مرحله گذرای رشد، به نظر می‌رسد که پدرشان را کنار می‌زنند.این مرحله می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. پدری که می‌خواهد نقشی فعال در مراقبت از کودکش داشته باشد، شاید درک مقاومت و امتناع کودک برایش سخت باشد. ممکن است او بارها احساس کند که دوست دارد تسلیم شود و به همسرش بگوید: «تو می‌توانی از او مراقبت کنی. چرا من باید برای این کار تلاش کنم؟» شاید احساساتش آزرده شود و شاید حتی نشانه‌هایی از خشم و رنجش را نیز به کودکش نشان دهد. در طول این مرحله، نقش مادر بسیار مشکل است. برای او سخت است که شاهد طردشدن شوهرش باشد و از سوی دیگر، نمی‌داند چگونه به کودک بفهماند کمک پدرش را بپذیرد. همچنین در این وضعیت، فشار بیشتری برای انجام کارهای مربوط به مراقبت از کودک بر مادر تحمیل می‌شود. این یعنی او همیشه اولین کسی است که شب‌ها برای رفع نیاز و آسایش فرزندش از خواب بیدار می‌شود و صبح‌ها نیز تنها کسی است که کارهای مربوط به کودکش را انجام می‌دهد تا او را آماده کند. مادری که بعد از شیردادن به کودک دوماهه‌اش تازه به رختخواب رفته است، صدای دختر سه ساله‌اش را می‌شنود که آب می‌خواهد. مادر خسته از همسرش می‎خواهد که به دخترکشان آب بدهد، اما کودک قبول نمی‌کند و می‌گوید: "بابانه! من می‌خوام مامان به من آب بده!" مادر برای اجتناب از یک درگیری شبانه، از رختخواب بیرون می‌آید، اما مواجه شدن با چنین وضعیتی برای هر دو والد ناخوشایند بود. بعضی از والدین سعی می‌کنند برای کودکشان دلیلی بیاورند، مثلاً می‌گویند: "مامان الآن خسته است." یا گاهی کودک را مجبور می‌کنند کمک پدر را بپذیرد. آنها با قاطعیت می‌گویند:" اگر آب می‌خواهی، از بابا بگیر!"

گاهی چنین گفته‌هایی مؤثر است، اما گاهی پیامدی جز گریه و بدعنقی کودک ندارد. شاید حداقل در طول شب، تسلیم شدن راحت‌تر باشد و مادر لیوان آب را به کودک بدهد تا درگیری تمام شود و اعضای خانواده هر چه زودتر به رختخواب برگردند. اگر پدر به دلیل نپذیرفتن کودک نتواند کمکی کند، او می‌تواند با پذیرفتن بیشتر مسئولیت‌های خانه به همسرش کمک کند یا به فرزند دیگر رسیدگی کند.زن و شوهر نباید اجازه دهند احساس طردشدگی پدر در روابط اصلی آنها با کودکشان خللی به وجود آورد. در دوران رشد، دوره "مامان باید این کار را انجام دهد!" بسیار کوتاه است.