جلوگیری از خفگی نوزاد، آنچه باید دانست

همه‌ی ما امیدواریم که هیچ‌گاه در موقعیتی قرار نگیریم که نیاز به نجات جان یک نوزاد داشته باشم. اما این مسئله ممکن است رخ دهد. استفاده از نوعی غذا یا اسباب بازی، لغزیدن زیر آب داخل وان حمام یا استخر و یا گیر کردن داخل طناب کشی یا نوارهای پرده می‌تواند باعث خفگی کودک شود. ما در این راهنمای گام به گام اصول کمک‌های اولیه جهت خفگی و CPR را توضیح می‌دهیم، اما صرفاً به این راهنما به عنوان تنها منبع اطلاعاتی اکتفا نکنید. بهتر است در کنار این راهنما یک دوره‌ی کامل چند ساعته در مورد CPR کودکان و نوزادان را بگذرانید تا تکنیک‌های درست و مناسب را در این زمینه یاد گرفته و تمرین کنید. پیشنهاد ما این است حتما دوره های کمک‌های اولیه به نوزادان در زمینه‌ی CPR و خفگی را بگذرانید.

دستورالعمل‌های زیر برای نوزادان زیر ۱۲ ماه است، برای داشتن اطلاعات بیشتر در زمینه‌ی خفگی و CPR در کودکان بزرگ‌تر به قسمت راهنمای مشروح CPR برای کودکان ۱۲ ماهه و بزرگ‌تر مراجعه کنید.

گام اول: وضعیت را سریعاً ارزیابی کنید.

اگر کودک به طور ناگهانی قادر به گریه سرفه نیست، ممکن است چیزی راه هوایی او را مسدود کرده باشد و ممکن است نیاز به کمک داشته باشد تا آن شیء را خارج نماید. وقتی کودک دهانش را باز می‌کند ممکن است تک صداهایی از دهان او خارج شود یا هیچ صدایی از او خارج نشود. همچنین ممکن است پوست کودک تغییر رنگ قرمز یا آبی روشن بدهد. اگر او دهان خود را باز کرده یا سرفه می‌کند، بدین معناست که راه هوایی فقط تا حدودی بسته شده است. اگر این چنین است، به کمک کنید تا بیشتر سرفه کند. سرفه کردن مؤثرترین راه برای باز کردن انسداد است. اگر کودک قادر به بیرون راندن شیء توسط سرفه نیست، از کسی بخواهید تا اورژانس را خبر کند، در همین حال به پشت او ضربه زده و روی سینه‌اش را فشار دهید (گام دوم را ببینید) اگر شما با کودک تنها هستید، دو دقیقه از او مراقبت کرده و سپس اورژانس را خبر کنید.

از سوی دیگر، اگر شک دارید که راه هوایی کودک به خاطر اینکه گلوی او متورم شده است، بسته می‌باشد یا خیر، فوراً اورژانس را خبر کنید. برای مثال، ممکن است کودک نسبت به نوعی غذا یا نیش حشره واکنش آلرژیک نشان داده باشد یا ممکن است مبتلا به بیماری مانند خناق شده باشد. همچنین اگر کودک شما ریسک بالایی برای مشکلات قلبی دارد فوراً اورژانس را خبر کنید.

گام دوم: سعی کنید شیء مزاحم را با ضربه زدن به پشت کودک و زدن ضربه روی قفسه سینه دفع کنید.

ابتدا به پشت کودک ضربه بزنید.اگر کودک شما هوشیار است اما نمی‌تواند سرفه یا گریه کند یا نفس بکشد و شما مطمئن هستید که چیزی در راه هوایی او گیر افتاده است، به دقت او را در حالی که صورتش رو به بالا است روی یک بازو قرار دهید و پشت سر او را با دست دیگر روی پای خود بگذارید. دست و بازوی دیگر خود را در چلوی بدن او قرار دهید. او اکنون مانند ساندویچ بین بازوان شما قرار داده شده است. از شست و انگشتان خود استفاده کنید تا فک او را نگه دارید و کودک را طوری برگردانید که پشت صورت او روی بازوی دیگرتان باشد. بازویتان را تا روی پایتان پایین بیاورید طوری که سر کودک پایین‌تر از سینه‌اش باشد. با استفاده از پاشنه‌ی دستتان، پنج ضربه‌ی مجزا و محکم بین دو کتف کودک بزنید تا شیء مزاحم به بیرون رانده شود. همچنان با محکم نگه داشتن فک او بین شست و انگشت اشاره‌تان، سر و گردن او را ثابت نگه دارید. سپس دست آزاد خود را (دستی که به پشت کودک ضربه می‌زند) را در حالیکه بازویتان در امتداد ستون فقرات کودک است، روی پست سر کودک قرار دهید. در حالیکه با دست و بازوی دیگرتان جلوی بدن او را نگه داشته‌اید، با دقت او را برگردانید. سپس روی سینه کودک ضربه و فشار وارد کنید. از انگشتان شست خود کمک بگیرید تا فک کودک را در حالیکه او را بین بازوان خود قرار داده‌اید تا از سر. گردن او محافظت کنید، نگاه دارید. در حالیکه سر کودک را پایین‌تر از بقیه‌ی بدنش نگه داشته‌اید، بازویی را که پشت کودک را نگه داشته است تا ران مخالف آن پایین بیاورید.

پشت ۲ یا ۳ انگشت خود را روی مرکز سینه کودک و زیر خط فرضی که بین دو نوک پستان او است، قرار دهید. برای ایجاد فشار روی قفسه سینه، مستقیماً حدود ۲/۱ ۱ اینچ زیر قفسه سینه کودک را فشار دهید. سپس اجازه دهید تا قفسه سینه به وضعیت نرمال خود بازگردد.

۵ بار بر روی قفسه سینه فشار وارد کنید. انگشتان خود را در تماس با استخوان سینه کودک نه دارید. فشار وارد شده باید ملایم اما نه تند و سریع باشد.

اعمال ضربه بر پشت کودک و ایجاد فشار بر قفسه‌ی سینه‌ی او را تکرار کنید.

۵ بار دیگر بر پشت کودک ضربه زده و همچنین ۵ بار دیگر روی قفسه سینه فشار ایجاد کنید. شما ملزم به انجام کاری موسوم به CPR هستید. انجام CPR بر روی کودک بدین شرح است:

دهان کودک را باز کرده و دنبال جسم خارجی بگردید. اگر می‌توانید چیزی را در دهان او ببینید، با انگشت کوچک خود آن را درآورید. به او ۲ بار تنفس مصنوعی بدهید. اگر هوا داخل دهان او نمی‌رود (قفسه سینه او بالا نمی‌رود)، سر او را کج کرده و مجدداً ۲ بار به او تنفس مصنوعی بدهید. اگر همچنان قفسه سینه او بالا نمی‌آید، ۳۰ بار قفسه سینه او را فشار دهید. داخل دهان او را نگاه کرده و اگر شیء را داخل دهان او می‌بینید، آن را خارج کنید. ۲ بار دیگر به او تنفس مصنوعی بدهید. تا وقتی که نیروهای امدادی برسند، ایجاد فشار بر قفسه سینه کودک را تکرار کنید.

چگونه CPR انجام دهیم؟

CPR چیست؟

CPR عبارت است از احیای قلبی ریوی. این یک روش نجات بخش برای کودکی است که هیچ علامتی از حیات (هوشیاری یا تنفس موثر) در او دیده نمی‌شود. CPR از انقباضات قفسه سینه و تنفس مصنوعی استفاده می‌کند تا به گردش خون غنی از اکسیژن در داخل مغز و دیگر ارگان‌های حیاتی تا زمان فرار رسیدن نیروهای امدادی کمک کند. حفظ گردش خون غنی از اکسیژن به جلوگیری از آسیب مغزی که در چند دقیقه اتفاق افتاده و می‌تواند منجر به مرگ شود کمک می‌کند.انجام دادن CPR سخت نیست. گام‌های زیر را برای CPR انجام دهید:

گام اول: بررسی وضعیت کودک

آیا کودک هوشیار است؟ پای او را غلغلک دهید یا به آرامی روی شانه‌ی او ضربه بزنید و او را صدا بزنید. اگر کودک واکنشی نشان نداد، فوراً از کسی بخواهید تا با اورژانس تماس بگیرد. (اگر شما با کودکتان در خانه تنها هستید دو دقیقه از او مراقبت کنید سپس به اورژانس زنگ بزنید)

به سرعت اما با ملایمت کودک را به پشت و روی یک سطح صاف و محکم قرار دهید. مطمئن شوید که کودک خون ریزی شدید ندارد. اگر او شدیداً خون ریزی می‌کند از روش توقف خون ریزی از طریق اعمال فشار بر ناحیه‌ی مورد نظر استفاده کنید. تا زمانی که خون ریزی تحت کنترل است، CPR را اجرا نکنید.

گام ۲: راه هوایی کودک را باز کنید.

با یک دست سر کودک را به پشت چرخانده و توسط دست دیگر چانه‌ی او را اندکی بالا بیاورید (برای باز کردن راه هوایی نیازی نیست تا سر کودک را خیلی به عقب برگردانید) چک کنید که آیا کودک بیش از ۱۰ ثانیه نفس نمی‌کشد یا خیر. برای بررسی نفس کشیدن کودک، در حالیکه به پاهای او می‌نگرید، سر خود را تا نزدیکی دهان او پایین بیاورید. بررسی کنید که آیا قفسه سینه او بالا و پایین می‌رود یا خیر و به صدای تنفس او گوش دهید. چنانچه کودک نفس می‌کشد، باید بخار نفس او را روی گونه‌ی خود حس کنید.

گام ۳: اگر کودک نفس نمی‌کشد، به کودک ۲ بار تنفس مصنوعی آهسته بدهید که هر بار تنفس مصنوعی فقط ۱ ثانیه طول بکشد.

دهان و بینی کودک را با دهان خود پوشانده و تا زمانی که مشاهده کنید قفسه سینه او بالا می‌رود به آرامی درون ریه‌های او بازدم کنید و بین نفس‌های مصنوعی مکث کنید تا جریان هوا به بیرون پس داده شود.

به یاد داشته باشید که ریه‌های یک کودک بسیار کوچک‌تر از ریه‌های شما است. بنابراین برای پر شدن آن‌ها میزان خیلی کمتری هوا نسبت به تنفس کامل نیاز است. نفس کشیدن خیلی شدید یا خیلی تند ممکن است هوا را با فشار داخل شکم کودک کند. اگر قفسه سینه او بالا نمی‌رود، راه هوایی او مسدود شده است. کمک‌های اولیه مرتبط با خفگی را که در سطور بالا توضیح داده شد را اعمال کنید.

گام ۴: ۳۰ بار قفسه سینه کودک را فشرده کنید.

در حالیکه کودک هنوز به پشت خوابیده است، قسمت نرم پشت ۲ یا ۳ انگشت خود را در مرکز قفسه سینه او درست زیر خط فرضی که از بین دو نوک پستان می‌گذرد، قرار دهید. با قرار دادن پشت انگشتان خود روی آن نقطه، حدود ۲/۱ ۱ اینچ قفسه سینه را فشار دهید. مستقیماً رو به پایین فشار وارد کنید. اعمال فشار باید با ملایمت و نه تند و سریع باشد. ماساژ قفسه سینه را در نرخ ۱۰۰ در هر دقیقه،۳۰ بار این کار را انجام دهید. شماره‌ها را بلند بشمارید «یک و دو و سه و… » و در حالی که عدد را می گویید قفسه‌ی سینه را فشرده و در حالیکه کلمه‌ی و را می گویید اجازه دهید قفسه سینه بالا بیاید. وقتی که این ۳۰ بار ماساژ قفسه سینه را تمام کردید، ۲ بار تنفس مصنوعی بدهید (گام ۳) (هر سیکل ماساژ قفسه سینه و تنفس مصنوعی باید ۲۴ ثانیه طول بکشد)

گام ۵: ماساژ قفسه سینه و تنفس مصنوعی را تکرار کنید.

توالی ۳۰ بار ماساژ قفسه سینه و ۲ بار تنفس مصنوعی را تکرار کنید. اگر با کودکتان در خانه تنها هستید پس از ۲ دقیقه مراقبت از کودک اورژانس را خبر کنید. تا زمانی که نیروهای امدادی فرابرسند، توالی ماساژ قفسه‌ی سینه و تنفس مصنوعی را ادامه دهید. وقتی علائمی از حیات را مشاهده کردید، و احساس شود که وضعیت مساعد نیست یا اینکه برای ادامه این کار بسیار خسته هستید، از یک ضربان ساز خارجی خودکار AED استفاده می‌شود.

حتی اگر به نظر می‌رسید که حال کودک در زمان رسیدن نیروهای امدادی خوب است، پزشک باید او را جهت اطمینان خاطر از اینکه راه هوایی او به طور کامل باز بوده و هیچ جراحت داخلی در بدن کودک وجود ندارد، معاینه کامل نماید.