وزن نوزاد هنگام تولد، جدی بگیرید

مادری که در دوران بارداری خود تغذیه خوب و استراحت کافی داشته باشد و توصیه های پزشک را عمل می کند، نوزاد او وزن بهتری خواهد داشت. از طرف دیگر پسرها در موقع تولد معمولا حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ گرم بیشتر از دخترها وزن دارند.

وزن نوزاد

وزن نوزاد بسیار مهم است و نشانه سلامت دوران جنینی و همچنین نشانه سلامت آینده اوست. وزن نوزاد هنگام تولد به عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی عامل ارث است که جنین از پدر و مادر خود به ارث می برد. مادری که به طور طبیعی وزن زیادی دارد و قد او بلند است در مقایسه با مادری که دارای اندام ظریف و کوچکی است، نوزادی با وزن زیادتری به دنیا می آورد. وزن کودک دوم یک مادر بیشتر از وزن کودک اول است و کودک های بعدی وزن بیشتری خواهند داشت. وزن دو قلو ها کمتر از آنهایی است که یک کودک به دنیا می آورند. سومین عاملی که در وزن تولد موثر است، اضافه وزنی است که مادر در دوران بارداری خود پیدا می کند. آنچه توصیه می شود آن است که مادر باید در تمام دوران بارداری خود در حدود ۵/۱۲ کیلوگرم اضافه نماید. مادر که بیش از حد، یعنی ۲۰ کیلوگرم وزن اضافه نماید، وزن نوزاد او ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم بیشتر از نوزاد مادری است که در دوران بارداری وزن معمولی اضافه کند.

اگر مادری در دوران بارداری به اندازه کافی غذا نخورد(چون جنین تمام مواد لازم برای رشد خودش را از بدن مادر می گیرد) باعث ضعف مادر می گردد و اگر در غذای مادر آهن به اندازه کافی نباشد، جنین آهن لازم خود را از مادر می گیرد و مادر ممکن است دچار کم خونی شود. سیگار کشیدن حتی در حدود ۱۰ عدد در ۲۴ ساعت موجب کم شدن وزن نوزاد می گردد. پس خانمها در دوران بارداری خود نباید سیگار بکشند. ابتلا به بیماری قند در مادر سبب افزایش وزن نوزاد می گردد. جنین مادری که مبتلا به بیماری کلیوی است(چون بیماری کلیه اختلال در عمل جفت بوجود می آورد) دارای رشد کمتری و در هنگام تولد دارای وزن کمتری خواهد بود.

وضع قرار گرفتن جنین در رحم مادر

در خلال سومین سه ماهه دوران بارداری، جنین معمولا وضعی به خود می گیرد که ستون فقرات او موازی ستون فقرات مادر قرار دارد، سر به طرف پایین خواهد آمد، و قسمت وسیع سر داخل لگن مادر جا خواهد گرفت. این حالت در خانمهایی که برای اولین بار باردار شده اند در هفته ۳۶ تا ۳۸ آنها اتفاق می افتد. موقعی که جنین چنین حالتی به خود گرفت تنفس مادر راحت تر انجام می گیرد و مادر احساس راحتی بیشتری خواهد کرد، زیرا جنین فشار کمتری به عضله دیافراگم مادر می آورد. در حاملگی های بعدی مادر، چنین حالتی معمولا در موقع زایمان بوجود خواهد آمد. بعضی از موارد(در حدود ۳ تا ۴ درصد موارد) به جای سر، کفل جنین در لگن مادر قرار خواهد گرفت. این حالت معمولا در نوزادان نارس و دوقلوها دیده می شود. اگر جنین بزرگ باشد و کفل او در لگن مادر قرار گرفته باشد ممکن است موجب مشکلاتی در پیشرفت زایمان گردد. اگر سر جنین بزرگ باشد سبب می شود که استخوان های سر روی هم قرار نگیرند و کوچک نشوند و از لگن مادر عبور ننمایند و موجب اختلال در رسیدن اکسیژن به جنین در هنگام زایمان گردد؛ بنابراین در چنین شرایطی متخصصین زایمان معمولا نوزاد چنین مادری را با عمل سزارین به دنیا می آورند. بعضی از مواقع ممکن است جنین در هفته های آخر بارداری حالت غیر طبیعی به خود گیرد. این حالت ممکن است به علت وضع قرار گرفتن غیر عادی جفت و یا زایمان های متعدد مادر ایجاد گردد. در چنین شرایطی متخصصین زایمان بنا به وضع قرار گرفتن جنین نسبت به چگونگی زایمان تصمیم خواهند گرفت.