وابستگی مادر به فرزند، راه چاره

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: دخترم ده ماه داره و فرزند اولمه خیلی بهم وابسته هستیم نه تنها اون بلکه من هم بیست دقیقه هم نمیتونم دوریشو تحمل کنم و موقه ای که مادرشوهرم میبردش خونشون تا وقتی برمیگرده. همش گریه میکنم اما بخاطر احترام چیزی نمیگم و فکر میکنن من از رو قصد نمیخام بچه رو ببینن. شوهرمم چیزی بهشون نمیگه. آیا ایقدر وابستگی مشکلی در آینده ایجاد نمیکنه؟ برای دخترم و اینکه چیکار میتونم بکنم که حال خودم بهتر شه؟ سپاس فراوان.

پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:

در این سن بچه در مورد وابستگی اش نباید آن قدر نگران بود. در ده ماهگی بچه مفهوم و مفاهیم انتزاعی وابستگی را نمی فهمد. در صورتی که خودتان از این موضوع نگران هستید بهتر است فکر و نگرش خود را در این مورد تغییر دهید. اما می توانید روش واگذار کردن بازی های فردی را برای فرزند خود شروع کنید. اجاه دهید با خودش بازی کند و کم کم میزان حضور خود را در کنر فرزندتان را کاهش دهید تا به کمبود یا نبودن شما عادت کند و آسیب نبیند. در این حین خود شما هم باید روی سیستم روانی خود کار کنید. شما باید باور کنید که نیاز احساس درونی بچه ها یا شخصیت آن ها با حمایت این چنینی با این شکل، جواب نمی دهد. هر چه نقشم را کمتر کنید به نفع خود فرزند است. اطلاعاتتان را بیشتر کنید و مطالعه بیشتری در این زمینه داشته باشید تا از نگرانی درآیید و به آرامش برسید. در صورتی که با رعایت موارد ذکر شده نتوانستید بر ناراحتی خود غلبه کنید، نزد یک مشاور بروید تا یک بازسازی ذهنی بشوید.