انواع رفلکس های نوزادی، آیا می دانید؟

در تمامی نوزادان سالم چند رفلکس (واکنش) مشابه دیده می شود که از همان بدو تولد می توان آن ها را تحریک کرد.

در تمامی نوزادان سالم چند رفلکس (واکنش) مشابه دیده می شود که از همان بدو تولد می توان آن ها را تحریک کرد. این رفلکس ها حرکاتی ناخودآگاه هستند که از حدود سه ماهگی جای خود را به حرکات خود آگاه می دهند.

رفلکس مورو

وقتی سر نوزاد به عقب می افتد متوجه می شوید که به طور ناگهانی دست ها و پاهایش را صاف می کند و سپس به آرامی آن ها را سمت بدنش می آورد.

رفلکس گرفتن در مشت

اگر چیزی را در مشت نوزاد قرار دهید مشت خود را محکم می بندد. مشت نوزاد معمولا به قدری محکم است که می تواند وزن او را تحمل کنید، البته شما نباید هرگز این کار را امتحان کنید.

رفلکس چرخش سر

این رفلکس مهم ترین غریزه وجودی نوزاد است. نوزاد با این غریزه می تواند سینه شما را پیدا کرده و آن را به دهان بگیرد. اگر به آرامی به گونه نوزاد ضربه بزنید سرش را به سمت انگشت شما می گرداند و دهانش را باز می کند. اگر وسط لب بالایی او را لمس کنید می بینید که دهانش را باز می کند.

رفلکس های چشمی

بسته به این که چه اتفاقی در اطراف نوزاد می افتد او می تواند چشمانش را ببندد، جمع کند یا آن ها را از یک طرف به طرف دیگر ببرد.

اگر روی صورت او نور بتابد چشم هایش را جمع می کند. چشم های او باز یا بسته باشد هرگز نباید نور درخشان مستقیما به چشم های او تابانده شود.

اگر به آرامی روی پل بینی او ضربه بزنید و یا به آرامی میان دو چشم نوزاد فوت کنید می بینید که چشمانش را جمع می کند. اگر یک صدای ناگهانی نیز بشنود همین کار را خواهد کرد.

اگر نوزاد را صاف نگه دارید و او را به سمت راست و چپ بگردانید چشم هایش با سر او حرکت نمی کند و در همان حالت به طور موقت ثابت می ماند. این رفلکس به نام «چشم عروسکی» خوانده می شود و معمولا در ده روزگی از بین می رود.

منبع: دانشنامه فرزند