دلایل کم شنوایی در نوزادان، مهم ترین دلایل

از بدو تولد تا شش ماهگی بهترین زمان برای تشخیص ناشنوایی در نوزادان است. کم شنوایی در سنین کم سه دلیل عمده دارد. اوتیت میانی ، علل مادرزادی ، علل اکتسابی

کم شنوایی در زمره شایع ترین اختلالات مادرزادی است که بدون علائم ظاهری بروز می کند. از بدو تولد تا شش ماهگی بهترین زمان برای تشخیص ناشنوایی یا کم شنوایی در نوزادان است که باید مورد توجه والدین قرار گیرد. این کار توسط ادیولوژیست (کارشناس شنوایی سنجی) انجام می شود.

می دانیم که فرزند شما بالاترین سرمایه و پر ارزش ترین جزء وجودی شماست و بر کسی پوشیده نیست که کاهش شنوایی نوزاد می تواند رشد و تکامل گفتار ، شخصیت و روابط عاطفی و اجتماعی و به تبع آن آموزش و تحصیل او را شدیدا متاثر سازد، به ویژه اگر اختلال شنوایی در دوران جنینی و به دلایل ژنتیکی در نوزاد شکل گرفته باشد.

به همین دلیل است که سن تشخیص کم شنوایی (قبل از ۳ ماهگی) و شروع توانبخشی (قبل از ۶ ماهگی) از عوامل مهم در بهبود گفتار و زبان در کودکان کم شنواست.

سالانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ نوزاد ناشنوا در کشور به دنیا می آیند. بهتر است وزارت بهداشت غربالگری شنوایی نوزاد در بدو تولد را اجباری کند.

مهم ترین دلایل کم شنوایی در کودکان

سه علت مهم کم شنوایی کودکان شامل موارد زیر است:

1) اوتیت میانی (عفونت های گوش)

2) علل مادرزادی ،

3) علل اکتسابی.

● اوتیت میانی

اوتیت میانی التهاب در گوش میانی (ناحیه پشت پرده گوش) است که معمولاً همراه با ترشح مایع در آن ناحیه می باشد. این مایع ممکن است عفونی باشد (یا نباشد).

علائم، شدت، میزان تکرارپذیری و طول مدت بیماری متفاوت است. ممکن است از مایع غیرعفونی، روشن و رقیق بدون درد و تب و تنها کمی کاهش شنوایی تا حمله های تکرار شونده همراه با مایع چسبنده غلیظ در گوش و برخی شکایات دیگر نظیر کم شنوایی دائمی متغیر باشد.

تقریباً همه انواع اوتیت همراه با کم شنوایی نوسانی انتقالی اند. در حقیقت اوتیت میانی، شایع ترین علت کم شنوایی در کودکان خردسال است.

● کم شنوایی های مادرزادی

(کم شنوایی هایی که به هنگام تولد یا از آن زمان به بعد وجود دارند)

اصطلاح «کم شنوایی مادرزاد» آن دسته از کم شنوایی هایی است که به هنگام تولد وجود دارند و شامل کم شنوایی های ارثی یا کم شنوایی هایی می شود که ناشی از دیگر عوامل- پیش از تولد یا به هنگام تولد-اند.

● کم شنوایی های اکتسابی

کم شنوایی های اکتسابی، کم شنوایی هایی است که پس از تولد- در هر زمانی در طول زندگی فرد- ایجاد شوند و علت آن بیماری ها، صدمات و شرایط خاص اند. مثال هایی از شرایط ایجاد کننده کم شنوایی در کودکان عبارتند از:

۶ ماهگی زمان طلایی تشخیص کم شنوایی است

از بدو تولد تا شش ماهگی بهترین زمان برای تشخیص ناشنوایی یا کم شنوایی در نوزادان است که باید مورد توجه والدین قرار گیرد.

با توجه به این که از حدود شش ماهگی تا سه سالگی بهترین دوران زبان آموزی کودک به شمار می رود، تشخیص کم شنوایی و شروع درمان، در هوش و قدرت یادگیری کودک، بسیار موثر است.

چنانچه تشخیص ناتوایی های شنیداری کودک به موقع تشخیص داده نشود ، یادگیری و توان زبان آموزی کودک به نحو چشمگیری کاهش می یابد و این نکته مهمی است که باید از سوی والدین و به خصوص مادر، مورد توجه قرار گیرد.

البته این به این معنا نیست که اگر ، کم شنوایی کودک در زمان های دیرتری تشخیص داده شود دیگر نمی توان کاری کرد، اما نکته مهم این است که تشخیص تا قبل از شش ماهگی ، نتایج مطلوب تری در درمان دارد.

در حال حاضر تجهیزات و فناوری های پیشرفته ای وجود دارد که با استفاده از آنها امکان تشخیص کم شنوایی از سنین بسیار پایین وجود دارد تا در صورت تشخیص ، مراحل درمان و توانبخشی در زمان مناسب آغاز شود.

امروزه توانایی در علم شنوایی سنجی به این حد رسیده است که تا شش ماهگی و پایین تر، قابلیت تشخیص کم شنوایی در نوزاد وجود دارد و برنامه های غربالگری نوزادان نیز در همین راستای تشخیص به موقع اجرا می شود.

غربالگری شنوایی نوزادان

کم شنوایی در زمره شایع ترین اختلالات مادرزادی است که بدون علائم ظاهری بروز می کند. اختلال شنوایی یک مشکل آرام و پنهان است و کودکانی که مبتلا به آسیب شنوایی هستند در بدو تولد از نظر ظاهر قابل شناسایی نمی باشند. بنابراین تشخیص آن در ابتدای تولد بدون استفاده از انجام غربالگری شنوایی ممکن نیست.

غربالگری شنوایی کودک

در صورتی که غربالگری شنوایی در بدو تولد انجام نشود ، تشخیص کم شنوایی ممکن است تا ۵/۲سالگی به تاخیر افتد و تاخیر در تشخیص کم شنوایی به قابلیت درک گفتار و زبان آسیب می زند و به تبع آن مشکلات تحصیلی ، اجتماعی و شغلی برای این دسته از کم شنوایان به وجود خواهد آمد . به همین دلیل است که سن تشخیص کم شنوایی (قبل از ۳ ماهگی) و شروع توانبخشی (قبل از ۶ ماهگی) در بهبود رشد گفتار و زبان در کودکان کم شنوا نقش مهمی ایفا می کند.

غربالگری شنوایی توسط ادیولوژیست (کارشناس شنوایی سنجی) انجام می شود. آزمایش بسیار سریع انجام می شود، لذا برای نوزادان ناراحت کننده و دردناک نیست. روند انجام آزمایش به این شکل است که از طریق یک پروب نرم تمیز که در ابتدای مجرای گوش خارجی قرار می گیرد، محرک صوتی به گوش ارسال می شود و زمانی که سلول های گوش داخلی صدا را دریافت می کنند، گسیلی (ECHO) به سمت گوش خارجی تولید می کنند که به وسیله پروب دریافت می شود و شکل موجی آن بر روی دستگاه قابل مشاهده است. این آزمایش OAE نام دارد و مستقیما حلزون گوش داخلی را بررسی می کند، زیرا اکثر مشکلات مادرزادی شنوایی در گوش داخلی ایجاد می شود.

پیشگیری از تولد فرزند کم شنوا

والدین قبل از بچه دار شدن ، می توانند با رعایت موارد زیر، احتمال تولد فرزند کم شنوا یا سخت شنوا را کاهش دهند:

- انجام مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج

- انجام آزمایشات خونی و بررسی عامل Rh

- مشاوره با پزشک قبل از بارداری در صورت ابتلا به بیماری مزمن یا خاص

- مصرف نکردن دارو ، بدون تجویز پزشک در دوران بارداری

- جلوگیری از ضربات جسمی در دوران بارداری

- مراقبت جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری های مختلف در دوران بارداری

- مبادرت به زدن واکسن سرخجه قبل از بارداری

- عفونت مادر در حین زایمان

- کمبود اکسیژن

درمان و توانبخشی

پس از ارزیابی شنوایی ، متخصص شنوایی سنجی ، درباره وضعیت شنوایی کودک تان با شما صحبت خواهد کرد. برخی اختلالات شنوایی ، مانند اوتیت گوش میانی و گوش خارجی به وسیله دارو قابل درمان است ، اما برخی دیگر از اختلالات شنوایی ، مانند شنوایی حسی عصبی قابل درمان با دارو نیست و فرد باید در مراحل توانبخشی قرار گیرد .

توانبخشی عبارت است از اجرای مجموعه ای از خدمات پزشکی، اجتماعی ، روانی ، حرفه ای و آموزشی به منظور بازتوانی فرد، تا کارایی فرد به بالاترین حد ممکن برسد و بتواند به طور مستقل در جامعه زندگی کند.

استفاده از سمعک مؤثرترین راهکار درمانی برای اغلب افراد مبتلا به کم شنوایی است.

فرد مبتلا به کم شنوایی نمی تواند هر سمعکی را استفاده نماید ، بلکه برای تجویز سمعک باید به متخصص ادیولوژیست مراجعه کند.

باید به این نکته توجه داشت که تجویز سمعک مناسب در کنار کلاس های تربیت شنوایی نتیجه دلخواه برای پیشرفت و رشد گفتار و زبان کودک را به ارمغان می آورد. البته بهتر است به خاطر داشته باشید که همیشه پیشگیری بهتر است از درمان.