آمادگی برای بارداری، شوهرم تمایل نداره!

گاهی نیز تمایل یکی از طرفین به بچه دار شدن و عدم تمایل طرف دیگر، تعادل زندگی را برهم می زند.

از آن جایی که گاهی زوج ها قبل از ازدواج در مورد این موضوع صحبت نمی کنند ممکن است در مقابل این پرسش ها غافلگیر شوند.گاهی نیز تمایل یکی از طرفین به بچه دار شدن و عدم تمایل طرف دیگر، تعادل زندگی را برهم می زند. معمولا این آقایان هستند که عدم تمایل خود را ابراز می کنند.

در این گونه مواقع مهم ترین نکته این است که درک کنید همسر شما نیز به نوبه خود حق انتخاب دارد. تلاش کنید تا نگرانی های او را با روش درستی از بین ببرید.

آیا واقعا بچه دار شدن نیاز به آمادگی دارد؟

بله، کارشناسان اعتقاد دارند بچه دار شدن نیاز به آمادگی دارد. موضوع فقط تمایل به بچه دار شدن نیست. آمادگی برای بچه دار شدن به معنای آمادگی جهت به عهده گرفتن تمام مسئولیت های یک انسان دیگر و همچنین تغییر تمام ابعاد زندگی است. به همین دلیل زوجین باید از نظر روانی، فیزیکی، مادی و جایگاه اجتماعی آماده این کار باشند.

زوج های بالغ می توانند برای بچه دار شدن و یا نشدن تصمیمی قطعی بگیرند. اما گاهی فشار خانواده، فامیل و آشنایان باعث ایجاد مشکلاتی می شود. امروزه دلیل بسیاری از ناباروری ها، فشار های روحی و استرس های پنهانی است.

تنها زمان مناسب برای بچه دار شدن زوج ها وقتی است که در زندگی مشکلات اقتصادی وجود نداشته باشد و هر دو طرف میل به این کار داشته باشند.

گاهی یکی از طرفین میل به بچه دار شدن ندارد اما به دلیل فشارهای طرف مقابل راضی به این کار می شود. در این گونه موارد زوج ها معمولا در آینده با مشکلات بسیار زیادی مواجه خواهند شد. به ویژه اگر مرد میل به بچه دار شدن نداشته باشد. گاهی پذیرش فرزند در زندگی ماه ها به طول می انجامد.

زیرا مادر بلافاصله بعد از بارداری از نظر روانی، فیزیکی، بیولوژیکی و عصبی با فرزند خود ارتباط بر قرار کرده است.

اما پدر این دوره را تنها از بیرون تماشا می کند. با وجود این شرایط اگر مردی به میل خود صاحب فرزند نشده باشد، ممکن است نسبت به فرزند و همسر خود احساس خشم داشته و آن ها را مانعی برای خوشبختی خود بداند. در این شرایط و با گذر زمان مشکلات جدی تری نیز در ازدواج رخ داده و حتی ممکن است به جدایی ختم شود.

نگرانی های همسرتان را درک کنید

اگر مردی نمی خواهد صاحب فرزند شود باید نگرانی های او را درک کنید و برای بر طرف کردن آن ها تلاش کنید. ممکن است مرد دلایلی منطقی برای عدم تمایل خود داشته باشد و نباید این دلایل را نادیده گرفت. اوایل ازدواج دورانی است که طرفین تلاش می کنند تا یکدیگر را بهتر شناخته و به زندگی مشترک عادت کنند.

بچه دار شدن تمام برنامه های زندگی را تغییر می دهد. به ویژه در ماه های اول که مادر باید مدام به فرزند خود توجه کند؛ ممکن است مرد دچار این تصور بشود که در الویت دوم قرار گرفته است. به همین دلیل درک دلایل و نگرانی های مرد و تلاش برای رفع آن ها بسیار حائز اهمیت است.

از مهم ترین دلایلی که باعث می شوند بعضی مردها میل به بچه دار شدن نداشته باشند این است که تصور می کنند با حضور بچه آزادی عمل شان محدود خواهد شد؛

آماده پذیرش نقش پدری نیستند و گمان می کنند نمی توانند آینده خوبی برای فرزند خود بسازند. این نگرانی ها را درک کرده و در کنار یکدیگر آن ها را از بین ببرید. بچه دار شدن را به زمانی موکول کنید که هر دو نفرتان آمادگی کامل داشته باشید.

عدم تمایل به بچه دار شدن به دلیل اتفاقات تلخ گذشته

هر فردی ممکن است در گذشته خود اتفاق هایی را تجربه کرده و از تکرار مجدد آن ها نگران باشد. پدر شدن نیز همین طور است. مردی که مورد توجه و عشق پدر خود قرار نگرفته باشد و یا ارتباط خوب پدر و فرزندی را تجربه نکرده باشد؛ ممکن است دچار این ترس شده و گمان کند که او نیز پدر خوبی برای فرزندش نخواهد شد.

کارشناسان معتقد هستند که «بزرگ ترین ترس زوج ها این است که نتوانند پدر و مادر خوبی برای فرزندان خود باشند. » به همین دلیل مراجعه به مشاور و کمک گرفتن از یک متخصص برای درک شرایط و رفع نگرانی ها بسیار مفید خواهد بود.

پدران بی توجه و فرزندان غمگین

در ۳ سال اول زندگی کودک نوع ارتباط فرزند با مادر از اهمیت زیادی برخوردار است. اما در واقع توجه و پذیرش از طرف پدر حس رضایت بیشتری را به کودک می دهد. پدری که به اجبار صاحب فرزند شده باشد از برقراری ارتباط با او فراری است. تحت این شرایط کودک با پدر خود احساس نزدیکی نخواهد کرد.

در نتیجه کودک حس طرد شدن کرده و اثراتی منفی در او به جای خواهد ماند. پدر نیز در این شرایط خود را تحت فشار احساس کرده و از درون نسبت به همسرش خشمگین خواهد شد. از طرفی نیز به دلیل عدم توجه به فرزندش احساس گناه می کند.

مادری که از طرف همسر خود حمایت نمی شود احساس تنهایی، طرد شدگی و دلخوری دارد. در نتیجه زوج بعد از مدتی از یکدیگر دور خواهند شد. البته اگر با یکدیگر صحبت کرده و احساسات خود را واضح و صادقانه بیان کنند؛ می توانند یک دیگر را درک کرده و مشکلات را برطرف نمایند.

۴ دلیل اصلی عدم تمایل مردان به پدر شدن

زندگی گذشته و آنچه با خانواده و پدر خود تجربه کرده اند.

نگرانی از این که نتوانند آینده خوبی برای فرزندشان فراهم کنند و پدر خوبی برای او باشند.

نگرانی از این که مورد بی توجهی همسر خود قرار گرفته و طرد شوند.

بی اعتمادی به ادامه یافتن ازدواج شان.

فرزند دوم

پدرانی نیز وجود دارند که فرزند اول را پذیرفته اند اما در مورد فرزند دوم از خود مقاومت نشان می دهند. دلایل اصلی این اتفاق عبارتند از:

فرزند اول بزرگ شده و وابستگی او به پدر و مادر کم شده است. حالا پدر می تواند برنامه های روزانه خود را داشته باشد و نمی خواهد با حضور فرزند دوم به همان شرایط باز گردد.

تصور می کنند که ازدواج شان به خوبی پیش نرفته و ممکن است پایان یابد.

شرایط مالی آن ها برای داشتن فرزند دوم مساعد نیست.

فرزند اول به دلایل مختلف( بیماری، شرایط خانواده و مشکلات خصوصی) به سختی بزرگ شده است.

چگونه می توان پدر خوبی بود؟

افرادی که می دانند پدر شدن وظایف و مسئولیت های سنگینی را با خود به همراه می آورد در موردش دچار نگرانی می شوند. برای این که پدر خوبی باشید باید کارهای مختلفی انجام دهید از جمله:

پیگیری شرایط کودک در دوران بارداری و حمایت کردن از همسرتان در این دوران، رفع نیاز های کودک از بدو تولد، همکاری با مادر در بزرگ کردن فرزندتان، مشارکت کردن در رفع مشکلات او، گذراندن وقت با کودک تا به او نشان دهید برایتان مهم است.

گاهی تربیت، نگه داری و برقراری ارتباط با کودک، وظیفه مادر شناخته می شود و پدر اهمیت و جایگاه خود را فراموش می کند. در حالی که کودک به اندازه مادر به ارتباط، اعتماد و عشق پدر نیز نیاز دارد.

پدر یک الگوی بسیار مهم است

یکی از مهم ترین نقش های پدر تاثیرات روانی است که بر روی کودک می گذارد.

فرزندان دختر و پسر از بدو تولد ویژگی های مربوط به جنسیت خود را با نگاه کردن به یک الگوی مناسب فرا می گیرند. رفتار پدر در خانواده، ارتباطی که با کودک بر قرار می کند و رابطه مطمئن و صادقانه به ویژه با کودکان پسر، در رشد ویژگی های جنسیتی او بسیار تاثیرگذار است.

در مورد فرزندان دختر نیز رفتار پدر باعث می شود تا او بتواند جنس مخالف خود را بهتر درک کند. کودکان دختر با نگاه کردن به پدران خود و رفتار متقابل با آن ها یاد می گیرند تا چگونه با جنس مخالف برخورد کنند. پدران نقش مهمی در رشد احساسی و اجتماعی فرزندان خود بازی می کنند.

منبع: بهداشت نیوز