زایمان اورژانسی در خانه، فرشته عجول

این روزها دیگر خیلی بعید است که قبل از رسیدن به بیمارستان، یعنی در خانه یا صندلی پشت ماشین بچه ‌تان را به دنیا بیاورید.

این روزها دیگر خیلی بعید است که قبل از رسیدن به بیمارستان، یعنی در خانه یا صندلی پشت ماشین بچه ‌تان را به دنیا بیاورید، اما هنوز هم امکانش وجود دارد. در کمتر از یک درصد زایمان‌ها، زنانی که علائم وضع ‌حمل ندارند یا فقط دچار انقباضات متناوب می‌شوند ناگهان احساس بسیار شدیدی به زور زدن و فشار دادن حس می‌کنند که نشانه به دنیا آمدن نوزاد است.

اگر قبلاً زایمانی داشته ‌اید که سریع اتفاق افتاده است، خیلی مهم است که مراقبت علائم و نشانه‌های وضع‌ حمل باشید. حتماً در بیمارستان وقت بگیرید چون ممکن است زایمان‌های بعدیتان حتی سریع‌تر هم اتفاق بیفتند. ولی اگر احساس کردید که نمی‌توانید تا رسیدن به بیمارستان صبر کنید و در خانه یا هر جای دیگری انقباضات سریعی احساس کردید، راهکارهایی که در زیر برایتان مطرح می‌کنیم می‌تواند کمکتان کند تا زمان رسیدن تیم اورژانس چه بکنید.

اول چه باید بکنید؟

با اورژانس تماس بگیرید. به اپراتور بگویید که نوزادتان در حال به دنیا آمدن است و بلافاصله به تیم پزشکی نیاز دارید.

در خانه را باز بگذارید تا تیم اورژانس بتوانند به راحتی آن را باز کنند چون ممکن است بعداً در وضعیتی نباشید که بتوانید در را باز کنید.

اگر همسرتان کنارتان نیست، به یکی از همسایه‌ ها یا دوستانتان زنگ بزنید که سریع خودشان را پیش شما برسانند.

به پزشک یا مامای خود زنگ بزنید. او می‌تواند تا رسیدن تیم اورژانس کمکتان کند.

حوله، ‌ملحفه و پتو جمع کنید. یکی را زیرتان بیندازید و بقیه را کنارتان بگذارید تا بتوانید بلافاصله پس از زایمان فرزندتان را با آنها خشک کنید. (اگر کمک به موقع نرسید و این مرحله را فراموش کردید می‌توانید اینکار را با لباسهایتان بکنید)

اگر حس بسیار شدیدی به زور زدن و فشار دادن احساس کردید، بااستفاده از تکنیک‌های تنفس یا خوابیدن به پهلو می‌توانید آن را به تعویق بیندازید. دقت کنید که باید حتماً دراز بکشید. اگر سر پا وضع‌ حمل کنید، ممکن است نوزاد بیفتد و آسیب ببیند. حتماً شلوار و لباس ‌زیرتان را دربیاورید.

اگر قبل از رسیدن کمک نوزادتان به دنیا آمد چه باید بکنید؟

سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید. نوزادانی که معمولاً سربع به دنیا می ‌آیند راحت‌تر هم به دنیا می‌ آیند.

سعی کنید تا جایی که ممکن است به نرمی و آرامی نوزاد را بیرون بدهید.

اگر بند نافتان دور گردن نوزاد را گرفته باشد، یا آن را به آرامی از دور گردن او جدا کنید و یا آنقدر آن را شل کنید که بقیه بدنش بتواند از آن رد شود. وقتی نوزاد به طور کامل بیرون آمد، بند را نکشید و سعی هم نکنید که آن را ببرید یا گره بزنید. بگذارید به بدن نوزاد وصل بماند تا کمک اورژانس فرا رسد.

تا زمان بیرون آمدن جفت همان جایی که هستید باقی بمانید. اجازه بدهید جفت هم تا رسیدن اورژانس به بند ناف وصل بماند.

بلافاصله نوزادتان را خشک کنید. بعد او را روی شکمتان بگذارید و با گرمای بدنتان او را گرم کنید. بعد روی خودتان و نوزاد یک پتوی تمیز بیندازید.

مایع آمنیوتیک و مواد مخاطی را که از بینی نوزاد بیرون می‌آید پاک کنید.

اگر نوزادتان بلافاصله پس از به دنیا آمدن گریه نکرد، یا مالین پشت او تحریکش کنید.

تا زمان رسیدن اورژانس، سعی کنید به نوزادتان شیر بدهید-البته اگر بتوانید بند ناف را به اندازه کافی شل کنید (گاهی اوقات اگر جفت هنوز بیرون نیامده باشد، بند ناف اینقدر شل نخواهد بود که بتوانید نوزاد را تا روی سینه‌تان بالا بیاورید).

شیر دادن علاوه بر اینکه راحتی و امنیت بیشتری به نوزاد می‌دهد و این شانس را به شما می‌دهد او را بهتر و از نزدیک ببینید، شیر خوردن او باعث می‌شود بدنتان اکسیتوسین بیشتری تولید کند. این هورمون انقباضات را تشدید می‌کند و باعث می‌شود که جفت جدا شود. بعد از بیرون آمدن جفت، شیر دادن را ادامه دهید تا رحمتان انقباضات را ادامه دهد. اگر نوزادتان همان لحظه شیر نخورد، با دست نوک سینه‌ها را تحریک کنید تا هورمون ترشح شود.

بعد از بیرون آمدن جفت، با مالیدن محکم شکم در ناحیه زیر ناف، رحمتان را ماساژ دهی. اینکار کمک می‌کند که رحم منقبض شود و به انقباضات ادامه دهد.