علت فیبروم رحم، چه سنی دیده می شود؟

این بیماری که معمولا در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده می شود با انجام سونوگرافی قابل تشخیص و درمان خواهد بود.

فیبروم رحم نوعی تومور خوش خیم در عضله ی صاف رحم است ، این بیماری که جزو شایع ترین تومور لگنی در زنان است طبق آمار تقریباً ۵۰% زنان را درگیر خود ساخته است .

انواع فیبروم رحمی

با توجه به قرار گیری فیبروم ها در رحم می توان نوع آن ها را مشخص نمود:

فیبروم ها عموما در

- اینترامورال ( داخل عضله رحم)

- ساب سروزال ( به صورت توده ی برجسته ای خارج رحم)

- زیر مخاطی ( داخل حفره رحم) قرار می گیرند.

نوع سوم آن که زیر مخاطی است، جزو موارد نادرتر این بیماری محسوب می شود که با عوارضی مثل منوراژی یا خونریزی شدید قاعدگی و نازایی همراه خواهد بود.

علائم فیبروم های رحمی

فیبروم ها دارای عوارضی هستند که در اولین مراحل ابتلا شما را آگاه می سازند ، توجه به علائم شایع این بیماری می تواند کمک بزرگی به درمان سریع این بیماری بنماید.

-دردهای لگنی

-افزایش خونریزی های قاعدگی

-درد شدید زمان قاعدگی

-تکرر ادرار ( به علت فشار روی مثانه)

-نازایی

همگی از عوارض شایع این بیماری محسوب می شوند.

درمان فیبروم های رحم

درمان به صورت جراحی و طبی انجام می گیرد .

معمولا بیشتر فیبروم های درون رحم کوچک و بدون علامت هستند و نیازی به اقدامات پیچیده ی درمانی ندارند و بیمار فقط باید هر سه تا شش ماه یکبار جهت کنترل سایز فیبروم ها به پزشک مراجعه نماید.

همچنین در صورت مشاهده ی علائمی مثل درد شکم و مشکلات قاعدگی نیز باید اقدام به درمان جراحی یا طبی بنماید.

البته در فیبروم های بزرگ علامت دار درمان قطعی، جراحی و برداشت فیبروم یا « میو مکتومی» است که در آن احتمال عود فیبروم در محل های دیگر رحم حتی بعد از جراحی فیبروم وجود دارد.

توجه داشته باشید که فیبروم ها معمولا خوش خیم هستند و به خوبی درمان می شوند به همین سبب احتمال بدخیم شدن آن خیلی کم است و تقریباً نزدیک به صفر است.

برای تشخیص و درمان فیبروم ها باید به پزشک متخصص زنان مراجعه نمایید ، درمان سریع و به موقع این بیماری شما را از مشکلات شایع این بیماری دور می سازد .