حالات روحی دوران بارداری، نگرانیام حد ندارند

طی ثلث اول بارداری فقط نظرات شما نسبت به وضعیت زندگی تان رنگ تازه ای به خود می گیرد.

۱- آیا با تصمیم قبلی باردار شده اید؟

۲- آیا از شوهرتان جدا شده اید؟

۳- آیا شما ( شما یا شوهرتان) شاغل هستید؟

۴- تاثیر بارداری روی موقعیت کاری شما چگونه است؟

۵- آیا مشکل اقتصادی دارید؟

۶- آیا با شوهرتان روابط خوبی دارید؟

۷- آیا خود را برای تغییرات حاصل از بارداری، خیلی پیر و یا خیلی جوان می دانید؟

واکنش های عاطفی حاصل از بارداری، از شادمانی تا تردید و افسردگی متفاوت هستند. شاید بارداری غیر واقعی به نظر آید! شاید این حالت قبل از اینکه قبول کنید باردار هستید، برایتان اتفاق بیفتد! اگر در این مرحله، نگران سلامت بچه و مراقبت از او باشید، کاملا طبیعی است. همچنین اگر نگران تحمل درد زایمان و آمادگی لازم برای مادر و پدر شدن باشید هم، امری عادیست. در ضمن وقوع تغییرات ناگهانی خلقی، مثل گریه یا خنده زیاد هم کاملا طبیعی می باشند.

شاید افکار و خیالاتی پیدا کنید که تا به حال نداشته اید. شاید احساس کنید به توجه و محبت بیشتری نیاز داشته و نسبت به دیگران خیلی وابسته شده اید. شاید گاهی خیلی تحریک پذیر وخودخواه شوید، که بهتر است در این حالت اصلا فکرتان را مشغول نکنید. در مورد افکار و نقطه نظرهایتان با شوهر خود و با یک دوست صحبت نمایید.

سه ماهه دوم

اگر در سه ماهه اول بارداری، حاملگی شما حتی به ظاهر هم غیر واقعی به نظر بیاید، واقعی بودن آن در سه ماهه دوم ثابت خواهد شد. بدون شک در آن هنگام حس می کنید که دارید بچه دار می شوید. در اینجا نگرانی های مربوط به حس کردن جنین و شنیدن صدای قلب او پیش می آید. بهتر است از دکتر بخواهید اجازه دهد تا شما و همسرتان این صدا را بشنوید. شاید وجود بچه برایتان جالب تر شود و مرتب تصور کنید او چه اندازه و شکلی دارد. هرچند نگرانی های قبلی شما کاملا ناپدید نمی شوند، اما ذهن شما کمتر مشغول آنها خواهد بود.

سه ماهه سوم

با پیشرفت بارداری شاید نگران عمل زایمان شده و بخواهید به نوعی بر آن غلبه کنید. اگر اضطراری روند زایمان و درد ناشی از آن باعث تنش در شما می شود، باید روی تکنیک های خاص آرام سازی و تنفس هایی که برای آمادگی و مقابله با درد زایمان داده می شوند تمرکز کنید. شما و بچه هر دو از آرامش داشتن نفع می برید، چون وجود تنش باعث طولانی شدن دوره درد زایمان می گردد.

به حالت کرچ ( حالتی که پرندگان روی تخم می خوابند) فرو رفتن، که بسیاری از مادران در این دوره آن را تجربه می کنند نیز، برای آماده شدن شما جهت تحمل درد زایمان و بچه دار شدن کمک می کند. برقراری ارتباط با این دوره، احساس لذت بخشی است.

فراز و نشیب های عاطفی دوران بارداری، مراحل بارداری، مراحل مادر شدن را الزاما آسان تر نمی کند. هر چند حمایت نزدیکان در دوران های سخت کمک چشمگیری خواهد بود، ولی تحمل دوران بارداری فرد را آسیب پذیر می سازد. توجه داشته باشید که مراقبت های اصولی شما از خودتان، تولد که نوزاد سالم را تضمین می کند و تعداد بسیار کمی از پدرها و مادرها مواردی مانند سقط، حاملگی خارج رحمی، زایمان نوزاد، یا مسائل خاص متعاقب زایمان بچه شان را از دست می دهند. اما به هر حال با بروز چنین حوادثی، عواطفی مانند اندوه، احساس گناه و ناامیدی ایجاد می شود که بسیار مشکل ساز خواهد بود. در این موقعیت ها دانستن زمان مناسب برای اعلام خبر و حمایت اطرافیان، واجد اهمیت است. پزشک با آگاهی دادن و شاید مشاوره و ارجاع زوج به بیمارستان، می تواند به آنها کمک کند. همیاری مددکاران اجتماعی، پرستاران و امثال آنها نیز مفید خواهد بود.

مشکل دیگر خانم ها در این دوره احساس، آزار و اذیت شوهرانشان است. شوهری که قبلا با گفتار یا اعمالش همسر خود را آزار می داده، حالا شاید بدتر عمل کند و این می تواند به علت افزایش تنش در روابط فیمابین یا حسادت نسبت به بچه باشد. شاید همسر او قبلا این قبیل سوء رفتارها را تحمل می کرده، اما حالا باید به دنبال کمک باشد. چون حالا تنها خود او در خطر نیست، بلکه موقعیت بچه نیز در خطر است. پس بهتر آن خواهد بود که با پزشک و پرستار در این رابطه صحبت کند، چون مشکلات عاطفی دوران بارداری با وجود اختلافات خانوادگی تشدید می شوند.