درمان قولنج نوزادان، گریه پشت گریه

بعضی از متخصصان معتقدند که گریه‌های طولانی مدت ناشی از کولیک (قولنج)، یک تسکین فیزیکی برای نوزادان حساس است. آن‌ها می‌گویند، زمانی که شب آغاز می‌شود، این نوزادان نمی‌توانند با هیچ منظره، صدا یا محرکی ارتباط برقرار کنند، و به این ترتیب کلافه می‌شوند و گریه می‌کنند. تئوری دیگر این است که کولیک نوزاد گاهی اوقات ناشی از عدم تعادل باکتری سالم در روده است. مطالعات نشان داده‌اند که نوزادان مبتلا به کولیک دارای میکروفلورهای روده‌ای متفاوتی نسبت به نوزادانی هستند که از کولیک رنج نمی‌برند. کولیک (قولنج) معده یک بیماری آزار دهنده است که با دوره‌های قابل پیش بینی ناراحتی شدید در یک کودک سالم و دارای تغذیه مناسب، مشخص می‌شود. نوزادان مبتلا به کولیک اغلب بیش از سه ساعت در روز، سه روز در هفته و به مدت سه هفته یا بیشتر گریه می‌کنند. به نظر می‌رسد هر تلاشی که برای کمک به تسکین کودک خود در طول این مدت انجام می‌دهید بی‌فایده است. کولیک می‌تواند هم برای شما و هم نوزادتان ناراحت کننده باشد. اما خیالتان راحت شود، کولیک نسبتا کوتاه مدت است. کولیک نوزاد در عرض چند هفته یا چند ماه، به پایان خواهد رسید و شما یکی از اولین چالش‌های اصلی والدین بودن را به دنبال خواهید داشت.

کولیک نوزاد یک وضعیت شایع است. معمولا چند هفته پس از تولد شروع می‌شود و اغلب پس از ۳ ماه بهبود می‌یابد. در سن ۴ تا ۵ ماه، اکثر نوزادان مبتلا به کولیک بهبود یافته‌اند. اگر گریه نوزاد شما می‌تواند در اثر افتادن، آسیب یا بیماری باشد، فورا به پزشک مراجعه کنید. اگر در هنگام گریه کردن، رگه‌های آبی بر روی لب و پوست کودک خود مشاهده کردید و یا متوجه تغییراتی در غذا خوردن، خوابیدن یا رفتار کودک خود شدید، با متخصص اطفال تماس بگیرید. شما می‌توانید با ثبت زمان‌هایی که کودک گریه می‌کند و مدت زمان آن، به پزشک نوزاد خود کمک کنید. همچنین الگوهای خوابیدن و غذا خوردن کودک را ثبت کنید. متخصص اطفال پس از بررسی کامل علائم کودک، درمان مناسب او را تجویز می‌کند.

دلایل

علت کولیک (قولنج) ناشناخته است. محققان احتمالات زیادی از جمله آلرژی، عدم تحمل لاکتوز، تغییر در باکتری‌های طبیعی موجود در دستگاه گوارش، سیستم گوارشی که به طور کامل رشد نکرده، والدین مضطرب و تفاوت در نحوه تغذیه یا آرام کردن کودک را بررسی کرده‌اند. با این حال هنوز معلوم نیست چرا برخی از نوزادان کولیک دارند و برخی ندارند.

عوامل خطر

نوزادان مادرانی که در دوران بارداری یا بعد از زایمان سیگار می‌کشند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کولیک قرار دارند. بسیاری از نظریه‌های دیگر درباره مواردی که باعث می‌شود یک کودک بیشتر مستعد ابتلا به کولیک باشد، مطرح شده‌اند اما هیچ کدام ثابت شده نیستند.

علائم

نحسی کردن و گریه در نوزادان طبیعی است، و کودکی که مدام گریه می‌کند، لزوما دچار قولنج نیست. در یک کودک سالم که به خوبی تغذیه می‌شود، علائم کولیک نوزاد شامل موارد زیر است:

دوره‌های نا آرامی قابل پیش بینی:

نوزاد مبتلا به کولیک اغلب در یک زمان خاص در روز، معمولا در اواخر بعدازظهر یا شب، گریه می‌کند. اپیزودهای کولیک ممکن است از چند دقیقه تا سه ساعت یا بیشتر در هر روز طول بکشد. ممکن است کودک در پایان هر گریه ناشی از کولیک، حرکت روده یا خروج گاز از معده داشته باشد.

گریه شدید یا غیر قابل تحمل:

گریه‌های ناشی از قولنج شدید است، ناراحت کننده به نظر می‌رسد و اغلب اوقات با صدای بلند است. صورت کودک ممکن است گر گرفته شود، و آرام کردن او بسیار دشوار و یا غیر ممکن خواهد بود.

گریه‌ای که بدون هیچ دلیل ظاهری اتفاق می‌افتد:

گریه کردن گاه به گاه برای نوزادان طبیعی است. اما گریه معمولا به این معنی است که کودک به چیزی مانند غذا یا تعویض پوشک نیاز دارد. گریه همراه با کولیک بدون علت روشنی اتفاق می‌افتد.

تغییر وضعیت:

پاهای خم شده، مشت‌های گره شده و عضلات منقبض شکم در دوره های کولیک معمول هستند.

تشخیص

پزشک نوزاد برای شناسایی علل احتمالی پریشانی نوزاد مانند وجود مانع در روده نوزاد (انسداد روده) یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. اگر کودک سالم باشد، ممکن است وجود کولیک تشخیص داده شود. معمولا تست‌های آزمایشگاهی، اشعه ایکس و سایر آزمایشات تشخیصی مورد نیاز نیست، اما در موارد نامشخص، به حذف سایر شرایط به عنوان علل احتمالی کمک می‌کنند.

درمان

کولیک نوزاد اغلب در طی 3 ماه به خودی خود بهبود می‌یابد. متاسفانه هیچ درمان اثبات شده‌ای وجود ندارد که به طور مداوم به همه نوزادان کمک کند. درمان‌هایی که مورد آزمایش قرار گرفته‌اند عبارتند از:

داروهای رفع گاز معده

داروهای بدون نسخه موجود برای رفع گاز معده مانند سایمتیکون احتمالا برای کاهش علائم کودک موثر نخواهد بود. این داروها به طور کلی بی‌خطر هستند، به جز برای نوزادانی که باید داروهای جایگزین تیروئید مصرف کنند.

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک‌ها موادی هستند که به حفظ تعادل طبیعی باکتری‌های خوب در دستگاه گوارش کمک می‌کنند. از آنجا که نوزادان مبتلا به کولیک ممکن است دچار عدم تعادل این باکتری‌های مفید باشند، محققان تلاش کرده‌اند این پروبیوتیک‌های مختلف را در مطالعات متعددی جایگزین کنند. به طور خاص، یکی از این پروبیوتیک‌ها به نام لاکتوباسیلوس روتری، علائم قولنج را به طور قابل توجهی کاهش داد. اما نتایج مطالعه مخلوط شده‌اند. برخی از آن‌ها مزایایی را نشان داده‌اند، در حالی که در سایر آن‌ها هیچ مزیتی یافت نشده است. به طور کلی، متخصصان اعتقاد دارند که در حال حاضر شواهد کافی برای توصیه به استفاده از پروبیوتیک‌ها برای درمان کولیک وجود ندارد. قبل از دادن هر گونه دارو برای درمان کولیک، با پزشک نوزاد صحبت کنید.

درمان خانگی

ممکن است پزشک نوزاد قادر نباشد کولیک را درمان کند یا به زودی برطرف کند، اما راه‌های بسیاری وجود دارد که والدین می‌توانند امتحان کنند تا کودک آرام شود. اگر مادر فکر می‌کند که کودکش ممکن است گرسنه باشد، شیر دادن به او را امتحان کند تا آرام شود. این روش‌های تغذیه‌ای دیگر نیز ممکن است کمک کننده باشند:

-در حین شیردهی، تا جایی که ممکن است نوزاد را به صورت صاف نگه دارید.

-در صورت تغذیه با شیر مادر، تغییر رژیم غذایی مادر را در نظر بگیرید.

-شیر خشک نوزاد را تغییر دهید.

-شیشه شیر کودک را عوض کنید.

-برای تسکین گریه کودک، مادر می تواند:

-پستانک به او بدهد. برای بسیاری از نوزادان مکیدن آرامش بخش است. حتی اگر مادر شیر خود را به نوزاد می‌دهد، خوب است که یک پستانک برای آرام کردن نوزاد فراهم شود.

-کودک را بغل کنید. در آغوش تکان دادن نوزاد به برخی از نوزادان کمک می‌کند. سایر نوزادان زمانی آرام می‌شوند که محکم در آغوش گرفته شوند و در یک پتوی سبک قنداق شوند. برای استراحت دادن به دست‌های مادر، سعی کنید از آغوش بند نوزاد یا انواع حامل‌های دیگر نوزاد استفاده کنید. نگران نباشید که با بغل کردن بیش از حد او، نوزاد لوس شود .

-نوزاد را در حال حرکت نگه دارید. نوزاد را به آرامی در آغوش و یا در آغوش بند تکان دهید. شکم نوزاد را روی زانوهای مادر بگذارید و سپس به آرامی زانوها را بچرخانید. با کودک به پیاده روی بروید، یا کودک را روی صندلی ماشین ببندید و رانندگی کنید. از صندلی لرزان یا گهواره لرزان برای نوزاد استفاده کنید.

-برای کودک آواز بخوانید: صدای نرم ممکن است کودک را آرام کند.

-نویز صدای پس زمینه را روشن کنید. بعضی از نوزادان هنگامی که صدای پایداری را می‌شنوند، کمتر گریه می‌کنند. هنگام نگه داشتن یا تکان دادن کودک، سعی کنید یک صدای مداوم شششش ایجاد کنید. فن آشپزخانه یا تهویه حمام را روشن کنید یا یک نوار یا سی دی از صداهای محیطی مانند امواج اقیانوس، آبشار، باران ملایم یا ضربان قلب انسان را پلی نمایید. گاهی اوقات تیک تیک ساعت یا زمان سنج این ترفند را انجام می‌دهد.

-از حرارت ملایم یا لمس کردن استفاده کنید. کودک را حمام گرم ببرید. به آرامی شکم نوزاد را مالش دهید.

-به نوزاد زمان های شخصی بدهید. اگر هیچ ترفندی دیگری موثر نبود، ۵ تا ۱۰ دقیقه کودک را در گهواره خود قرار دهید.

گاهی اوقات مادر قادر به آرام کردن گریه نوزاد نخواهد بود. چیزی که در یک روز موثر است، ممکن است در روز دیگر نوزاد را بی‌قرار کند. اگر عصبانی شدید، به یاد داشته باشید که:

-هرگز نوزاد را شدیدا تکان ندهید. اگر عصبانیت مادر از گریه نوزاد به حد غیر قابل تحملی رسید، کودک را به فرد بالغ و مورد اطمینان دیگری بدهید. اگر مادر با نوزاد تنها باشد، او را در جایی امن مانند یک گهواره قرار دهید.

-بهتر است به فرد دیگری اجازه دهید تا به مادر کمک کند. گوش دادن به گریه نوزاد برای زمان‌های طولانی استرس‌زا است، بنابراین به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنید تا مادر بتواند در زمان‌هایی استراحت کند. از فردی برای کمک به او در نگهداری کودک کمک بگیرید تا او بتواند چند لحظه برای خودش باشد.