علت ابتلا به اوتیسم، مادران عزیز مطالعه کنید

در افراد مبتلا به اوتیسم (Autism) قسمت‌های مختلف مغز قادر به کار کردن با یکدیگر نیستند. بیشتر افراد مبتلا به بیماری اوتیسم همواره برای ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل دارند. اما تشخیص به موقع و درمان اوتیسم، به بیمار در استفاده از تمامی پتانسیل خود و بهبودی بهتر کمک می‌کند. زمانی که در رشد کودک تأخیر دیده می‌شود، معاینات و آزمایش‌های اوتیسم به دکتر کمک می‌کند که بفهمد آیا کودک بیماری اوتیسم دارد یا بیماری دیگری با علائم مشابهی مانند تأخیر در صحبت کردن و اختلال رفتاری است.

علت بیماری اوتیسم

کارشناسان معتقدند این بیماری وراثتی است. دانشمندان در حال تلاش برای یافتن ژن‌هایی هستند که مسئول انتقال این بیماری در افراد خانواده می‌شود. تحقیقات دیگری در زمینه‌ پیدا کردن رابطه‌ اوتیسم با سایر بیماری ها و یا محیط اطراف کودک هستند.

ادعاهای غلط منتشر شده در اخبار، برخی خانواده‌ها را در مورد رابطه‌ بین اوتیسم و واکسن نگران ساخته است. اما در تحقیقات هیچ ارتباطی بین واکسن و اوتیسم به چشم نمی‌خورد. مراقب باشید که فرزندتان تمام واکسن‌های دوران کودکی را زده باشد. این واکسن‌ها از کودک در برابر بیماری‌های سخت که منجر به آسیب یا حتی مرگ می‌شود محافظت می‌کند.

طیف اختلال اوتیسم

تا همین اواخر، کارشناسان درباره‌ی انواع مختلف اوتیسم مانند اختلال اوتیسم، سندرم آسپرگر، اختلال فراگیر رشد که به گونه‌ای دیگر مشخص نشده‌اند (PDD-NOS) صحبت می‌کردند. اما امروزه همه‌ی آن‌ها طیف اختلالات اوتیسم نامیده می‌شوند. اگر هنوز هم می‌شنوید که مردم از اصطلاحات قدیمی صحبت می‌کنند منظور آن‌ها این است:

سندرم آسپرگر

این نوع اختلال خفیف‌ترین نوع در طیف اختلالات اوتیسم است. فردی که سندرم آسپرگر دارد ممکن است بسیار باهوش بوده و بتواند زندگی خود را اداره کند. او ممکن است در مورد موضوعاتی که علاقه مند است بسیار تمرکز کرده و ساعت‌ها بدون توقف در مورد آن‌ها حرف بزند. اما از نظر اجتماعی مشکل داشته باشد.

اختلال فراگیر رشد که به گونه‌ای دیگر مشخص نشده‌اند (PDD-NOS)

این بیماری در کودکانی تشخیص داده می‌شود که اوتیسم آن‌ها از سندرم آسپرگر جدی‌تر است ولی به اندازه‌ اختلال اوتیسم جدی نیست.

اختلال اوتیسم

این اصطلاح قدیمی از سندرم آسپرگر و (PDD-NOS) جدی‌تر است. علائم آن مانند سایر اختلالات است اما شدت آن‌ها بیشتر می‌باشد.

اختلال فروپاشنده دوران کودکی

این اختلال اوتیسم بسیار نادر و از همه جدی‌تر می‌باشد. کودکان مبتلا به این اختلال ابتدا به صورت نرمال رشد کرده و سپس به سرعت بسیاری از مهارت‌های اجتماعی، رفتاری و زبانی را بین سنین ۲ تا ۴ سال از دست می‌دهند.

سندرم رت

کودکان مبتلا به سندرم رت معمولاً رفتارهایی شبیه کودکان اوتیسمی دارند و کارشناسان در گذشته آن را در طیف اختلالات اوتیسم قرار می‌دادند. اما امروزه مشخص شده است که بر اثر یک جهش ژنتیکی به وجود می‌آید.

علائم اوتیسم در کودکان

علائم اوتیسم در کودکان تقریباً همیشه قبل از 3 سالگی شروع می‌شود. در ابتدا پدر و مادر متوجه می‌شوند که کودک آن‌ها مانند بقیه کودکان هم ‌سنش رفتار نمی‌کند یا قادر به صحبت کردن نیست. حتی ممکن است کودک مبتلا به اوتیسم همزمان با کودکان هم ‌سنش شروع به حرف زدن کند اما به تدریج مهارت‌های زبانی خود را از دست می‌دهد.

نشانه های اوتیسم

دیر شروع به حرف زدن کند یا اصلاً حرف نزند. کودک ممکن است ناشنوا به نظر برسد ولی سنجش شنوایی‌اش عادی باشد.

تکرار بیش ‌از حد یک رفتار یا بازی. به عنوان مثال تکان دادن مکرر بدن، وابستگی غیر معمول به اشیا و ناراحتی زیاد از تغییرات.

علائم در همه‌ی افراد مبتلا به این بیماری به یک شکل نیست و در برخی شدید و در برخی دیگر ضعیف است. پدر و مادرها اغلب می‌گویند کودک مبتلا به اوتیسم ترجیح می‌دهد تنها بازی کند و با دیگران ارتباط چشمی برقرار نمی‌کند.

سایر علائم اوتیسم در کودکان

هوش بسیاری از کودکان اوتیسم پایین‌تر از حد نرمال است.

کودکان اوتیسم اغلب افسرده و بسیار مضطرب‌اند، به خصوص اگر هوش متوسط یا بالای متوسطی داشته باشند.

برخی از این کودکان بیماری صرع دارند.

تشخیص اوتیسم

آشنایی با معاینات و آزمایش‌های لازم برای تشخیص اوتیسم

ارزیابی رفتاری

دستورالعمل‌های مختلفی برای کمک به دکتر در تشخیص نوع اختلال مربوط به تأخیر در رشد وجود دارد. مانند:

سوابق پزشکی

در این روش دکتر سؤالات کلی درباره‌ رشد کودک می‌پرسد مانند سؤال در مورد اینکه آیا کودک با دست به اشیا اشاره می‌کند یا خیر. کودکانی که اوتیسم دارند معمولاً به چیزهایی که می‌خواهند اشاره می‌کنند

دستورالعمل‌های تشخیصی برای اوتیسم

انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا (AACAP) دستورالعمل‌هایی برای تشخیص بیماری اوتیسم ثبت کرده است. این معیارها برای تشخیص درست پزشک از بیماری اوتیسم طراحی شده است.

مشاهدات بالینی

دکتر ممکن است بخواهد کودک را در شرایط مختلف ببیند. از پدر و مادر در مورد رفتارهای خاصی که در این بیماری برای کودک معمول است نیز می‌پرسد.

آزمون‌های هوش و رشد

انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا (AACAP) آزمون‌هایی را توصیه می‌کند تا از طریق آن‌ها مشخص شود که آیا تأخیر رشدی کودک روی توانایی او برای فکر کردن و تصمیم گیری تأثیر دارد یا خیر.

ارزیابی جسمی و آزمایش‌ها

معاینات و آزمایش‌های اوتیسم دیگری برای مشخص شدن این که آیا مشکلات جسمی علائم را به وجود آوردند یا خیر باید انجام شود این معاینات و آزمایش‌های اوتیسم عبارت‌اند از:

معاینه‌ی فیزیکی

این معاینات شامل اندازه گیری دور سر، وزن، اندازه گیری قد به منظور فهمیدن اینکه کودک رشد طبیعی داشته است یا خیر انجام می‌شود.

آزمون‌های شنوایی

گاهی مشکلات شنوایی منجر به تأخیر رشد به خصوص در زمینه‌هایی مانند مهارت‌های اجتماعی و زبان می‌شود.

آزمایش مسمومیت با سرب

این معاینات و آزمایش‌های اوتیسم به خصوص برای کودکان مبتلا به بیماری پیکا (میل به خوردن چیزهایی که ارزش غذایی ندارند مانند رنگ) انجام می‌شود. کودکان دارای تأخیر رشد معمولاً به گذاشتن اشیا در دهان خود با اینکه از سن معمول آن گذشته است ادامه می‌دهند. این امر ممکن است منجر به مسمومیت شود که باید سریعاً شناسایی و درمان شود.

امکان تشخیص اوتیسم در بارداری

دانشمندان شیوه نوینی را برای تشخیص و کمیت گذاری خطر ابتلا به اوتیسم در جنین یافته‌اند. پژوهشگران دانشکده پزشکی ییل، دریافته‌اند می‌توان با بررسی ناهنجاری‌هایی موجود در جفت جنین در زمان تولد خطر ابتلا به اوتیسم در نوزادان اندازه‌گیری کرد.

این شیوه امکان تشخیص اوتیسم در بارداری و درمان زود هنگام این اختلال رشدی را فراهم می‌آورد. بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، سالانه در آمریکا از هر 50 کودک، یک نفر مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده می‌شود اما تشخیص اوتیسم اغلب زودتر از سن سه یا چهارسالگی صورت نمی‌گیرد.

در این سنین بهترین فرصت‌ها برای مداخله درمانی از دست‌ رفته است چرا که مغز در سال نخست عمر بیشترین واکنش را به درمان اوتیسم نشان می‌دهد.

"هاروی کلیمان" مجری این طرح و با همکاری محققان موسسه "ذهن" دانشگاه کالیفرنیا دریافته است، چروک و تاخوردگی‌های ناهنجار در جفت و رشد سلولی غیرطبیعی تروفوبلاست، نشانگرهای مهمی برای شناسایی نوزاد درخطر ابتلا به اوتیسم محسوب می‌شوند.

وی ابراز امیدواری کرد تشخیص اوتیسم با بررسی جفت در زمان تولد به یک شیوه عادی غربالگری تبدیل شود و کودکانی که تعداد سلول‌های تروفوبلاست آن ها در حال افزایش است هر چه زودتر تحت مداخله‌های دارویی قرار بگیرند تا کیفیت زندگی‌شان به خاطر تشخیص زودهنگام بیماری اوتیسم بهبود یابد.

پیشگیری از اوتیسم

برای اینکه بتوان از بیماری اوتیسم پیشگیری کرد ابتدا باید با عوامل ایجاد آن آشنا شد. پزشکان دقیقاً نمی‌دانند که علت بیماری اوتیسم چیست اما آن‌ها معتقدند ژن‌هایی که هر فرد با آن‌ها به دنیا می‌آید نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. در موارد نادر دکترها می‌گویند اگر مادر در دوران بارداری تحت تأثیر برخی مواد شیمیایی قرار بگیرد، ممکن است کودک نیز با نقایصی متولد شود. اما تشخیص اوتیسم در بارداری انجام نمی شود. با اینکه نمی‌توان به طور قطعی از به دنیا آمدن کودک اوتیسمی جلوگیری کرد و پیشگیری از اوتیسم به طور قطعی امکان پذیر نیست، اما می‌توان با راهکارهای زیر و تغییراتی در سبک زندگی ریسک به دنیا آوردن کودکان اوتیسم را کاهش داد:

سالم زندگی کنید

به طور منظم برای معاینه کامل بدن اقدام کنید، رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و ورزش کنید. مراقبت در دوران بارداری به خوبی از خود مراقبت کنید و تمام ویتامین‌های توصیه شده و مکمل‌های مورد نیاز را مصرف کنید.

در دوران بارداری دارو مصرف نکنید

قبل از خوردن هر دارویی با دکتر خود مشورت کنید. به خصوص اگر قصد دارید از داروهای ضد تشنج استفاده کنید.

تشخیص اوتیسم در بارداری

از مصرف الکل پرهیز کنید

برای پیشگیری از اوتیسم در کودکان از نوشیدن هرگونه نوشیدنی الکلی در دوران بارداری جدا خودداری کنید.

برای درمان بیماری‌های خود اقدام کنید

اگر بیماری سلیاک یا PKU دارید مشاوره‌های دکتر به منظور کنترل بیماری را رعایت بفرمایید.

واکسن بزنید

قبل از بارداری مطمئن شوید واکسن سرخک آلمانی یا سرخچه را زده‌اید. اینکار به منظور پیشگیری از اوتیسم مرتبط با سرخچه انجام می‌شود.

درمان اوتیسم

علائم و رفتارهای مربوط به بیماری اوتیسم اغلب به مرور زمان تغییر می‌کنند. به همین دلیل استراتژی‌های درمان باید متناسب با نیازهای فردی و قابل اجرا در خانواده باشد. اما به طور کلی کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به درمان‌های تخصصی به بهترین شکل پاسخ می‌دهند. برنامه‌ای که با کمک به والدین به بهبود ارتباطات اجتماعی، رفتارها و جنبه‌های زندگی کودکان می‌پردازد، موفقیت آمیز خواهد بود.

آکادمی پزشکان اطفال آمریکا (APP) دستورالعمل‌های زیر را برای کمک به کودکان اوتیسم به منظور استفاده از تمام پتانسیل و بهبود عملکردشان توصیه می‌کند:

آموزش‌ های رفتاری و آموزش‌ های مدیریت رفتاری

آموزش‌های رفتاری و مدیریت با استفاده از مهارت‌های اجتماعی، کمک به خود باعث بهتر شدن رفتار و روابط فرد می‌شوند. انواع مختلفی روش برای درمان اوتیسم وجود دارند مانند تجزیه و تحلیل رفتارهای عملی (ABA)، درمان و آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم و ناتوان در برقراری ارتباط (TEACCH) و یکپارچه سازی احساس.

درمان‌ های تخصصی

شامل گفتار درمانی و درمان فیزیکی می‌باشد. این درمان برای مدیریت بیماری اوتیسم بسیار اهمیت دارد. گفتار درمانی به تقویت زبان و مهارت‌های اجتماعی برای برقراری ارتباط کمک می‌کند.

درمان‌های حرفه‌ای و فیزیکی نیز به منظور رفع نواقص حرکتی و تناسبی انجام می‌شود. درمان‌های حرفه‌ای نیز به کودکان اوتیسم کمک می‌کند تا بتوانند اطلاعات به دست آمده از حواس مختلف (بینایی، شنوایی، لامسه و بویایی) را پردازش کنند.

علائم اوتیسم در کودکان

داروها

داروها معمولاً در درمان مشکلات رفتاری مانند افسردگی، اضطراب، بیش فعالی و وسواس استفاده می‌شود.

حمایت و پشتیبانی

برای حمایت و آموزش با دکتر خود مشورت کنید. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم مشکل خواب دارند. این افراد را معمولاً با استفاده از برنامه‌ی زمانی برای خوابیدن و بیدار شدن درمان می‌کنند. دکتر باید در آخرین مرحله از قرص برای درمان استفاده کند.

کارشناسان هنوز راهی برای جلوگیری از اوتیسم پیدا نکرده‌اند. هنوز هم باور نادرستی در بین عموم مردم هست که واکسن را با اوتیسم ارتباط می‌دهند. اما هیچ مدرکی مبنی بر وجود رابطه بین واکسن سرخک، اوریون و سرخچه و بیماری اوتیسم وجود ندارد. اگر از زدن واکسن‌های کودکان خودداری کنید کودک خود و دیگران را در معرض ابتلا به بیماری‌های جدی و حتی مرگ قرار خواهید داد.

نقش خانواده در درمان کودکان اوتیسمی

بخش مهمی از برنامه‌ی درمان کودک این است که سایر اعضای خانواده درباره‌ی اوتیسم و کنترل علائم آن آموزش دیده باشند. آموزش استرس افراد خانواده را کم کرده و به عملکرد بهتر کودک کمک می‌کند.

بعد از تشخیص اوتیسم از پزشک درباره‌ی کمک‌هایی که در منطقه‌ی شما وجود دارد بپرسید. خانواده، دوستان، سازمان‌های دولتی و سازمان اوتیسم بهترین منابع هستند.

این نکات را در رابطه با کودکان اوتیسم به خاطر داشته باشید:

با بزرگ شدن کودک کمک‌های بیشتری مورد نیاز است. دوران نوجوانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار سخت است. با خانواده‌های دیگری که کودکان اوتیسمی دارند در ارتباط باشید. می‌توانید با آن‌ها درباره‌ی مشکلاتتان صحبت کنید و از افرادی که واقعاً این شرایط را درک می‌کنند، مشاوره بگیرید.

بزرگ کردن یک کودک اوتیسمی واقعاً کار سختی است. اما با پشتیبانی و آموزش خانواده از پس آن برخواهد آمد.