تربیت صحیح کودک، غیرمنتظره رفتار کنید

طنز و شوخ‌طبعی چیزی است که می‌تواند روزمان را تغییر دهد و استرس، خشم، غم یا نومیدی را به‌قهقه‌های تمام نشدنی تبدیل کند. حال چگونه به‌کودکان‌مان آموزش دهیم که در زندگی حس شوخ‌طبعی و خنده را داشته باشند و چیزها را خیلی جدی نگیرند؟
در واقع کودکان نوعی حس شگرف شوخ‌طبعی دارند. پدر یا مادری که به‌خودش اجازه میدهد کمی با مزه باشد، موجب پرورش این حس در کودک می‌شود. جملات بامزه‌ای درست کنید که چه‌چیز را به‌چه چیز دیگر تغییر دهد.

برای مثال: چی میشد اگه موش‌ها شبیه زرافه‌ها بودند، خنده‌دار به‌نظر نمیاد اگه با گردن‌های دراز از بالای درختان بلند برگ می‌خوردند؟ چی میشد اگه ما مثل سنجاب‌ها روی درخت‌ها زندگی می‌کردیم؟ بعد اجازه دهید که کودک‌تان یک جمله درست کند. امکانات بی‌پایان است. این بازی برای داخل ماشین عالی است.

• یک پرچم خانوادگی بسازید

نشان خانوادگی، نماد خانوادۀ شماست که با استفاده از کلمات و نقاشی ساخته می‌شود. این نشان معرف چیزهایی است که در خانۀ شما مهم هستند. میتواند شامل عکس، نشانه، کلمه، اطلاعات خانوادگی تاریخی و غیره باشد. هر چیزی که خانوادۀ شما را منحصربه‌فرد می‌سازد در آن بگذارید. این پرچم را جلوی در ورودی یا هرجایی که همه ببینند بگذارید.

• هنگامی که کودکان مضطربند
کودکان هم مضطرب می‌شوند. غیرممکن است کاری کنید که این اضطراب از بین برود اما می‌توانید ابازری به‌کودکتان بدهید تا آن را مدیریت کند. بزرگترین ابزار کودک، نگرش والدین و نقطه نظرشان به‌زندگی است. شما چگونه شرایط پراسترس را مدیریت می‌کنید؟
اگر بر اثر زلزله برق قطع شود آیا می‌گویید امشب شب فوق‌العاده‌ای است و پیشنهاد می‌دهید باهم چراغ قوه‌ها را برداریم و برای پیاده‌روی زیر نور ماه بیرون برویم یا فقط مضطرب می‌شوید و دربارۀ وقایع ناگواری که ممکن‌است اتفاق بیفتد صحبت می‌کنید؟
وقتی در ترافیک کودک‌تان را به‌مدرسه می‌رسانید، آیا تکیه می‌دهید و از زمانی که با هم هستید لذت می‌برید یا سپر به‌سپر رانندگی می‌کنید و دیگران را به‌خاطر رانندگی بدشان محکوم می‌کنید؟ کودک رفتار شما را یاد می‌گیرد، پس امروز کمی وقت بگذارید و چگونگی واکنش‌های خود را مرور کنید.
دومین ابزار عشق، پذیرش و احترام است که به‌آنها می‌دهید. این ابازر به‌آنها کمک می‌کند که خودشان را باور کنند و بدانند که هر اتفاقی بیفتد، شما آنها را دوست دارید چرا که آنها همان شخص هستند. سومین ابزار، ده نفس عمیق به‌محض احساس استرس است.

یک راه خوب آموزش آرامش این است که وقتی خودتان این کار را انجام می‌دهید، به‌آنها نشان دهید. به‌طور مثال: من امروز خیلی استرس داشتم، می‌خوام ده تا نفس عمیق بکشم، بعد با یک فنجان چای بروم بیرون بنشینم و به‌منظره‌ای زیبا نگاه کنم.

• پاداش‌های غیرمنتظره بدهید
پاداش غیرمنتظره زمانی اتفاق می‌افتد که کودک شما کار خوبی را بدون آنکه از او خواسته شده باشد انجام داده است: تو تمام اتاق را بدون اینکه بگویم تمیز کردی، پس من هم تو را می‌برم دوچرخه سواری کنی.
از آنجاییکه کودک به‌ازای کار خوبی که کرده است توقع چیز خوبی را نداشته، پس با باج دادن فرق می‌کند. یعنی شما رفتارهای خوب را جستجو می‌کنید و آنها را با تعریف و تمجید یا پاداش‌های غیرمنتظره پاسخ می‌دهید.
اگر عادت کنید که رفتار خوب را به‌جای رفتار بد جستجو کنید و به‌آن پاداش بدهید، توجه‌تان را معطوف ساختن چیز بهتری کرده‌اید. هر کار خوبی نباید یک پاداش بزرگ داشته باشد، اما کلمات مثبت لازم دارد. امروز دنبال رفتارهای خوب کودکتان که بدون یادآوری انجام داده است بگردید و سپس پاداش غیرمنتظره بدهید. از اینکه می‌بینید کودکان‌تان بدون یادآوری، کارهای خوب بیشتری انجام می‌دهند شگفت زده خواهید شد.