علائم سرطان رحم، ذره ذره آب می شوم
در بیماری سرطان رحم (آندومتر)، سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های آندومتر (لایه داخلی) رحم رشد می‌کنند.
در بیماری سرطان رحم (آندومتر)، سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت‌های آندومتر (لایه داخلی) رحم رشد می‌کنند. این بیماری مراحل مختلفی دارد و هر مرحله نیازمند درمان متفاوتی است. سرطان آندومتر کاملاً قابل درمان است.
پیش آگهی (شانس بهبودی) و انتخاب روش درمان سرطان رحم بستگی دارد به اینکه:
-سرطان در چه مرحله‌ای است، آیا محدود به آندومتر بوده یا شامل کل رحم است؟ آیا به -جاهای دیگری در بدن گسترش یافته است؟
-شکل سلول‌های سرطانی در زیر میکروسکوپ چگونه است؟
-آیا سلول‌های سرطانی تحت تأثیر هورمون پروژسترون قرار دارند؟
عوامل سرطان رحم چیست؟
علت دقیق سرطان رحم مشخص نیست. به گمان برخی از متخصصین بالا بودن سطح هورمون استروژن می‌تواند عامل این بیماری باشد. افزایش استروژن بدون افزایش پروژسترون در بدن می‌تواند موجب ضخیم شدن لایه داخلی رحم (آندومتر) شده و احتمال سرطان را افزایش دهد. دانشمندان به یقین می‌دانند که سرطان زمانی آغاز می‌شود که یک جهش ژنتیکی باعث غیر طبیعی شدن سلول‌های آندومتر می‌گردد. این سلول‌های غیر طبیعی به سرعت شروع به تکثیر و تشکیل تومور در رحم می‌کنند. در موارد پیشرفته، سلول‌های سرطانی به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد (متاستاز).
عوامل خطر
عوامل خطر سرطان رحم (آندومتر) عبارتند از:
-چاقی مفرط.
-فشار خون بالا.
-دیابت.
سرطان رحم ممکن است در بیماران مبتلا به سرطان سینه که تحت درمان با داروی تاموکسیفن قرار گرفته‌اند، بروز کند. بیمارانی که این دارو را مصرف می‌کنند باید هر ساله تحت معاینه لگنی قرار گیرند و هر گونه خونریزی واژینال (به غیر از خونریزی قاعدگی) را هر چه زودتر به پزشک خود اطلاع دهند. زنانی که هورمون استروژن را به تنهایی مصرف می‌کنند، با افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم مواجه هستند. هورمون استروژن بر رشد سلول‌های سرطانی مؤثر است. اما مصرف این هورمون همراه با پروژسترون خطر ابتلا به سرطان را در زنان افزایش نمی‌دهد.
علائم و نشانه‌های سرطان رحم
علائم و نشانه‌های سرطان آندومتر شامل ترشحات غیر طبیعی واژن یا درد لگن است.
علاوه بر این علائم، نشانه‌های دیگری نیز ممکن است نشان دهنده سرطان آندومتر یا مشکلات دیگر باشد. اگر دارای هر یک از علائم زیر هستید، به پزشک خود اطلاع دهید:
-خونریزی یا ترشحات خارج از دوره قاعدگی
-ادرار کردن سخت یا دردناک.
-درد در حین مقاربت جنسی
-درد در ناحیه لگن.
تشخیص
-از آنجا که سرطان رحم (آندومتر) از داخل رحم آغاز می‌شود، معمولاً در نتایج آزمایش پاپ اسمیر قابل تشخیص است. برای این منظور باید یک نمونه از بافت آندومتر رحم برداشته شده و برای جستجوی سلول‌های سرطانی، زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد. برای نمونه‌برداری یکی از روش‌های زیر استفاده می‌شود:
بیوپسی آندومتر:
برداشتن بافت از آندومتر (پوشش داخلی رحم) از طریق قرار دادن یک لوله باریک و انعطاف‌پذیر از طریق گردن رحم در داخل رحم.
دیلاتاسیون و کورتاژ:
در روش سرطان دهانه رحم (سرویکس) گشاد شده و ابزاری به نام کورت برای تراشیدن بافت مشکوک به سرطان در داخل رحم وارد می‌شود. این نمونه بافت زیر میکروسکوپ برای یافتن نشانه‌های بیماری بررسی می‌شود. این روش D & C (کورتاژ تشخیصی) نیز نامیده می‌شود.
آزمایشات و روش‌های دیگر برای تشخیص سرطان رحم شامل موارد زیر است:
معاینه فیزیکی و بررسی تاریخچه پزشکی:
این معاینه برای بررسی سلامت عمومی بدن و علائم بیماری از جمله توده یا هر چیز دیگری که غیر طبیعی به نظر می‌رسد، انجام می‌گیرد. همچنین سوابق سلامت فرد و بیماری‌ها و درمان‌هایی که تاکنون انجام داده است، مورد برررسی قرار می‌گیرد.
سونوگرافی از طریق واژن:
این روش شامل بررسی واژن، رحم، لوله‌های رحم و مثانه می‌باشد. این سونوگرافی با قرار دادن مبدل (پروب) درون واژن و ارسال امواج صوتی با انرژی بالا (اولتراسوند) به بافت‌ها یا اندام‌های داخلی انجام می‌شود.
سی‌تی‌اسکن:
روشی است که یک سری تصاویر دقیق از زوایای مختلف مناطق داخل بدن ارائه می‌دهد. در این روش ممکن است برای مشاهده بهتر اندام‌ها یا بافت‌های داخلی، یک ماده رنگی (حاجب) به داخل ورید بیمار تزریق شده و یا به صورت خوراکی به بیمار داده شود. این روش همچنین توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی کامپیوتری محوری نامیده می‌شود.
راه‌های تشخیص مرحله و میزان گسترش سرطان رحم
پس از تشخیص سرطان رحم، پزشک آزمایشات دیگری را تجویز می‌کند تا دریابد که سلول‌های سرطانی صرفاً در داخل رحم هستند و یا به سایر نقاط بدن گسترش یافته‌اند.
فرآیندی که برای تشخیص مرحله سرطان و میزان گسترش آن به سایر نقاط بدن انجام می‌شود، تشخیص مرحله سرطان نامیده می‌شود که شامل آزمایشات و برخی روش‌های خاص از جمله هیسترکتومی می‌باشد. هیسترکتومی (عملی که طی آن رحم برداشته می‌شود) معمولاً با این هدف انجام می‌شود که پزشک دریابد سرطان تا چه حد گسترش یافته است.
پزشک ممکن است از روش‌های زیر در فرآیند تشخیص مرحله سرطان استفاده کند:
معاینه لگن:
این معاینه شامل بررسی واژن، گردن رحم، رحم، لوله‌های رحم، تخمدان، راست روده (رکتوم) و آزمایش پاپ اسمیر سرطان دهانه رحم (سرویکس) است.
اشعه ایکس قفسه سینه:
در این روش با استفاده از اشعه ایکس تصاویر دقیقی از اندام‌ها و استخوان‌های درون قفسه سینه گرفته می‌شود.
ام آر آی:
روشی است که با استفاده از مغناطیس، امواج رادیویی و یک کامپیوتر، تصاویر دقیقی از قسمت‌های داخل بدن ارائه می‌دهد.
پت اسکن (توموگرافی با گسیل پوزیترون):
روشی برای جستجوی سلول‌های تومور بدخیم در بدن است.
مراحل سرطان رحم
مرحله اول
در مرحله اول، سرطان تنها در داخل رحم وجود دارد.
مرحله دوم
در مرحله دوم، سرطان به بافت همبند یا سرطان دهانه رحم رسیده است، اما هنوز به خارج از رحم گسترش نیافته است.
مرحله سوم
در مرحله سوم، سرطان به خارج از رحم و گردن رحم سرایت کرده، اما فراتر از لگن گسترش نیافته است.
مرحله چهارم
در مرحله چهارم، سرطان به خارج از لگن گسترش یافته است.
درمان سرطان رحم
انواع مختلف درمان برای بیماران مبتلا به سرطان رحم وجود دارد. برخی از این درمان‌ها استاندارد بوده و در حال حاضر استفاده می‌شوند و برخی از آنها در پژوهش‌های بالینی در حال بررسی و آزمایش هستند.برای درمان سرطان رحم سه روش استاندارد وجود دارد:
جراحی
عمل جراحی برداشتن بافت یا اندام سرطانی، رایج‌ترین درمان برای سرطان رحم (آندومتر) بوده و شامل موارد زیر است:
هیسترکتومی کامل:
جراحی برداشتن رحم، از جمله گردن رحم است. اگر رحم و دهانه رحم از طریق واژن برداشته شود، هیسترکتومی واژینال نامیده می‌شود. اگر رحم و دهانه رحم از طریق یک برش بزرگ در شکم برداشته شود، هیسترکتومی کامل شکم نامیده می‌شود.
جراحی برداشتن تخمدان دو طرفه: این جراحی برای برداشتن هر دو تخمدان و هر دو لوله رحم انجام می‌شود.
هیسترکتومی رادیکال:
این جراحی شامل برداشتن رحم، دهانه رحم و بخشی از واژن است. تخمدان‌ها، لوله‌های رحم یا غدد لنفاوی مجاور نیز ممکن است برداشته شود.
جراح تمام بافت‌های سرطانی را که در زمان جراحی مشاهده می‌کند، از بین می‌برد. با این حال، برخی از بیماران برای کشتن سلول‌های سرطانی باقی مانده، پس از جراحی نیاز به پرتودرمانی و یا هورمون درمانی دارند.
پرتو درمانی
پرتو درمانی یکی از درمان‌های سرطان است که برای کشتن سلول‌های سرطانی و یا جلوگیری از رشد آنها با استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا یا سایر تشعشعات انجام می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:
پرتودرمانی خارجی که طی آن با استفاده از یک دستگاه در خارج از بدن، پرتو به سمت بافت سرطانی ارسال می‌شود.
پرتودرمانی داخلی با انتقال مواد رادیواکتیو موجود در یک سوزن، مهره، سیم یا کاتتر به طور مستقیم در بافت سرطانی یا نزدیک به آن انجام می‌شود.
روش پرتو درمانی بستگی به نوع و مرحله سرطان دارد. پرتودرمانی خارجی و داخلی برای درمان سرطان رحم استفاده می‌شود. این روش همچنین ممکن است به عنوان مراقبت تسکینی برای از بین بردن علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که شامل مصرف داروهایی برای کشتن سلول‌های سرطانی یا توقف رشد و تکثیر آنهاست. داروهای شیمی درمانی به صورت خوارکی یا تزریق به داخل ورید یا عضله وارد جریان خون شده و می‌توانند به سلول‌های سرطانی در سراسر بدن (شیمی درمانی سیستمیک) منتقل شوند. اگر داروها مستقیماً در داخل مایع مغزی نخاعی، یک عضو بدن و یا در حفره‌ای مانند حفره شکم وارد شود، عمدتاً بر سلول‌های سرطانی در آن مناطق (شیمی درمانی موضعی) تأثیر می‌گذارد. روش شیمی درمانی بستگی به نوع و مرحله سرطان دارد.
منبع:
دکتر فاطمه سمامی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼