آموزش غذاخوردن به کودکان، شیوه صحیح
کودکی که به شیوه صحیح و شایسته ای تشویق و راهنمایی شود در حدود دوازده تا هجده ماهگی خودش غذای خود را خواهد خورد.
کودکی که به شیوه صحیح و شایسته ای تشویق و راهنمایی شود در حدود دوازده تا هجده ماهگی خودش غذای خود را خواهد خورد. ولی اگر مادر دلسوز و نگرانی تا دو، سه یا چهار سالگی به دهان فرزند خود غذا بگذارد آن هم با اصرار و سماجت، دیگر مشکل به سادگی حل نمی شود.
وقتی تا سن دو، سه یا چهار سالگی غذا به دهان کودک گذاشته شود کودک هرگز اشتیاق و علاقه ای ندارد که غذایش را خودش بخورد. کودک فکر می کند باید غذا را به او بخورانند. در این سن در نظر کودک خوراندن غذا به او نشانه مهمی از شدت عشق و علاقه مادر است. اگر مادر ناگهان از خوراندن غذا به کودک دست بکشد به کودک بر می خورد و این عمل باعث ایجاد رنجش و کدورت می شود. احتمال دارد کودک تا دو یا سه روز از خوردن غذا به کلی دست بکشد و این مدت طولانی تر از آن است که شما بتوانید تحمل کنید. وقتی شما دوباره شروع به خوراندن غذا به او می نمایید کودک از شما کینه ای در دل خواهد گرفت و به خوبی از توانایی خود و ضعف شما خبر دار می گردد.
هر کودک دو ساله یا بزرگ تر باید بتواند غذای خود را بخورد و آشنا ساختن کودک به این کار ممکن است چندین هفته طول بکشد، شما نباید قضیه را به کودک چنان وانمود کنید که قصد دارید امتیازی از او بگیرید. در هر وعده و هر روز تا مدتی غذاهایی را که فرزندتان دوست دارد برایش تهیه کنید، وقتی بشقاب غذا را جلوی او قرار دادید برای مدت یک یا دو دقیقه به آشپزخانه برگردید یا به اتاق دیگری بروید مثل این که چیزی فراموش کرده اید بیاورید، هر روز این مدت را طولانی تر کنید. هنگامی که پیش او بر می گردید بدون این که حرفی بزنید در نهایت شادی غذا را به کودک بخورانید، بدون توجه به این که خودش از غذا خورده یا خیر. ممکن است کودک به طور منظمی در این کار پیشرفت نکند به عنوان مثال در عرض یک تا دو هفته بتواند یک وعده غذای کامل به وسیله دست خودش بخورد ولی در وعده بعدی حتی یک لقمه هم خودش بر ندارد و میل داشته باشد غذا به او خورانده شود. در طی این جریان ها هرگز با او مشاجره و بحث نکنید. او را تحسین و تشویق کنید اما نه به اندازه ای که به حرف های شما مظنون شود.
زمانی که کودک به طور منظم تا حدود نصف غذایش را خودش بخورد او را تشویق کنید و بقیه غذا را خودتان در دهانش نگذارید. از این که مقداری از غذایش مانده نگران نباشید. در دفعات بعد شدت گرسنگی او را وادار می کند بیشتر بخورد وقتی که مقداری از غذایش را خورد و پس از آن از شما تقاضا کرد بقیه غذایش را به او بخورانید با او موافقت کنید ولی تنها دو الی سه لقمه به او بدهید و غذا خوردن را خاتمه دهید. اگر روزی به صورت اتفاقی کودک خیلی خسته باشد و از شما تقاضا کند غذایش را به او بدهید در حالی که به فراموش کاری تظاهر می کنید چند قاشق غذا به او بخورانید و سپس به او بگویید مثل این که خیلی گرسنه ات نیست و غذا را جمع کنید.
وقتی تا سن دو، سه یا چهار سالگی غذا به دهان کودک گذاشته شود کودک هرگز اشتیاق و علاقه ای ندارد که غذایش را خودش بخورد. کودک فکر می کند باید غذا را به او بخورانند. در این سن در نظر کودک خوراندن غذا به او نشانه مهمی از شدت عشق و علاقه مادر است. اگر مادر ناگهان از خوراندن غذا به کودک دست بکشد به کودک بر می خورد و این عمل باعث ایجاد رنجش و کدورت می شود. احتمال دارد کودک تا دو یا سه روز از خوردن غذا به کلی دست بکشد و این مدت طولانی تر از آن است که شما بتوانید تحمل کنید. وقتی شما دوباره شروع به خوراندن غذا به او می نمایید کودک از شما کینه ای در دل خواهد گرفت و به خوبی از توانایی خود و ضعف شما خبر دار می گردد.
هر کودک دو ساله یا بزرگ تر باید بتواند غذای خود را بخورد و آشنا ساختن کودک به این کار ممکن است چندین هفته طول بکشد، شما نباید قضیه را به کودک چنان وانمود کنید که قصد دارید امتیازی از او بگیرید. در هر وعده و هر روز تا مدتی غذاهایی را که فرزندتان دوست دارد برایش تهیه کنید، وقتی بشقاب غذا را جلوی او قرار دادید برای مدت یک یا دو دقیقه به آشپزخانه برگردید یا به اتاق دیگری بروید مثل این که چیزی فراموش کرده اید بیاورید، هر روز این مدت را طولانی تر کنید. هنگامی که پیش او بر می گردید بدون این که حرفی بزنید در نهایت شادی غذا را به کودک بخورانید، بدون توجه به این که خودش از غذا خورده یا خیر. ممکن است کودک به طور منظمی در این کار پیشرفت نکند به عنوان مثال در عرض یک تا دو هفته بتواند یک وعده غذای کامل به وسیله دست خودش بخورد ولی در وعده بعدی حتی یک لقمه هم خودش بر ندارد و میل داشته باشد غذا به او خورانده شود. در طی این جریان ها هرگز با او مشاجره و بحث نکنید. او را تحسین و تشویق کنید اما نه به اندازه ای که به حرف های شما مظنون شود.
زمانی که کودک به طور منظم تا حدود نصف غذایش را خودش بخورد او را تشویق کنید و بقیه غذا را خودتان در دهانش نگذارید. از این که مقداری از غذایش مانده نگران نباشید. در دفعات بعد شدت گرسنگی او را وادار می کند بیشتر بخورد وقتی که مقداری از غذایش را خورد و پس از آن از شما تقاضا کرد بقیه غذایش را به او بخورانید با او موافقت کنید ولی تنها دو الی سه لقمه به او بدهید و غذا خوردن را خاتمه دهید. اگر روزی به صورت اتفاقی کودک خیلی خسته باشد و از شما تقاضا کند غذایش را به او بدهید در حالی که به فراموش کاری تظاهر می کنید چند قاشق غذا به او بخورانید و سپس به او بگویید مثل این که خیلی گرسنه ات نیست و غذا را جمع کنید.
منبع:
دانشنامه فرزند
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼