امتناع از غذا خوردن کودک، نشانه بیماری است؟
امتناع از غذا خوردن یکی از نخستین راه هایی است که کودکان خردسال زور آزمایی می کنند و حس استقلال خواهی خود را به نمایش می گذارند.
هر قدر عادات تغذیه ای کودک شما غیر منطقی به نظر برسد، سعی کنید واکنش شما خونسردانه باشد. هدف این است که به فرزندتان کمک کنید به تدریج به سوی غذا خوردن عادی با خانواده سوق داده شود نه اینکه او را مجبور به همکاری کنید. به کودک فشار نیاورید تا غذاهایی را که شما می خواهید بخورد. سعی کنید تنش عاطفی ایجاد نکنید. غذا نباید برای آموزش اطاعت به کودک به کار رود. متاسفانه بسیاری از کودکان به نظر می رسد از لبریز کردن کاسه صبر والدین خود لذت می برند. خودداری از غذا خوردن، کودک را در مرکز توجه قرار می دهد و تنها راه مقابله با این مشکل خودداری از خشم است. فقط غذایی را که کودک نمی خورد از جلوی او بردارید. سعی در ایجاد احساس گناه در کودک نیز خوب نیست. به یاد داشته باشید که هیچ کودک خردسالی به خودش گرسنگی نمی دهد و رژیم غذایی ناهنجار او ممکن است در عین غیر عادی بودن تامین کننده نیازهای غذایی اش باشد. به جای اینکه به طور روزمره نگران رژیم غذایی فرزندتان باشید، بدانید که در واقع تعادل رژیم غذایی او ظرف چند روز متوالی الی یک هفته اهمیت دارد.
عادات غذایی ناپسند
گاهی کودکان طی دوره های زمانی خاصی فقط چند غذای خاص را می خورند، مثلا اگر فرزند شما هنگام غذا لقمه کره می خواهد زیاد نگران نشوید، سعی کنید از نان گندم کامل استفاده کنید و پنهانی کمی موز نیز لای نان بگذارید یا یک لیوان شیر یا شیر میوه ای به او بدهید که همراه لقمه اش بخورد. کماکان غذاهای خوشمزه و مغذی جلوی او بگذارید. کودکان می توانند به گستره کاملا محدودی از غذاها بسنده کنند، اما جز در موارد نادر نهایتا از یک رژیم غذایی یکنواخت خسته می شوند. گاهی ممکن است عادات غذایی زودگذر کودک شکل بارزتری پیدا کند و گاهی نیز بسیار غیر منطقی به نظر برسد، مثلا از خوردن غذاهایی که در بشقاب با یکدیگر تماس یافته اند خودداری کند. در این صورت ظرف غذایی که بخش های جدا از هم داشته باشد راه حل این مشکل موقت خواهد بود.
امتناع از خوردن غذاهای خاص
اگر فرزند شما دائما از خوردن یک غذای خاص امتناع می کند باید قبول کنید که آن غذا را واقعا دوست ندارد. گاهی بهترین کار آن است که به خواسته های کودک تان احترام بگذارید. ممکن است شما هم از بعضی چیزها خوش تان نیاید. سعی کنید تشخیص دهید چه وقت فرزند شما دارد لجبازی می کند و چه وقت واقعا از یک غذا بدش می آید. اگر کودک از سبزیجات بدش می آید راه های زیادی برای پنهان کردن آن ها در غذاها وجود دارد. گوشت نیز از غذاهایی است که کودکان غالبا نمی خورند. رژیم غذایی سالم لزوما نباید گوشت داشته باشد، مشروط بر این که شامل شیر و لبنیات، حبوبات یا سویا باشد که مقادیر کافی پروتئین، آهن و ویتامین ب دارند. البته اغلب کودکان از بافت گوشت بدشان می آید و نه از طعم آن. شاید کودک شما به گوشت تکه ای علاقه ای نداشته باشد، اما گوشتی که به صورت کاملا یکدست چرخ شده باشد را بخورد.
شاید لازم باشد راه های مختلفی را برای تشویق فرزندتان به خوب خوردن امتحان کنید. نسبت به برخی از ویژگی های رفتاری او واکنش مبتکرانه نشان دهید، اما همه قوانین را کنار نگذارید. سعی کنید شما ابتکار عمل را در دست داشته باشید نه اینکه تحت حاکمیت قرار بگیرید.
استقلال طلبی کودک
به فرزندتان میدان بدهید تا استقلال خواهی خود را بروز دهد، به عنوان مثال سه نوع سبزیجات جلوی او بگذارید و اجازه دهید دوتای آن ها را انتخاب کند. همچنین می توانید او را در آماده کردن غذا دخالت دهید یا هنگام خرید بگذارید او میوه ها را انتخاب کند. بهتر است سهم غذای کودک را کم در نظر بگیرید و اگر خورد و باز هم خواست، یک سهم دیگر به او بدهید. در این صورت کودک احساس خواهد کرد که روی مقدار غذایی که می خورد کنترل دارد و از سوی دیگر با دیدن یک بشقاب پر از غذا وحشت نخواهد کرد.
غذا خوردن دسته جمعی
اوقات غذا خوردن یک واقعه اجتماعی است بنابراین تا جایی که می توانید همراه با کودک تان غذا بخورید تا سرمشق خوبی برای او باشید. در این حال او را تشویق کنید غذایی را که شما از آن لذت می برید بخورد و از چیزهای منحرف کننده توجه، مانند تلویزیون اجتناب کنید. دعوت کردن از یک دوست برای صرف غذا، اضافه کردن جلوه های ظاهری جذاب به غذا یا تغییر دادن محل غذا خوردن همگی ممکن است نتایج اعجاب آوری داشته باشند.
منبع:
دانشنامه فرزند
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼