رفتار با کودکان پرخاشگر، صلح یا مخالفت دائمی؟

وقتی با فرزندتان بر سر موضوعی دچار تنش می‌شوید کنترل کودک دشوار می‌شود. این مسئله باعث می‌شود شما هم از کوره در بروید. اگر بدانید چگونه باید خشم‌تان را کنترل کنید بدون شک می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا از تنش‌ها بکاهد. کمی نفس عمیق بکشید و سعی کنید طرز فکرتان را نسبت به مسئله تغییر بدهید. همیشه به خودتان یادآوری کنید که او یک کودک است و این شما هستید که باید راه کنترل احساسات و شرایط را بلد باشید.‏ اگر فرزندتان احساس کند شما او را درک می‌کنید محدودیت‌های شما را بهتر می‌فهمد. شما باید همدل باشید و طوری رفتار کنید و حرف بزنید که کودک احساس کند درک متقابلی از مسئله دارید.‏

اگر فرزندتان دائما با شما مخالفت می‌کند این نشان می‌دهد که رابطه والد ـ فرزندی شما نیاز به توجه دارد. به احتمال زیاد شما زمان کافی را با فرزندتان سپری نمی‌کنید و یا کیفیت رابطه خوب نیست. حفظ رابطه همیشه به این معنی نیست که با او کتاب بخوانید یا آشپزی کنید. کودک باید عشق و علاقه را از رابطه دریافت کند. این که کودک بفهمد شما او را دوست دارید باعث می‌شود شما را به عنوان حامی خود قبول کند و پذیرای حرف‌های شما باشد.‏

اگر در یک بحث و درگیری با فرزندتان دست او را می‌کشید یا هلش می‌دهید احتمال این که کودک با شما همکاری کند کمتر می‌شود چون او شما را در کنار خود احساس نمی‌کند. همچنین او برای دفاع از خودش آماده می‌شود و فرصت شناخت دلایل منطقی محدودیت‌ها را پیدا نمی‌کند. وقتی کودک همیشه با اجبار و زور باید و نبایدها را شناخته است در این صورت هر بار باید با زور و اجبار پیش بروید.‏

کودک نباید از قفسه کتابخانه بالا برود. اما شما می‌توانید یک چهار پایه برای او بخرید. در بسیاری از موارد اگر فقط به جای مخالفت کردن به دلایل اصلی نگرانی‌تان توجه کنید می‌توانید یک راه حل برد ـ برد پیدا کنید. این کار باعث می‌شود شما قهرمان فرزندتان باشید. او شما را در کنار خود احساس خواهد کرد و از شما به عنوان کسی که برای خواسته‌هایش تلاش می‌کند یاد خواهد کرد.‏

در مواردی که راه حل برد ـ برد پیدا نمی‌کنید باید به او کمک کنید تا در تنش‌ها با احساساتش کنار بیاید. محدودیت‌ها باید واضح باشند و او باید آن ها را بشناسد. اما شناخت محدودیت‌ها نباید بی‌توجه به احساسات عمیق کودک باشند. اگر همدل باشید و کودک شما را پناه خود بداند، محدودیت‌ها قابل فهم خواهند بود.‏

گاهی احساس می‌کنید فرزندتان با محدودیت‌ها طوری رفتار می‌کند که گویی دنیا به پایان رسیده و این مسئله باعث تنش‌های بیشتری در رابطه می‌شود. یادتان باشد که او مثل شما به دنیا نگاه نمی‌کند. این مسئله را درک کنید و با او همدل باشید، حتی اگر کودک از خود شما عصبانی است.‏

مسئول بودن به معنای آن است که باید رهبر باشید نه یک دیکتاتور. یک رهبر به دیگران توجه می‌کند، نیازها را در نظر می‌گیرد و از همه محافظت می‌کند. شما مسئول زندگی روزمره کودک هستید اما مسئولیت بزرگتر تربیت کودکی سالم است پس به جای این که یک دیکتاتور باشید یک مربی و رهبر باشید.‏