تاثیر آلودگی هوا بر کودکان، شهر من نمی خندد

آلودگی هوا عبارتست از افزایش مقادیر گازها، بخارات، بو و غبار در هوا تا سطوح خطرناک که از میان آلاینده های هوا موارد زیر بیشترین اثر بر سلامت کودکان را دارند:

-اوزون

- مونوکسید کربن

-ذرات تولید شده و معلق در هوا

- اکسید نیترو

- سرب

- اکسید سولفور

- آلاینده های تولید شده توسط موتور اتومبیل ها

در طول سالهای اخیر میزان بروز بسیاری از بیماری ها از قبیل آسم در کودکان بطور چشمگیری افزایش پیدا کرده است. همچنین بیماری های دیگری چون عفونت های تنفسی در کودکان و برونشیت و واکنشهای حساسیتی نیز قابل اشاره میباشند. آلودگی هوا اگرچه تنها علت افزایش بروز این بیماریها نیست ، اما میتوان گفت بخش مهمی از علل را تشکیل میدهد.

در تاثیر آلودگی هوا بر کودکان تفاوت چشمگیری میان کودکان و بزرگسالان وجود دارد زیرا کودکان مقدار بیشتری از هوا را در مقیاس واحد وزنی خود نسبت به بزرگسالانی که همان مقدار حجم از هوا را تنفس کرده اند، دریافت میکنند .به این معنی که در ازای دریافت حجم مشابهی از هوا در کودکان و بزرگسالان ، کودکان مقدار بیشتری را جذب مینمایند. (با اختلاف بیست تا پنجاه درصد) . به همین ترتیب آلودگی هوا و آلاینده ها به طور محسوسی تاثیرات خطرزایی بر این گروه آسیب پذیر دارند.

از طرف دیگر، کودکان نسبت به بزرگسالان توانایی کمتری درنشان دادن واکنشهای فیزیولوژیک در مقابل آلودگی را دارند، همچنان که بزرگسالان سرفه، سردرد ، سوزش سینه ، گلو وچشم پیدا میکنند و کودکان ممکنست این علایم را نشان نداده یا علایمی را نشان دهند که بسختی قابل مشاهده باشد همچون گیجی و خواب الودگی یا اختلالات شناختی.

از میان علل افزایش خطر آسیب پذیری کودکان نسبت به آلاینده های هوا به تندتر بودن سرعت تنفس کودکان و نوزادان نسبت به بزرگسالان و تنفس از راه دهان نیز میتوان اشاره کرد.

تحقیقات نشان داده اند، سربی که در هوای دمی وارد ریه ها میشوند براحتی در لایه های استخوانی در حال رشد کودکان رسوب میکنند. صدمه و آزار و التهابی که آلودگی هوا ایجاد میکند، باعث ایجاد انسداد راههای هوایی باریک آنها میشوند. همچنین بنظر میرسد که آلاینده های هوا نیاز به تماس کمتری برای تشدید بیماری های تنفسی که در بالا اشاره شد با توجه به تکامل و حساسیت راههای هوایی کودکان دارند. تماس با مواد سمی موجود در هوا در دوران نوزادی و کودکی موجب نارسایی و تاخیر رشد در دستگاههای عصبی، تنفسی، درون- ریز ( غدد و هورمونها) و ایمنی و افزایش خطر ابتلا به کنسر در سنین بالاتر میشوند. البته با تاکید برسرطان زا بودن ذاتی بسیاری از این اجزا آلاینده که خود خطری جداگانه دارند.

مطالعات نشان داده اند در مدارسی که در مناطق آلوده تر قرار داشته و دانش آموزان در معرض آلاینده های بیشتری قرار گرفته بودند ، دچار افت تحصیلی شده و تست های آزمایش بهره هوشی آنها نیز بیان کننده ی افت ضریب هوشی به طرز قابل ملاحظه ای بوده اند. از دیگر عوامل افزایش بروز بیماریهای مربوط به آلودگی هوا در کودکان نسبت به بزرگسالان همچنین میتوان به قرار گیری کودکان در محیطهای سرباز مانند حیاط و زمینهای بازی اشاره کرد.

با توجه به افزایش خطر تشدید بیماریهای تنفسی حاد و مزمن و درمیان آنها تشدید و تحریک بیماری آسم و اختلالات شناختی ، افت عملکرد تحصیلی؛ اختلال و نقص دستگاههای حیاتی و مهم ، با توجه و تاکید به اینکه کشور ما در زمره ی کشورهای در حال توسعه قرار دارد که بیماریهای شایع در این کشورها رواج داشته و بخودی خود خطر مرگ و میر کودکان و نوزادان را دارند ، ، پیش گیری و نیز بکارگیری تدابیر کار آمد عملی در این خصوص امری ضروری میباشد.