۱۶۲۶۳۱
۱۳۹۹
۱۳۹۹

علت گریه نوزاد، راه حل

کودکتان هنگام تولد، معمولاً با گریه به دنیا خوش آمد می گوید. احتمالاً از شنیدن اولین گریۀ او خوشحال می شوید.

کودکتان هنگام تولد، معمولاً با گریه به دنیا خوش آمد می گوید. احتمالاً از شنیدن اولین گریۀ او خوشحال می شوید و احتمالاً آخرین باری است که چنین حالتی به شما دست می دهد. طی سال های آینده تلاش بسیار زیادی می کنید تا او گریه اش را قطع کند.
اولین گریه
تمام نوزادان به طور متوسط یک تا دو ساعت در روز گریه می کنند. بعضی نوزادان بیشتر و بعضی کمتر گریه می کنند. گریۀ نوزاد در شش هفتگی به اوج می رسد.
کودکی که گریه می کند در تلاش است تا چیزی را به شما بگوید. ممکن است بخواهد گرسنگی یا پرخوری و شکم دردش را به شما اطلاع دهد و ممکن است بگوید پوشکش خیس و از این بابت ناراحت است، یا برعکس. ممکن است خسته باشد و دوست دارد با تکان تکان دادن او را بخوابانید یا حوصله اش سر رفته است و انتظار دارد با چیزی او را سرگرم کنید.
وظیفۀ شما درک زبان گریۀ نوزادتان است، زیرا گریه نوعی زبان است. با درک هرچه زودتر این زبان، فرصت بیشتری برای گوش دادن به قان و قون او دارید و زمان کمتری را به شنیدن جیغ و فریاد او خواهید گذراند.
در این مرحله، آنچه نباید انجام دهید آموزش صبر و حوصله به کودکتان است. در حقیقت، هرچه زودتر نسبت به گریه های او واکنش نشان دهید بهتر است؛ زیرا آرام کردن کودک در ابتدای شروع گریه آسان تر از آرام کردن او در مرحلۀ هیستریک و عصبانیت و ناراحتی شدید است.
لطفاً ترجمه کنید.
اگر هیچ کس تاکنون فرهنگ لغتی برای ترجمۀ گریۀ کودک تهیه نکرده است، اما ریتم و زیر و بم گریه نوزادتان می تواند کلید جستجو برای یافتن مشکل باشد.
• خسته
گریۀ زوزه مانند و به نوعی آهنگین، که ممکن است غیرعادی و گاهی همراه با مالش چشم ها و گونه ها باشد.
• درد شدید ناگهانی
جیغ و به دنبال او یک سکوت ناگهانی و سپس یک جیغ دیگر (این حالت را بدون شک بعد از واکسیناسیون فرزندتان خواهید شنید). این نوع گریه و جیغ ممکن است به علت نفخ شکم، گیر کردن پای کودک در فاصلۀ نرده های تخت باشد.
• گرسنگی
گریه های کوتاه و موزون و ریتم دار که ناامیدانه به نظر می رسند.
• اجابت مزاج
بیشتر با یک گریه یا خرناس شروع می شود و اغلب حین غذاخوردن صورت می گیرد.
• احساس گرمای زیاد، تب داشتن
گریۀ ناله مانند.
• عصبانیت یا استیصال
کودک ممکن است هنگام خارج کردن پستانک از دهانش، باز کردن پوشکش یا بدون هیچ دلیل موجهی فریادهای گوش خراشی سر دهد.
• ملالت و بی حوصلگی
از غرولند شروع و به ضجه و زاری ختم می شود. از جا برداشتن کودک بی حوصله موجب قطع فوری گریه اش می شود.

آرام کردن بچۀ نق نقو و بی قرار
بسیاری از چیزهایی که موجب به خواب رفتن کودکتان می شود، می تواند موجب آرامش او نیز بشود. برای سرگرمی این کودکان غرغرو هواکش حمام را به کار بیندازید. رادیو با پارازیت هایش را روشن کنید یا جارو برقی را به کار بیندازید.
مراجعه به متخصص ماساژ درمانی (کایروپراتیک) و معاینه و ماساژ، بعضی از کودکان، به ویژه آنهایی که تولد دشواری داشته اند را آرام تر می کند و موجب اشک ریختن کمتر آنها می شود.
از اینکه کودک را به دست فردی دیگر بسپارید، نترسید. کودکتان خستگی و استیصال شما را درک خواهد کرد؛ یک فرد تازه نفس ممکن است مشکل را حل کند.
آرام کننده های دیگر
کودکتان را از جایش برداشته اید، به او غذا داده اید، آروغش را زده است، پوشکش را تعویض کرده اید، ولی هنوز هم گریه می کند. دلیلش برای شما مهم نیست و حتی خود کودک نیز ممکن است دلیلش را فراموش کرده باشد. تنها چیزی که در این حالت می خواهید، ساکت شدن اوست. حالا وقت آن است که این آرام بخش های چند منظوره را آزمایش کنید.
شاید بد نباشد آرام کننده های زیر را به وسایل کودکتان اضافه کنید.
- اسلینگ: دارای اندازه های مختلف بر اساس قد شما است. انتخاب اندازۀ مناسب، موجب حمل راحت تر کودک خواهد بود. بد نیست دو عدد داشته باشید؛ یکی به اندازۀ مامان و یکی به اندازۀ بابا.
- کوله جلویی: کودک را در آغوش شما نگه می دارد و گرما و نیز ضربان قلب شما ممکن است موجب آرامش او شود.
- آکواریوم: صدای فیلتر آکواریوم کودک را آرام می سازد و ماهی ها توجه او را جلب می کنند.
- تاب: حرکت یک تاب کودک می تواند آرامش بخش باشد. این نوع تاب را مدت زیادی مورد استفاده قرار نمی دهید، بنابراین شاید امانت گرفتن آن از یک دوست، فکر بدی نباشد.
- صندلی تاشو کودک: صندلی پایه بلند با پوشش پارچه ای که می توانید با پا آن را بالا و پایین ببرید.
- موسیقی: انواع مختلف را امتحان کنید، از کلاسیک تا پاپ، بالاخره یکی از آنها مؤثر خواهد بود.
کودکتان را به شدت تکان ندهید؛ زیرا گریۀ او را متوقف نمی کند و ممکن است کوجب فلج دائمی، حملۀ صرع، نابینایی، سایر صدمات مغزی یا حتی مرگ شود. به علت بزرگی سر و ضعف ماهیچه های گردن، تکان تکان دادن کودک ممکن است موجب حرکت مغز در جمجمه و در نتیجه پارگی رگ های خونی شود. اگر خیلی هیجان زده و عصبانی هستید، کودک را در محل امنی قرار دهید و از او دور شوید.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.