ترس کودک از پزشک، چگونه رفتار کنیم؟

اگرچه بسیاری از ما تنها زمانی که بیمار میشویم سراغ پزشکان می رویم اما عاقلانه تر این است که با آنها...

اگرچه بسیاری از ما تنها زمانی که بیمار میشویم سراغ پزشکان می رویم اما عاقلانه تر این است که با آنها به عنوان حافظان سلامتی خود ملاقات های بیشتر و منظم تری داشته باشیم.

همانطور که توصیه میشود دوبار در سال بدون در نظر گرفتن مشکلات مرتبط با دندان به دندان پزشک مراجعه شود پیشنهاد می کنیم سالی یک بار نیز برای معاینه ی کلی بدن نزد پزشک خانوادگی خود بروید.

شاید این کار از سوی بزرگسالان جدی گرفته نشود اما در مورد کودکان موضوع بسیار مهمی است. واکسیناسیون و تغییر برنامه های غذایی کودک از اجتناب ناپذیرترین کارهایی است که باید درباره ی نوزاد زیر یکسال رعایت شود.

علاوه بر این بدن کودک میتواند میزبان بسیاری از بیماری ها باشد که تنها پزشکان میتوانند از آن مطلع شوند. گرچه پزشک خانواده قادر است این شرایط را مدیریت کند اما مراجعه به پزشک متخصص اطفال که در بیماریهای کودکان مهارت دارد عاقلانه تر است.

این متخصصان با برخورداری از کلینیک های خصوصی میتوانند نظارت دقیق تری بر سلامت کودک داشته باشند. اگر کسی بتواند از پس هزینه های چنین پزشکانی برآید بهتر است پیش از تولد کودکش برنامه ریزی هایی در این زمینه انجام دهد.

پزشک انتخابی شما باید از شخصیت مناسبی برخوردار باشد تا بتوانید به راحتی درباره ی مشکل صحبت کنید. همچنین باید شرایطی فراهم شود که بتوانید تلفنی نیز با او در ارتباط باشید. استفاده از این امکان برای افرادی که در مطب راحت نیستند مهم تر است.

شما حق دارید از نحوه ی مدیریت شرایط کودک از سوی پزشک رضایت کامل داشته باشید. یک پزشک خوب علاوه بر داشتن مهارت های تخصصی پزشکی باید نسبت به والدین ، صمیمی و با روحیه باشد و درباره ی مشکلات عاطفی و اختلالات فیزیکی آگاهی مناسبی داشته باشد.

رضایت شما از پزشک مهمترین موضوع است و در صورتی که این رضایت وجود نداشته باشد هیچ شرمندگی و خجالتی نیز از به خدمت گرفتن یک پزشک جدید وجود نخواهد داشت.

فارغ از میزان صمیمیت و مهارت پزشک باز هم کودک یادگرفته است که احساس خوبی نسبت به او نداشته باشد. البته دلیل این موضوع کاملا مشخص است : دکتر و درد همیشه کنار هم قرار دارند.

وقتی کودک مریض است با پزشک ملاقات می کند و او نیز برای درمان کودک از آمپول دردناک استفاده می کند. پس کودک هرگاه اسم دکتر را می شنود ناگریز (( درد )) را به یاد می آورد.

برای کمک به تغییر دیدگاه کودک درباره ی پزشک میتوان سه راهکار زیر را امتحان کرد :

۱ . هرگز کودک خود را از پزشک نترسانید . ملاقات با پزشک برای درمان است نه برای تنبیه . استفاده از عباراتی نظیر (( اگر لباس نپوشی مریض می شوی و باید نزد دکتر بروی ! اگر کار بد کنی پیش دکتر می برمت تا به تو آمپول بزند )) به هیچ وجه توصیه نمیشود.

۲ . همیشه درباره ی دوستانمان مثبت و دلپذیر صحبت می کنیم. بنابراین بهترین فرصت آن است که پزشک را در فهرست دوستانمان قرار دهیم و مدام از او تعریف و تمجید کنیم و از استرس به وجود آمده از نام پزشک را به مرور زمان از ذهن کودک دور کنیم.

۳ . هرگز به دلیل همکاری نکردن کودک در مطب او را سرزنش و تحقیر نکنید. اجازه دهید پزشک کارش را انجام دهد. برخی مادرها به دلیل حضور پزشک دستپاچه می شوند و نمیتوانند عصبانیت خود را مهار کنند. پس بهتر است کنترل اوضاع را به او بسپارید زیرا او تجربیات مشابه بسیاری داشته باشد.

همیشه به یاد داشته باشید که فارغ از شدت واکنش فرزندتان به پزشک او بعدها یاد می گیرد که چطور با این موضوع کنار بیاید.

در نهایت بهتر است این را هم در ذهن خود بگنجانید که نباید خیلی نگران رفتارهای کودک در مطب پزشک باشید زیرا او به مرور زمان به جای ترسیدن از پزشک دست به تعریف و تمجید از او خواهد زد ، چرا که متوجه میشود پزشک نقش بسیار مهمی را در سلامت او ایفا می کند.

منبع: کودک آنلاین