شب ادراری در کودکان، ارثیه؟

اگرچه شب ادراری می تواند علامت یک مشکل زمینه ای باشد، در تعداد زیادی از کودکانی که مبتلا به شب ادراری هستند...

اگرچه شب ادراری می تواند علامت یک مشکل زمینه ای باشد، در تعداد زیادی از کودکانی که مبتلا به شب ادراری هستند هیچ بیماری زمینه ای که شب ادراری کودک را توجیه کند وجود ندارد. در واقع در حدود ۱ درصد از کودکانی که به طور مکرر شب ادراری دارند، یک علت زمینه ای تشخیص داده می شود. آن به این معنی نیست که اگر کودکی تشک خود را خیس می کند، می تواند خودش را کنترل کند و از عمد این کار را انجام می دهد. کودکانی که جای خود را خیس می کنند تنبل، خودسر و سرکش نیستند . شب ادراری در اکثر موارد به دلیل یک مشکل تکاملی ایجاد می شود.

انواع شب ادراری

دو نوع شب ادراری وجود دارد: اولیه و ثانویه. اولیه به آن دسته از این اختلالات می گویند که از ابتدای کودکی وجود داشته و بدون وقفه ادامه پیدا کرده است. یک کودک با اختلال شب ادراری اولیه ، هیچگاه حتی برای مدت کوتاهی (چند روز) تشک خشکی نداشته است. شب ادراری ثانویه به آن دسته اطلاق می شود که کودک حداقل برای مدت ۶ ماه این مشکل را نداشته است و پس از آن شب ادراری شروع شده است.

علت شب ادراری اولیه چیست؟

علت آن یک یا چند عامل زیر می تواند باشد:

کودک هنوز نمی تواند ادرارش را در تمام طول شب نگه دارد.

هنگامی که مثانه پر می شود کودک نمی تواند از خواب بیدار شود.

کودک در ساعات غروب خورشید و در طول شب مقدار زیادی ادرار تولید می کند.

کودک عادات نامناسب برای رفتن به دستشویی در طول روز دارد. تعداد زیادی از کودکان احساس پرشدن مثانه و نیاز به توالت را در نظر نمی گیرند و سعی می کنند تا حد امکان ادرار خودشان را نگه دارند. والدین معمولاً با رفتارهای کودکان در زمان پر بودن مثانه آشنا هستند. رفتارهایی مانند حرکات پاها، حالت چهره، بی قرار بودن، حالت چمباتمه زدن و گذاشتن دست بر روی کشاله ی ران.

علت شب ادراری ثانویه چیست؟

شب ادراری ثانویه می تواند یک نشانه از مشکلات و بیماری های زمینه ای یا مشکلات احساسی باشد. در کودکی که شب ادراری ثانویه دارد، احتمال وجود علائم دیگر مانند خیس کردن شلوار در طول روز هم بیشتر است. علل شایع شب ادراری ثانویه عبارتند از:

عفونت مجاری ادراری: التهاب ناشی از عفونت مثانه می تواند باعث درد یا خارش هنگام ادرار کردن شود. همچنین احساس تخلیه ادرار اضطراری و افزایش دفعات رفتن به توالت (تکرر ادراری) را سبب می شود. عفونت های مکرر مجاری ادراری در کودکان می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی تر مانند ناهنجاری های آناتومی در مجاری ادراری و کلیه ها باشد.

دیابت: افراد مبتلا به دیابت دارای سطح بالای قند(گلوکز) در خونشان هستند. بدن برای کنترل قند خون ، مقدار گلوکز دفعی از کلیه ها را افزایش می دهد. افزایش استفاده از توالت در شبانه روز یک علامت رایج دیابت است.

ناهنجاری های ساختاری یا آناتومی: یک ناهنجاری در ارگان ها ، عضلات یا اعصابی که در ایجاد بی اختیاری ادرار نقش دارند یا هر مشکل دیگر مربوط به دستگاه ادراری که موجب شب ادراری می شود.

مشکلات نورولوژیک (عصبی): ناهنجاری در دستگاه عصبی ، یا آسیب و یا بیماری مربوط به دستگاه عصبی ، می تواند سبب از بین رفتن توانایی کنترل مثانه از لحاظ عصبی شود.

مشکلات احساسی: یک زندگی پر استرس در خانه، مانند خانه ای که در آن والدین دائماً در حال دعوا کردن هستند، گاهی باعث ابتلای کودکان به شب ادراری می شود. تغییرات بزرگ در زندگی مانند شروع مدرسه ، یک برادر یا خواهر جدید، یا نقل مکان به خانه ای جدید، از عوامل دیگر استرس زایی هستند که ممکن است عامل شب ادراری کودکان باشند. همچنین کودکانی که از لحاظ جسمانی یا جنسی مورد سوءاستفاده واقع شده باشند هم ممکن است دچار شب ادراری شوند.

آیا شب ادراری ارثی است؟

شب ادراری ممکن است در خانواده هایی بیشتر باشد. تعداد زیادی از کودکانی که جایشان را خیس می کنند، والدینی دارند که چنین تجربه ای داشته اند. در اکثر این کودکان شب ادراری در همان سنی که برای والدینشان پایان یافته است، از بین می رود.