دنیای پسر بچه ها، بخوانید تا بشناسید

هر پسری متفاوت است. هر پسری ممکن است سازش پذیر ، با عاطفه ، بامزه ، حساس ، زودرنج ، فاقد تمرکز کامل ، با قدرت تخیل بسیار و یا منطقی باشد. او میتواند انعطاف پذیر ، حسود ، بخشنده ، کسل کننده یا خیال باف ، طرفدار سر و صدا یا سکوت ، مرتب یا شلخته ، دوستدار همراهی یا انزوا باشد.
او ممکن است به گونه ای متفاوت از دیگران احساس و بازی کند ، بیندیشد ، بیاموزد ، و از دنیا لذت ببرد. همین (( ویژگی ها )) او را به عنوان یک انسان - صرف نظر از نوع جنسیت - توصیف می کند.
اگر بزرگسالان نزدیک به یک پسر آنچه را که می بینند به زبان بیاورند ، او تصویر واضح تری از عناصر مختلف درون خود خواهد داشت.
اگر از مثال پالت ( شستی نقاشی ) هنرمند استفاده کنیم ، هرچه (( رنگ ها )) یا صفات بیشتری شناسایی شوند ، تصویری که نقاشی میشود ، جالب تر و متنوع تر میشود. والدین و بعضی اوقات مربیان ، غالبا یک پسر را (( شیطان )) می بینند . اگر (( خوب )) نیست ( که این از نظر آن والدین به مفهوم هرگز مرتکب اشتباه نشدن است ) ، پس او به طور خودکار (( شیطان )) است.

در آن وضعیت ، پسران می آموزند که خود را خوب یا بد فرض کنند و اگر موضوع دوم صحت داشته باشد ، خود را ناموفق هم می پندارند.

پدر و مادر
* (( تخته ی رنگ ( پالت ) شخصیت )) پسرتان را کامل کنید ؛ چیزهای مورد علاقه و یا تنفرش را یادداشت کنید ؛ آنچه که دوست دارد بخورد یا دوست ندارد ، بازی ها ، مشغولیات و فعالیت های مورد علاقه اش ، لباس های دلخواهش ، مهارت هایش ، مکان های مورد علاقه اش ، شیوه هایی که به بهترین شکل ممکن است عهده ی کاری بر می آید و...
* مثبت اندیش باشید : ویژگی هایی که منفی فرض می کنید ، احتمالا جنبه های معکوس صفات مثبت هستند ؛ برای مثال ، ممکن است وقتی که او با دوستانش است روی پای خود بایستد ، اما در مقابل شما (( خیلی پرمدعا )) باشد.

* آنچه را که می بینید به او بگویید ، برای مثال (( من واقعا روش ... تو را دوست دارم )) ، یا (( تو خیلی حساس هستی ، مگر نه ؟ ))

مربیان
* برای تعیین نکات قوت و ضعف ویژه ی هر دانش آموزی که موجب زحمت است ، با سایر مربیان مشورت کنید.
* از روش های مختلف آموزشی مطلع باشید ( روش ترجیحی دانش آموزان را بپرسید ) و درس ها را به شکل مناسب تغییر دهید.
* از دانش آموزان بخواهید گروه های کوچکی تشکیل دهند؛ به نوبت یک دانش آموز را انتخاب کنید ، سپس از بقیه ی گروه بخواهید نکات قوت و ویژگی های منحصر به فردی را که در او می بینند ، بگویند ، اما اجازه ی تحقیر و خوار شمردن را ندهید ، هر نفر باید پاسخ ها را ثبت کند و برای هر کس ده تا پانزده نکته ی قوت ذکر کند.

او را با دیگران مقایسه نکنید.
برای بعضی از پسران ، قرار گرفتن در سایه ی یک برادر یا خواهر کابوسی است که تا پایان زندگی با آنها باقی می ماند.
یک پسر ممکن است هرگز کاملا از ضربه ی ناشی از تحقیر و احساس حقارت رهایی نیابد. تفسیرهایی مانند : (( برادرت چنین نمی کرد )) یا (( تو به اندازه ی خواهرت استعداد نداری )) میتوانند منجر به شکسته شدن غرور و از بین رفتن جاه طلبی شوند.
ممکن است در سوال هایی مانند : (( چرا نمیتوانی به خوبی جاناتان عمل کنی؟ )) دوستان نیز برای مقایسه مورد استفاده ( یا در واقع سوءاستفاده ) قرار بگیرند. اما آنطور که والدین می گویند ، شنیدن چنین عبارت هایی در زمان کودکی آنها نیز ، به جای اینکه انگیزه ای در آنها به وجود آورده باشد ، سبب لطمه شده است.
حتی تعریف کردن یکسان نیز میتواند محدود کننده باشد. گفتن جمله هایی مانند : (( دان ، عقل کل و جیم قهرمان فامیل است )) ممکن است بهانه ای برای احساس غرور به دست هر برادر بدهد ، اما احتمال ضعیفی وجود دارد که هر یک از آنها استعدادهایش را در زمینه ی مورد علاقه ی دیگری جست و جو کند.

ممکن است برادرها و خواهرها در اصل با هم متفاوت باشند ، اما آنها این تفاوت ها را ایجاد میکنند خود را متفاوت می کنند تا قلمرو خویش را به وجود آورند ، و وقتی که مهارت ها به قلمرو تبدیل میشوند ، بچه ها ممکن است قبیله ای شوند.

پدر و مادر
* هر بچه ای به شکل متفاوتی نسبت به موقعیت ها واکنش نشان می دهد و باید هم همین طور باشد ، چون هر بچه ای منحصر به فرد است ؛ مقایسه کردن سبب تضعیف اعتماد به نفس او خواهد شد.
* این را مشخص کنید که در خانواده ، جا برای بیشتر از یک هنرمند ، شاعر ، نوازنده ی پیانو یا ورزشکار هم هست.
* لقب گذاشتن موجب دلخوری میشود و شاید یک پسر را وادار کند که از روی رنجش برعکس عمل کند.

* پسرتان را با وضعیت ظاهری خود یا کاری که وقتی هم سن او بودید ، انجام می دادید مقایسه نکنید ؛ او شخصیت مستقلی دارد و مانند شما نیست.

مربیان
* به هر بچه به عنوان فردی مستقل به صورت مثبت بها بدهید ، هرگز نباید به اجبار و برای تحقیر مقایسه ای با خواهرها و برادرها انجام داد.
* از ابتکار و خلاقیت به طور ویژه حمایت کنید.
* در صورت نیاز به انجام مقایسه ، بهترین نوع آن مقایسه ی فرد با خود وی است : کار یا عملکرد هر پسر را با آخرین کار خود وی مقایسه کنید.