مراقبت های قبل از بارداری، آماده باشید

امروزه بسیاری از مادران اطلاعاتشان در مورد فرزند و تربیت محدود است. برای همین یک جنگ و نبرد برای هر چیز بین فرزند و مادر است در محیط خانواده یعنی از نیاز های زیستی کودک گرفته (خوردن٬ خوابیدن) تا مسائل مربوط به تحصیل. مادر می گوید؛ از دست این بچه آرزوی مرگ می کنم..

روایات را که نگاه کنیم حکایت از این دارند که فرزندان میوهٔ دل پدر و مادرند و باعث آرامش و آسایش آنها هستند.

فرزندان زینت زندگی دنیا هستند چه می شود که این فرزندی که زینت است٬ آرامش است٬ میوهٔ دل است تبدیل می شود به یک مصیبت در زندگی؟

چون ما پدر مادر ها دربارهٔ تربیت فرزند٬ جایی چیزی یاد نگرفتیم.

مثال ساده ای را دقت کنید؛

خداوند وقتی فرزندی به مادری عطا می کند٬ کودک را به پارچه ای می پیچند و می گویند مادر٬ کودک را شیر دهد. این کودک دنبال تغذیه می گردد. اگر کودک به جای مکیدن٬ فوت می کرد.!..

خدای متعال تمام ویژگی ها را در او گذاشته است ولی چه می شود که این کودک به سن ۴ سالگی که می رسد٬ مادر بشقاب غذا را بر می دارد و می گوید؛ مادرجان٬ جان بابا یک قاشق بخور. اگر منو دوست داری یک قاشق بخور٬ می خوای ببرمت پارک یک قاشق بخور. مادر اگر بخوری جایزه ات یک بستنی است. کودک را تشویق می کنیم. جایزه برایش مشخص می کنیم ولی این روش جواب نمی دهد. بعد می گوییم؛ مادر جان اگر نخوری پارک نمی برمت. اگر نخوری خانهٔ خاله نمی برمت. اگر نخوری برات بستنی نمی خرم. این روش هم جواب نمیدهد.بعد می گوید: اگر نخوری می زنمت...نه تشویق٬ نه تطمیع٬ نه تنبیه و نه تهدید هیچ کدام جواب نمی دهد..یعنی اگر این کودک را در شیشه بزرگ می کردیم آیا بهتر از این نبود که الان به دست ما سپرده شده!

معلوم است که اشکال کار جای دیگری است. یعنی گاهی اوقات در مشاوره ها می بینیم مادر هنوز نمی داند که چگونه به کودکش شیر دهد. نمی داند چه زمان بندی را در شیر دادن به کودک باید رعایت کند.

خیلی از مادران نگاهشان به شیر دادن کودک فقط ساکت کردن بچه است. تا بچه یک نق می زند به او شیر می دهند. نمی داند که گریهٔ کودک گاهی ۹ تا ۱۰ دلیل دارد. و تنها یک دلیلش گرسنگی است.. ولی ما فقط با یک نگاه که او گرسنه است ..به او شیر می دهیم.اینطور می شود یک بچهٔ ریزه خواری که نمی فهمد برای چه باید غذا بخورد. متوجه نیست که غذا را وقتی بچه گرسنه است می خورد.و الان بچه ای که خیس کرده را که ما نباید به او شیر دهیم .بچه ای که گریه می کند که به آغوش مادر برود را که ما نباید شیر دهیم. این طور می شود یک بچهٔ بد غذا. مادر با همین کار کودک را بد غذا می کند.

تربیت دینی فرزند:

۱. قبل از تولد؛

(الف. قبل از بارداری ب. حین بارداری‌ ‌)

۲. بعد از تولد؛

۷ سال اول. (از بدو تولد تا ۲ سالگی و ۲ تا ۷ سال)

۷ سال دوم.

۷ سال سوم.

بنای ما این است که نکات کاربردی و قابل استفاده بیان شود.

۱. مرحلهٔ اول٬ قبل از بارداری:

اولین گام در انتخاب همسر است.

و در روایت هم داریم که مردی سوال کرده از محضر معصومین ع که می خواهد ازدواج کند٬ حضرت فرمودند؛ بدان که کسی که می خواهی انتخاب کنی مادر فرزندت هم می شود.

لذا پدر و مادر نقش کلیدی دارند. و نقش مادر مهم تر از پدر است.

مادران قدر خود را خیلی بدانند یعنی این جایگاهی که خداوند متعال به شما مادران داده است در نظام خلقت به ما مردان نداده است٬ اگرآن جایگاه را بفهمیم که چه جایگاه عظیمی است. بر عکس کسانی که فکر می کنند در نظام اسلامی به زن ظلم شده است‌.

ما می گوییم نه. اتفاقا در نظام ساختاری اسلام٬ زن در جایگاه متعالی قرار گرفته است.

در روایت است که٬ اگر زنی فرزند اولش دختر باشد٬ خوش یُمن است. والبته این معنی را نمی دهد که اگر پسر باشد پس بد یمن است.نه. جایگاه ویژهٔ دختر را اسلام می خواهد بگوید. یک موقع ما می گوییم هر کس در این مسابقه برنده شود ما به برنده اش جایزه می دهیم. نه اینکه ما بازنده را تنبیه می کنیم. کسی که باخته٬ اینطور است که فقط هیچ چیزی برنده نشده نه اینکه تنبیه هم شود.‌ دقیقا مثل همین روایت است.

شخصی به نام یحیی بن زکریا برای امام هادی علیه السلام نامه نوشت که؛ من همسرم باردار است دعا کنید که فرزندش پسر شود. حضرت خیلی کوتاه نوشتند که دختر بهتر از پسر است. والسلام.

مادران در تربیت نقش محوری دارند و عمدهٔ تأثیرات به دست مادران است‌٬ لذا اسلام می گوید وقتی همسر انتخاب می کنی او فقط همسر نیست بلکه مادر برای کودکانت هم هست.

من یک اعتراف مردانه می کنم و آن اینکه٬ اگر مردی را در کرهٔ خاکی می بینی که انسان شایسته و خوبی شده٬ به برکت وجود مادرانشان بوده است.

برای همین امام خمینی ره فرمودند؛ مرد از دامن زن به معراج می رسد.

۲. نکتهٔ دوم در نگاه قبل از بارداری٬ بحث تغذیه است.

تغذیه حتی در بارداری چند خاصیت دارد که بر اساس روایت بیان می شود.

الف: فرزندان باهوش

ب: فرزندان زیبا

ج: فرزندان قوی

د: فرزندان باحلم و بردبار

و...

گاهی در روایت داریم که اگر تغذیه مناسب باشد کودک به این ویژگی ها می رسد.

امام معصوم ع فرزندی را دیدند که خیلی زیبا است فرمودند؛ پدر و مادرش قبل از انعقاد نطفه٬ بِه خورده اند. یعنی زیبایی کودکان به تغذیه پدر و مادر مربوط است.

نسبت به هوش بچه ها٬ هم قبل از بارداری و هم بعد از بارداری مهم است. پدر و مادر اگر قبل از انعقاد نطفه٬ قاووت ( مجموعه ای از مغز های مختلف؛ بادام٬ پسته٬ گردو٬ فندق٬ سنجد که آسیاب شده باشد) بخورند٬ تأثیر می گذارد در اینکه کودکان باهوش شوند و همین طور استخوان بندی را درشت می کند و در حلم و برد باری نیز همین طور..

ولذا در ۷ سال دوم بیان می شود که چطور می شود بچه ها را باهوش کرد. یک بخش مربوط است به تغذیهٔ قبل از بارداری و بخش دیگر تغذیه حین بارداری و یک بخش به تغذیهٔ بعد از بارداری مربوط است.

تربیت یک فرایند است که قبل از تولد شروع می شود وبعد از تولد ادامه می یابد . تربیت دفعی نیست. استمرار در تربیت شرط است.

بر اساس آمار جهانی ۹۷ درصد از مردم بی هدف و بی برنامه زندگی می کنند و فقط ۳ در صد از انسان ها هدفمند هستند لذا ما در بچه دار شدن هم باید برنامه داشته باشیم. پس تغذیه را باید دقت کرد. تغذیه پایهٔ رفتاری انسان است. حدود ۷۰۰ روایت فقط در مورد تغذیه داریم چون مهم است و پایهٔ رفتاری است.

۳. نکتهٔ سوم دقت در حلال بودن و نورانی بودن لقمه است.

دقت کنید که لقمهٔ حلال لزوما بچه ها را با تربیت نمی کند و یا شیر با وضو دادن دلیل نمی شود که کودکان بی نماز نشوند.

در تربیت دو رکن مقدماتی وجود دارد:

۱. لقمهٔ حلال؛ یک ظرف آلوده را اگر شیر تمییز هم در آن بریزیم فاسد می شود.در تربیت همین طور است. لقمهٔ حلال ظرف تربیت را پاک می کند و حال که ظرف ما پاک شد باید دقت کنیم که چه چیز درون ظرف می ریزیم.

لذا امام حسین علیه السلام به لشکر عمر سعد فرمودند که؛ می دانید چرا حرف من را نمی فهمید٬ «ملئت بطونکم من الحرام» شما شکم هایتان از حرام پر شده است٬ دیگر حرف مرا نمی فهمید!

ظرف آلوده است و این رکن مقدماتی مأموریت پدر هاست‌

۲. اما دومین رکن نورانی کردن لقمه است. مادر چگونه می تواند آن لقمه حلال را ضایع کند؟ مثلا در حین آشپزی غیبت کند. مادری که با وضو به آشپز خانه می رود٬ وضو خودش نور است و او با این نورانیت غذا درست می کند.

آیة الله جوادی آملی در کتاب «زن در آیینه جلال و جمال» می فرمایند؛ زنانی بودند در طول تاریخ وقتی غذا درست می کردند٬ ذکر می گفتند و غذا آماده می کردند. فطرت را مدیریت کنید و با ذکر همراه کنید.

برخی در حین غذا صلوات می فرستد.

و غذا درست می کنند. در این موقع ملائکه هم صلوات می فرستند٬ ببینید چه محیط نورانی ای می شود. این فرق می کند با کسی که غیبت می کند و غذا درست می کند و موسیقی هم روشن می کند.

۴. نکتهٔ چهارم؛ رعایت کردن آداب فرزند دار شدن است.

الف؛ ادعیه و سوره های قرآنی که دراین مورد وارد شده است. مراجعه شود به کتاب ریحانهٔ بهشتی.(در سایت nooredideh.com در قسمت مراقبت های قبل از بارداری این مطالب آمده است)

ب؛ مدیریت نگاه.

انسان حتی محیطی که می خواهد بچه تشکیل شود باید در و دیوارش را هم مدیریت کنیم.

حضرت موسی ع که داماد حضرت شعیب ع بودند٬ از حضرت شعیب تقاضای مزد کردند. حضرت شعیب گفتند که از این به بعد هر گوسفند ابلق (سیاه و سفید) که در گله به دنیا آمد برای تو باشد. چون اصولا این نوع گوسفندان کم است در میان گله. لذا حضرت موسی ع عصای خود را وسط تپه ای نصب کردند و دور این عصا پشم های سیاه و سفید پوشاندند و در هنگام جفت گیری با نگاهی که این گوسفندان به این عصای سیاه و سفید می انداختند٬ بسیاری از گوسفندان ابلق (سیاه و سفید) شدند. لذا نگاه خیلی مهم است. باید توجه کرد.

خیلی از در و دیوار ها٬ عکس حیوان و یا مجسمه است و این خیلی تأثیر دارد و حتی بچه ها بر اساس آنچه که هست تربیت می شوند. مثلا مادر در اتاق کودک عکس ببر زده است!! بعد می گوید؛ نمی دانم چرا درنده خو است..دیدن اثر می گذارد. بر اثر دیدن انسان تربیت می شود.

ج؛ مدیریت کلام.

پرهیز از تکلم در حین انعقاد نطفه. چرا که در روایت است که تکلم حین انعقاد نطفه ممکن است منجر به لال شدن کودک شود. ممکن است تکلم جهش ژنی ایجاد کند و باعث این امر شود.

د؛ مدیریت تفکر.

مردی نزد امیر المومنین ع آمد و گفت یا اباالحسن شما قضاوت کنید٬ من و همسرم این طور سیاه چهره نیستیم ولی فرزندمان سیاه چهره شده است. حضرت فرمودند؛ ای مرد آیا هنگامی که نزد همسرت بودی به زن سیاه چهره ای فکر کردی؟ مرد گفت بله. حضرت فرمود؛ همین فکر تو باعث شد که این بچه اینگونه شود.

حتی ممکن است که نوع تفکر هم جهش ژنی ایجاد کند. نوع تفکر پدر و مادر در حین انعقاد نطفه خیلی مهم است. لذا همیشه تفکرتان در آن لحظه این باشد که خداوند به شما فرزند صالح و شایسته و سالمی عطا کند. این تفکر بهترین نوع تفکر است یعنی خیر دنیا و آخرت با همین است و پدر و مادر فکرشان را جای دیگر نبرند.

گاهی متأسفانه به خاطر گسترش رسانه و ماهواره می بینیم به دلیل دیدن تصاویر غیر اخلاقی و نامناسب زن و مرد ممکن است تفکرشان برود سراغ آن صحنه هایی که دیده اند و این خیلی می تواند آسیب بزند.

ه‍ ؛ انتخاب زمان مناسب برای فرزند دار شدن. اگر آن شب فرزندی تشکیل شود فرزندش دانشمند می شود.

او برای همسرش این این مطلب را بیان می کند که اتفاقا خواهر همسرش هم می شنیده این موضوع را. ( و ظاهرا ۷۰ سال یک بار این سیاره در این موقعیت با زمین قرار می گیرد)

اتفاقا خواهرش دقت می کند و آن شب نطفهٔ بچه ای تشکیل می شود که همین جناب خضر نبی ع است و فرزند این ها می شود اسکندر مقدونی. لذا گاهی توجه به برخی از این نکات تأثیر دارد و این که می گوییم باید برنامه ریزی کرد٬ این طور نیست که اگر این طور نباشد کودک لزوما بد می شود. خوب است که انسان این دقت ها را داشته باشد.

نبی اکرم ص قبل از اینکه وجود مبارک حضرت زهرا س تشکیل شود٬ روزه می گیرند و شب از میوهٔ بهشتی برای حضرت آورده می شود٬ تناول می کنند. معلوم می شود این دقت ها بوده است.

و؛ رعایت کردن مطالبی مثل اینکه آیا شنبه و یا یک شنبه باشد؟ اول هفته و یا آخر هفته باشد؟ یا چه تاریخی باشد بهتر است؟ که در کتاب ریحانه بهشتی به آن اشاره شده است. انسان باید بهترین انتخاب را در این مسأله داشته باشد. یعنی آنچه که در مسیر شایسته٬ سالم و صالح بودن فرزند است.

درست است که یکی از گزینه ها زیبایی و باهوشی بود ولی لزوماً این برای والدین حُسن نیست. برخی پدر و مادر ها آنقدر به این دقت می کنند که به صالح بودنش دقت نمی کنند. باید دعا کنیم یا خداوند بچهٔ باهوش به شما ندهد و یا اینکه اگر می دهد توانش را هم بدهد. فکر نکنید که بچهٔ باهوش داشتن راحت است‌. الان داریم مادرانی که اینقدر توان تربیتی اش پایین است ولی فرزندش باهوش است.

مثلا می گوییم؛ حواس بچه ات را پرت کن. می گوید؛ نمی شود حواسش را پرت کرد.

حال بچه باهوش باشد ولی مادر توان تربیتی نداشته باشد ببینید چه می شود!؟

شما می دانید که ضریب هوشی جنایت کارها خیلی بالاست. بزرگ ترین سارقان و خلاف کاران٬ این ها آدم های باهوش اند. باید ضریب هوشی اش بالا باشد که بتواند جنایت کار شود. ولی اگر پایین باشد که فقط یک دزد می شود.

ولی بچه ای که صالح و شایسته باشد٬ حال باهوش و زیبا نباشد..همین کافی است.

۵. نکتهٔ پنجم در نگاه قبل از بارداری٬ آرامش روحی و روانی والدین است.

به عنوان مثال والدینی که باهم دعوا و پرخاشگری کرده اند٬ زمان مناسبی برای بچه دار شدن نیست‌٬ باید سعی کنند که به آن تعادل روحی و رفتاری برسند.

درست است که این ها مقدمه است ولی اولین محیط تربیتی رحم مادر است. حال مادری که قبل از بارداری تنش روحی و روانی دارد٬ بدون استثناء همهٔ پزشکان می گویند روی فرزندش تأثیر دارد. پدری که اضطرابش بالاست روی بچه اش تأثیر می گذارد.

مادری که آرامش روحی ندارد و افسردگی دارد روی بچه اش تأثیر می گذارد.

۶. نکته آخر در نگاه قبل از بارداری٬ سلامتی جسمی مادر است.

مادر قرار است که ۹ ماه امانت و ودیعهٔ الهی را همراهش حمل کند این مادر اگر سلامت جسمی نداشته باشد به کودک آسیب می رساند. مثلا مادری که دچار دندان درد و یا کلیه درد شود٬ خود درد یک طور آسیب میزند و دارویی که مصرف می کند هم طور دیگر آسیب می زند.

لذا مادران خصوصا در بارداری دوم و سوم باید مراقب این نکته باشند. و امروزه در برخی از مناطق پیشرو در کشورمان مادران را می فرستند یک چکاپ کنند که قند خون بالا نباشد٬ کلیه ها را بررسی می کنند. که با خیال راحت٬ دوران بارداریشان را سپری کنند. این گام اول در مسیر تربیت فرزند بود. سیره ی نبیّ مکرّم اسلام در بچّه دار شدن

در سیره ی نبیّ مکرّم اسلام آمده است که وقتی این بزرگوار می خواستند فرزند دار شوند، خصوصاً برای وجود مبارک و نازنین حضرت صدیقه ی کبری سلام الله علیها، دو نوع مراقبت انجام دادند؛ ۱. مراقبت معنوی .۲ مراقبت تغذیه ای؛ به این صورت که ایشان چهل روز را روزه گرفتند و بعد از چهل روز، سیبی را که از بهشت آمده بود تناول کردند.

ما هم به پیروی از پیامبر بزرگ اسلام صلّی الله علیه و آله به پدر و مادر ها این توصیه را می کنیم که دو نوع مراقبت، قبل از بارداری باید اتّفاق بیفتد:

۱. مراقبت های معنوی؛ مانند روزه گرفتن، نماز خواندن، انس با قرآن داشتن، تهذیب نفس و...

۲. مراقبت های تغذیه ای؛ چراکه ما می خواهیم جسمی را برای دمیده شدن روح آماده کنیم؛ لذا باید آن جسم، مناسب، سالم و حتّی زیبا باشد؛ در روایات ما نسبت به همه ی این موارد توصیه شده است.

۳. زمان انعقاد نطفه؛ چراکه زمان هایی برای انعقاد نطفه مکروه و زمان هایی مستحب است.

الف.پشت یا رو به قبله بودن

یکی از مکروهات در هنگام آمیزش، پشت یا رو به قبله بودن است. قبله برای ما مسلمانان احترام خاصّی دارد؛ لذا در دستورات دینی ما آمده است، موقعی که انسان ناپاک است، رو یا پشت به قبله نباشد؛ همانند بیت الخلاء. در حین عمل آمیزش نیز توصیه می شود که زن و شوهر رو یا پشت به قبله نباشند؛ حتّی در روایات داریم که اگر این اتّفاق بیفتد، ممکن است زن و شوهر مورد لعن ملائکه و خداوند واقع شوند.

ب. حضور نداشتن فرزند

دوّمین نکته ای که باید زن و شوهر به آن توجّه کنند، این است که عمل آمیزش نباید در جایی انجام شود که فرزند در آن جا حضور داشته باشد؛ لذا ما به والدین توصیه می‌کنیم که اتاق بچّه ها از حدود یک سالگی به بعد جدا از اتاق آنها باشد؛ این کار هم به نفع بچّه و هم به نفع پدر و مادر است. در روایت آمده است که اگر فرزند صحنه‌ی عمل زناشویی را دید و در آینده دچار انحراف شد، پدر و مادر غیر از خود کسی را سرزنش نکنند.

ج. همراه نداشتن آیات قرآن و یا نام خدا

نکته ی دیگر، در دست نداشتن انگشتری است که نام خدا داشته باشد یا اینکه آیه ای از قرآن همراه شخص نباشد؛ مثلاً بعضی ها ادعیه ی قرآن را درون یک کیف می گذارند و آن را به گردنشان آویزان می کنند؛ خب این ادعیه نباید در حین عمل آمیزش همراه شخص باشد. همچنین لمس کردن آیات قرآن یا اسم خدا بعد از احتلام حرام است.

د. سخن نگفتن

نکته ی دیگر این است که زن و شوهر در حین عمل آمیزش از سخن گفتن بپرهیزند. فقط یک سخن گفتن در حین عمل جایز است و آن ذکر خداست. یکی از نکاتی که در آموزه های دینی ما به آن تاکید شده است، یاد خدا در همه ی لحظات زندگی است؛ حتّی مکان هایی که انسان حس می کند پست است؛ در آن جا آدابی ذکر شده است که یاد خدا در آن وجود دارد.. لازم نیست انسان در حین عمل آمیزش ذکر خدا را بلند بگوید؛ بلکه اگر از ذهن خود هم بگذراند کافی است؛ البته یاد و ذکر الهی بر زبان باشد، بهتر است. تمام این ها کمک می کند که ان شاالله از آن نطفه فرزند صالحی بوجود بیاید.

دائم الوضوء بودن

نکته ی بعدی این است که پدر و مادر در حین این عمل با وضو باشند؛ البته این مورد نه جزء مکروهات است و نه جزء مستحبّاب. با وضو بودن در همه جا خوب است. مادر صبح که بلند می شود و می خواهد صبحانه برای بچّه اش آماده کند، وضو بگیرد. والدین می خواهند بخوابند، وضو بگیرند؛ لذا این "علی الطهارة" و این "دائم الوضوء" بودن، برکت را زیاد می کند؛ حتّی یکی از عوامل زیاد شدن روزی، دائم الوضوء بودن است. یکی از توصیه هایی که مرحوم شهید مطهری رضوان الله تعالی علیه به فرزند خود داشتند این بود که: "همیشه با وضو باش".

چگونه دائم الوضو باشیم؟!

دائم الوضو بودن، راحت است؛ کسی که نماز می خواند، روزی سه نوبت وضو می گیرد، اگر سه نوبت دیگر هم چاشنی آن بکند، می بیند که همیشه با وضو است و چه قدر خیرات و برکات را برای زندگی می تواند به دنبال داشته باشد.

زمان های مستحب برای بسته شدن نطفه

یکی از سوالاتی که خیلی مهم است و آن را از ما می پرسند، این است که چه زمانی برای بسته شدن نطفه مناسب است؟

1. یکی از آن زمان ها شب اوّل ماه رمضان است.

2. دوّمین زمان، شب جمعه و بعد از نماز عشاء است؛ در روایات داریم که اگر نطفه ی فرزند در این زمان تشکیل شود، امید آن می رود که فرزند هم خَلقاً و هم خُلقاً شبیه والدین خود باشد؛ یعنی فرزند هم از لحاظ شباهت ظاهری و هم از لحاظ خصوصیّت های رفتاری، به والدین خود شبیه می شود.

3. سوّمین شب، شب پنج شنبه است؛ در روایت داریم که اگر نطفه در آن زمان بسته شود، فرزند، عالمی از علماء یا حاکمی از حکماء دین خواهد بود.

4. چهارمین زمان، شب سه شنبه است. در روایات داریم که اگر در این شب نطفه بسته شود، فرزندانی به دنیا می آیند که دل آنها رحیم و جوان مرد است و دروغ نمی گویند و غیبت نمی کنند و تهمت نمی زنند.

5. پنجمین زمان، شب دوشنبه است. در روایت داریم که اگر نطفه ی بچّه در این شب بسته شود، امید آن می رود که او حافظ کتاب خدا باشد و از هر چیزی که خدا برای او قرار داده است، راضی شود.

6. زمان ششم، روز جمعه است؛ البته منظور از روز جمعه بعد از نماز عصر یا زمانی که از لحاظ شرعی به آن عصر خطاب می کنند، می باشد. در روایت داریم که اگر نطفه ی بچّه در این زمان بسته شود، از افراد دانا خواهد بود.

7. هفتمین زمان، شب جمعه است. اگر نطفه ی بچّه در این شب بسته شود، فرزند سخنور می شود و خوب می تواند سخن بگوید؛ اگر بر روی این بچّه ها کار شود، خطیبان خوبی خواهند بود.

8. هشتمین زمان، روز پنج شنبه است. اگر بسته شدن نطفه در روز پنج شنبه اتفاق بیفتد، این فرزندان شیطان ستیز می شوند؛ یعنی می توانند در مقابل شیطان مقاومت کنند.

زمان های مکروه برای بسته شدن نطفه

از لحاظ دینی بعضی از زمان ها برای بسته شدن نطفه مکروه است؛ من جمله:

۱. میان طلوع فجر و طلوع خورشید است که ما از آن به بین الطلوعین یاد می کنیم.

۲. بعد از غروب آفتاب تا رفتن سرخی خورشید به طرف مغرب است؛ یعنی در زمانی که می گویند: خوب است، نماز مغرب در آن زمان خوانده بشود.

۳. شب خسوف است.

۴. شب و روز کسوف است.

۵. شب و روزی که در آن بادهای سیاه، سرخ یا زرد می وزد. در بعضی از نقاط کشور این امر وجود دارد؛ مثلاً وقتی طوفان شن در آنجا می آید گویا همه جا زرد می شود.

۶. هنگام زلزله است.