ریزش مو در زنان، علت خاصی دارد؟
درست است که مردان بیشتر در معرض ریزش مو هستند که بیشتر به علت الگوی طاسی مردانه است، اما کم حجم شدن موها و ریزش مو در زنان هم شایع است.
درست است که مردان بیشتر در معرض ریزش مو هستند که بیشتر به علت الگوی طاسی مردانه است، اما کم حجم شدن موها و ریزش مو در زنان هم شایع است و تاثیر بدی بر روحیه‌شان می‌گذارد. دلایل ریزش مو می‌تواند ساده و موقتی باشد- مثلا کمبود یک ویتامین - ویا پیچیده‌تر، مانند یک بیماری پنهان.
در بسیاری از موارد، راههایی برای درمان طاسی مردانه و زنانه وجود دارد که همگی آنها بستگی به علت آن دارند. در این مطلب به برخی از این علت‌ها اشاره می‌کنیم.
چرا موهای‌تان می‌ریزند؟
استرس فیزیکی
هر نوع ضربه‌ی جسمی، جراحی، تصادف و یا یک بیماری جدی و حتی آنفلوآنزا می‌تواند موجب ریزش موی موقتی شود که نوعی ریزش مو به نام تلوژن افلوویوم (telogen effluvium) است. مو، سیکل رشد برنامه ریزی شده‌ای دارد: مرحله‌ی رشد، مرحله‌ی استراحت و مرحله‌ی ریزش. وقتی با حادثه‌ای واقعا استرس برانگیز در زندگی روبرو می‌شوید، می‌تواند به سیکل رشد موهای‌تان شوک وارد کند و باعث شود موهای بیشتری وارد مرحله‌ی ریزش شوند. معمولا بعد از سه تا شش ماه بعد از حادثه، ریزش مو چشمگیر می‌شود.
چه باید کرد: خوشبختانه بعد از ریکاوری بدن، مو رشد مجدد خود را شروع خواهد کرد.
بارداری
بارداری، یک نمونه از استرس فیزیکی است که می‌تواند موجب ریزش مو شود. ریزش موی ناشی از بارداری معمولا بعد از به دنیا آمدن نوزاد شروع می‌شود، نه در دوران بارداری. زایمان کردن، چیزی شبیه وارد شدن ضربه به بدن است.
چه باید کرد: اگر با ریزش مو مواجه شدید، خیال‌تان راحت باشد که بعد از دو تا سه ماه، موهای‌تان مجددا رشد خواهند کرد. این یک پروسه‌ی طبیعی است که روند خودش را طی می‌کند.
مصرف زیادی ویتامینA
زیاده روی در مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین A یا داروهایی که حاوی این ویتامین هستند، می‌توانند موجب ریزش مو شوند. چه باید کرد: این علت ریزش مو، برگشت پذیر بوده و در صورت قطع دریافت ویتامین A اضافی، موها مجددا رشد خواهند کرد.
کمبود پروتئین
اگر در رژیم غذایی‌تان پروتئین کافی وجود نداشته باشد، بدن‌تان با متوقف کردن رشد مو، پروتئین را جیره بندی خواهد کرد. این اتفاق می‌تواند دو تا سه ماه بعد از افت دریافت پروتئین روی بدهد.
چه باید کرد: منابع زیادی از پروتئین وجود دارد، شامل ماهی، گوشت و تخم مرغ. اگر اهل خوردن گوشت یا محصولات حیوانی نیستید، باید زیر نظر متخصص تغذیه، برنامه‌ی غذایی کاملی را دنبال کنید که بدن‌تان تمام مواد مغذی مورد نیازش را تامین کند.
الگوی طاسی مردانه
دو سوم مردها تا سن ۶۰ سالگی، ریزش مو را تجربه می‌کنند و اغلب موارد نیز دلیل آن، الگوی طاسی مردانه است. این نوع ریزش مو، به علت دسته‌ای از ژن‌ها و هورمون‌های جنسی مردانه روی می‌دهد که تابع یک الگوی کلاسیک بوده و پسروی موها از شقیقه‌ها شروع شده و خطی M شکل از موها درست می‌کند.
چه باید کرد: کرم‌هایی مانند ماینوکسیدیل و داروهای خوراکی مانند فیناستراید وجود دارند که می‌توانند ریزش مو را متوقف کنند یا حتی باعث رشد مجدد موها شوند.
چرا موهای‌تان می‌ریزند؟
وراثت
الگوی طاسی زنانه، آلوپسی آندروژنیک (طاسی منطقه‌ای) نام دارد که اساسا نوع زنانه‌ی طاسی است. اگر از خانواده‌ای باشید که زنان در سنین خاصی، ریزش موهای‌شان شروع می‌شود، پس شما بیشتر مستعد ریزش مو هستید. در زنان بر خلاف مردان، خط رویش پسرونده وجود ندارد، در عوض فرق سرشان پهن‌تر شده و ریزش موی قابل توجهی خواهند داشت.
چه باید کرد: زنان نیز مانند مردان می‌توانند از داروهایی چون ماینوکسیدیل برای کمک به رشد مو استفاده کنند یا دست کم، موهای فعلی خود را حفظ کنند.
هورمون‌های زنانه
همانطور که تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند موجب ریزش مو شود، تغییر قرص ضد بارداری یا قطع مصرف آن نیز می‌تواند ریزش مو را در بر داشته باشد. این اتفاق در صورتی که زمینه‌ی ژنتیکی داشته باشید، تشدید خواهد شد. تغییرات در تعادل هورمونی که در دوران یائسگی روی می‌دهند نیز می‌تواند همین نتیجه را داشته باشد. گیرنده‌های آندروژن (هورمون مردانه) روی پوست سر، فعال شده، فولیکول‌های مو، ریزتر شده و سپس ریزش مو بیشتر خواهد شد.
چه باید کرد: اگر قرص ضد بارداری جدیدی مصرف می‌کنید، به همان قرص قبلی برگردید یا در مورد نوع دیگری با پزشک‌تان مشورت کنید. متوقف کردن مصرف قرص‌های ضد بارداری نیز گاهی می‌تواند موجب ریزش مو شود اما موقتی است.
استرس هیجانی
استرس هیجانی، کمتر از استرس فیزیکی موجب ریزش مو می‌شود اما مثلا می‌تواند به دلیل طلاق، مرگ یکی از عزیزان و یا مراقبت از والدین سالمند به وجود بیاید. معمولا استرس هیجانی ریزش موی ناگهانی ایجاد نمی‌کند اما می‌تواند ریزش موی فعلی را تسریع کند.
چه باید کرد: درست مانند ریزش موی ناشی از استرس فیزیکی، این نوع ریزش مو نیز متوقف خواهد شد. می‌توانید از تکنیک‌های کاهش استرس و اضطراب مانند ورزش یا گفتگو درمانی کمک بگیرید.
کم خونی (آنمی)
تقریبا یک دهم زنان 20 تا 49 ساله به دلیل کمبود نوعی آهن، دچار کم خونی هستند. این نوع ریزش مو به راحتی قابل درمان است. پزشک با انجام یک آزمایش خون ساده مطمئن می‌شود که شما دچار این نوع کم خونی هستید (آنمی).
چه باید کرد: یک مکمل آهن ساده، مشکل‌تان را حل خواهد کرد.
کم کاری تیروئید
غده‌ی کوچکی که در گردن‌تان جای دارد، هورمون‌هایی تولید می‌کند که برای متابولیسم و رشد ضروری هستند. اگر این غده نتواند هورمون‌های کافی تولید کند، منجر به ریزش مو خواهد شد. پزشک برای تعیین علت، از آزمایش خون‌تان استفاده می‌کند.
چه باید کرد: داروهای تیروئید، مشکل را برطرف می‌کنند. وقتی سطح هورمون‌های تیروئیدتان به میزان نرمال برگردد، ریزش موی‌تان نیز متوقف خواهد شد.
کمبود ویتامین B
کمبود ویتامین B نیز می‌تواند علت دیگری برای ریزش مو باشد.
چه باید کرد: درست مانند کم خونی، برای حل این مشکل نیز می‌توانید از مکمل‌ها کمک بگیرید. البته ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی نیز مفید خواهد بود. می‌توانید منابع طبیعی این ویتامین را در ماهی، گوشت، سبزیجات نشاسته‌ای و میوه‌های غیر مرکباتی پیدا کنید. مصرف چربی‌های سالمی چون آوکادو و مغزها را فراموش نکنید.
سیستم ایمنی
ریزش مو در اثر عملکرد نادرست سیستم ایمنی که آلوپسی آره آتا (alopecia areata) نام دارد، نتیجه‌ی سیستم ایمنی بیش از حد فعال است. بدن دچار آشفتگی می‌شود و سیستم ایمنی، مو را به عنوان یک مهاجم تلقی کرده و اشتباها آن را هدف می‌گیرد.
چه باید کرد: تزریق استروئید، اولین اقدام درمانی برای این نوع ریزش مو است که به صورت منطقه‌های طاس دایره‌ای شکل روی سر بوجود می‌آیند. دوره‌ی مصرف دارو ممکن است قابل پیش بینی نباشد، چون این احتمال وجود دارد که موها مجددا رشد کنند اما دوباره بریزند.
کاهش وزن ناگهانی
کاهش وزن ناگهانی نیز نوعی استرس فیزیکی است که می‌تواند موجب ریزش مو شود. این اتفاق حتی می‌تواند زمانی روی بدهد که کاهش وزن شما در مجموع به نفع‌تان باشد. این امکان وجود دارد که خود ِ کاهش وزن، برای بدن‌تان استرس برانگیز باشد یا اینکه تغذیه‌ی نادرست موجب کمبود ویتامین‌ها یا مواد معدنی شده باشد. ریزش موی همراه با کاهش وزن ناگهانی می‌تواند علامتی از نوعی اختلال ِ خوردن به نام آنورکسیا یا بولیمیا باشد.
چه باید کرد: کاهش وزن ناگهانی به سیستم بدن شوک وارد می‌کند و ممکن است یک دوره‌ی ریزش موی 6 ماهه در پیش داشته باشید و سپس خود به خود برطرف شود.
شیمی درمانی
چرا موهای‌تان می‌ریزند؟
برخی از داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند متاسفانه می‌توانند موجب ریزش مو نیز بشوند. شیمی درمانی مانند یک بمب هسته‌ای است که سلول‌های در حال تقسیم شدن را سریعا نابود می‌کند. البته هدف شیمی درمانی سلول‌های سرطانی هستند اما سلول‌های در حال تقسیم مو نیز آسیب می‌بینند.
چه باید کرد: با توقف شیمی درمان، موهای‌تان دوباره رشد خواهند کرد و معمولا بافتی متفاوت از قبل خواهند داشت (مثلا قبلا صاف بودند و حالا کمی مجعد) یا با رنگی متفاوت.
سندرم تخمدان پلی کیستیک
سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز نوعی عدم تعادل در هورمون‌های جنسی زنانه و مردانه است. بالا بودن سطح آندروژن می‌تواند موجب کیست‌های تخمدان، افزایش وزن، بالا رفتن ریسک دیابت، تغییرات در سیکل قاعدگی، ناباروری و البته ریزش مو شود. به دلیل بالا بودن سطح هورمون مردانه در این بیماری، ممکن است موی صورت و بدن نیز افزایش پیدا کند.
چه باید کرد: درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک می‌تواند شامل اصلاح سطح هورمون‌ها باشد که به برطرف شدن عوارض این بیماری کمک می‌کند. درمان‌ها شامل ورزش، تغذیه و احتمالا قرص‌های ضد بارداری می‌شوند.
داروهای ضد افسردگی و رقیق کننده‌ی خون
داروهای خاص دیگری نیز می‌توانند باعث ریزش مو شوند که شایع‌ترین آنها داروهای رقیق کننده‌ی خون و داروهای فشار خون هستند که به نام مهار کننده‌های بتا شهرت دارند. سایر داروهایی که می‌توانند ریزش مو دربر داشته باشد شامل متوتروکسات (برای درمان بیماری‌های روماتیسمی و برخی از بیماری‌های پوستی)، لیتیوم (برای درمان اختلال دو قطبی)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای ضد افسردگی می‌شود.
چه باید کرد: اگر پزشک‌تان یکی از این داروها را برای‌تان تجویز کرد و دچار ریزش مو شدید با او صحبت کنید تا یا دارو را عوض کند و یا دوز آن را پایین بیاورد.
مدل دادن‌های زیاد
زیاد سشوار کشیدن و استفاده از مدل‌هایی که به موها آسیب می‌زنند نیز می‌توانند دلیل ریزش مو باشند. انواع فر مو، صاف کردن مو با مواد شیمیایی و حرارت‌های بالا یا هر نوع مدل آسیب رسان دیگری به مرور زمان باعث ریزش مو می‌شوند چون به ریشه‌ی مو آسیب می‌زنند و ممکن است موها دیگر رشد نکنند.
چه باید کرد: علاوه بر اجتناب از مواد شیمیایی و مدل‌هایی که به موها آسیب می‌زنند، بعد از شامپو زدن از نرم کننده استفاده کنید و اجازه دهید موهای‌تان با هوا خشک شوند و زمان استفاده از اتوی مو را بسیار محدود کنید و بیشتر از یک بار در هفته از این ابزارها استفاده نکنید.
اختلال موکَنی یا Trichotillomania
اختلال مو کنی در دسته‌ی اختلال کنترل تکانه قرار دارد. فرد مبتلا، به طور وسواس گونه‌ای موهای خودش را می‌کَند. این رفتار نوعی تیک عصبی بوده و فرد پیوسته با موهای خودش بازی می‌کند و آن را می‌کَند. این عادت‌ها منجر به از دست رفتن محافظت طبیعی از موها می‌شود. این اختلال موعمولا قبل از ۱۷ سالگی شروع شده و در زنان، چهار برابر شایع‌تر از مردان است.
چه باید کرد: برخی از داروهای ضد افسردگی می‌توانند مفید باشند، رفتار درمانی اصلاحی نیز روش درمانی دیگری برای این اختلال است.
سالخوردگی
زیاد عجیب نیست زنی که وارد دهه‌ی 50 و 60 زندگی‌اش می‌شود، ریزش مو را تجربه کند اما هنوز علت دقیق آن معلوم نیست.
چه باید کرد: کارشناسان، درمان این حالت را توصیه نمی‌کنند. روش‌های دیگری مانند پوش دادن، کلاه گیس یا مدل‌هایی که موها را پُرپشت‌تر جلوه می‌دهند می‌توانند نقاط کم مو را مخفی کنند.
استروئید آنابولیک
اگر استروئید آنابولیک مصرف می‌کنید - نوعی دارو که بعضی از ورزشکارن برای حجیم شدن عضلات مصرف می‌کنند - ممکن است دچار ریزش مو شوید. استروئیدهای آنابولیک می‌توانند همان اثر را روی بدن بگذارند که سندرم تخمدان پلی کیستیک بر بدن دارد، یعنی مکانیسم‌شان مشابه است.
چه باید کرد: بعد از قطع مصرف دارو، مشکل برطرف خواهد شد.
منبع:
ستاره
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼