رشد مغزی کودکان، مراحل

در طول مراحل ابتدایی رشد مغزی کودک ، مغز وارد فرآیند تشکیل اتصالات شده و سلول ها شروع به ارتباط و اتصال با یکدیگر می نمایند.

دانشمندان در صدد یافتن چگونگی تاثیر احساسات بر این اتصالات هستند. اما درک تاثیر آنها هنوز نامشخص است.

در هر حال یافته های علمی نشان می دهند که به طور قطع مراحلی در این فرآیند وجود دارد که این اتصالات مغزی را برای یک دوره از عمر کودک حساس و محرک پذیر می نمایند.

برای مثال ، در مواردی نابینایی در افراد قابل درمان است که نارسایی در مراحل ابتدایی فرآیند تکامل مغزی باشد. اما اگر درمان به بعد موکول شود. امکان اصلاح بینایی دیگر وجود نخواهد داشت.

چرا که در طی فرآیند تشکیل اتصالات مغزی شبکیه چشم به عصب های چشمی اتصال پیدا نکرده و تکامل نمی یابد. درست مانند این که مسیری پوشیده و پنهان شود.

همین حالت در مراحل ابتدایی تکامل احساسات کودک نیز رخ می دهد و موجب می گردد حس اساسی اطمینان در کودک پایه گذاری گردد.

پاسخ به نیازهایی که کودک خود به تنهایی قادر به ارضای آن ها نیست ، این حس اطمینان را رشد و تکامل می بخشد.

حس اطمینان در کودک ، به صورت عمیقی در درون مغز سازماندهی می گردد. دانشمندان هنوز از ماهیت اصلی آن بی اطلاعند ، ولی وجود و عدم وجود آن مسأله ای جالب و چشم گیر برای آنهاست.

بعضی از والدین نسبت به روابط خود با فرزندشان و نحوه ی مراقبت از او ، از درون احساس پشیمانی و نگرانی می کنند. آنها همواره نگران این موضوع هستند که نکند برای ایجاد یک سیستم عصبی کامل در کودکان خود دیر اقدام کرده باشند و یا این که آیا این سازماندهی عصبی مغز و اتصالات آن همیشگی است یا خیر.

چگونگی رشد مغز کودک

چنین اطلاعاتی نباید در والدین موجب بروز ترس و گناه شود. همچنین با روشن شدن اهمیت این مرحله ، نباید این تصور باطل در والدین ایجاد گردد که تنها با ماندن در کنار کودک در سه سال اول عمر او ، بدون توجه به نوع مراقبتی که از وی صورت می گیرد ، میتوان این مرحله را با موفقیت پشت سر گذاشت.

یک دوره ی حساس در فرآیند رشد و تکامل کودک وجود دارد و آن هنگامی است که مغز در مرحله ی ابتدایی و اساسی رشد خود است.

اگر کودک شما در آغاز سن رفتن به مدرسه است و با رفتن او حس می کنید که هیچ وقت رابطه ای عاطفی ، پاسخ گو و حساس بین شما و او به وجود نیامده ، دیگر وقتی برای جبران آن و ایجاد چنین رابطه ای وجود ندارد.

اما اگر کودک شما در حدود 5 سال دارد و شما به این فکر افتاده اید که باید از کارتان کم کرده و مدت بیشتری را با او باشید ، زمان کافی برای ایجاد رابطه ای دو طرفه خواهید داشت.

اگر والدین می دانستند که رفتار با کودک تاثیر کاملا مستقیمی بر روی رشد سلول های در حال تکامل وی دارد ، حتما شناخت مغز کودک خود را جدی تر می گرفتند.

تحقیقات نشان داده است زوج هایی که میتوانند یک محیط عاطفی - احساسی پایدار را ایجاد نمایند و به بهترین نحو ممکن احساس یگانگی و همدلی را نسبت به یکدیگر نشان دهند ، بهترین والدین می باشند.

آن چه از نتایج تحقیقات علمی در زمینه ی تکامل اولیه ی مغزی برای اطلاع همگان مفید است ، قضیه ی روابط پایدار و مستحکم است.

این روابط نوعی چسب اجتماعی را به وجود می آورد و علاوه بر نقش خارجی و تاثیر بیرونی آن ، میتواند تاثیر بسیار زیادی بر روی سطح سلامت بیوشیمیایی کودک از طریق ایجاد بستری مناسب برای رشد مغزی او فراهم آورد.

این رشد مغزی نه فقط شامل توانایی کودک در حل مسائل ریاضی و هجی کردن می باشد ، بلکه بیشتر متوجه توانایی او در داشتن اعتماد به نفس ، نقش پذیری ، توجه کردن به محیط اطراف و کنترل ناامیدی و پریشان حالی درونی است.