خطراتی که نوزاد را تهدید میکند، کدامند؟

برای پیش‌گیری از مسومیت بایستی تمام مایعات تمیزکننده و حشره‌کش‌ها و مواد خطرناک را از زیر دستشویی حمام و آشپزخانه برداشت و آن‌ها را در طبقات بالاتر قرار داد.
اگر کودک چیزی سمی را بلعید باید بلافاصله او را به اورژانس نزدیک‌ترین بیمارستان رسانید.

آلاینده‌های هوا
بایستی مواد آلاینده را از دسترس کودکان خود دور ساخت.
می‌توان در خانه ردیاب‌های منواکسیدکربن قرار داد و از کشیدن سیگار در منزل یا اتومبیل خودداری نمود. از تماس نوزاد با افراد بیمار نیز بایستی جلوگیری نمود.

برق گرفتگی

غرق شدن
هرگز نباید کودک را به تنهایی درون وان حمام قرار داد.
روی در توالت فرنگی را نیز باید بست. سر بچه سنگین است و ممکن است به درون کاسه توالت سقوط کند.
اگر در حیاط منزل یا محوطه پارک حوض آب وجود دارد باید کاملاً مراقب نوزاد بود.

سوختگی
والدین باید کاری کنند که نوزاد نتواند به بخاری و اجاق گاز نزدیک شود.

سقوط کردن و افتادن از بلندی
وقتی فرزند فعال می‌شود، اگر هنوز والدین از میزی برای عوض کردن او استفاده می‌کنند، چشمانشان را باز نگه دارند و مراقب باشند که کودک از روی میز به زمین نیفتد.
بالا و پایین پله‌ها را حفاظ بزنند و با این حال از کنار فرزندشان دور نشوند. مراقب باشند به تنهایی روی پله‌ها قرار نگیرد و از جایی بالا نرود و یا از تخت خودش به پایین سقوط نکند.

اسباب‌بازی‌های خطرناک
تفنگ، تیروکمان یا سایر اسباب‌بازی‌هایی که خود و یا اجزای آن‌ها در فضا حرکت می‌کنند، برای کودکانی که در اتاق خواب خود بازی می‌کنند خطرناک هستند. بنابراین والدین باید یا این اسباب‌بازی‌ها را جمع کنند یا با دقت و هوشیاری مراقب استفاده کودکان از این وسایل باشند. اسباب‌بازی‌هایی که موهای زیاد دارند مانند توپ‌های مویی توپک می‌توانند در گلوی کودک گیر کنند پس باید این اسباب‌بازی‌ها را از جلوی دست کودک جمع کنند و اسباب‌بازی‌های کودکان بزرگ‌تر را در اختیار کودکان زیر سه سال قرار ندهند. قرار دادن اسباب‌بازی‌های کوچک برای بازی کودکان نوپا در اتاق خواب مناسب نیست چون آن‌ها را می‌بلعند و دچار خفگی و یا انسداد مری می‌شوند. اسباب بازی‌های نرم را برخی کودکان می‌بلعند بنابراین این اسباب بازی‌ها را نیز باید از دسترس کودکان نوپا دور نگه داشت. والدین نباید اسباب‌بازی‌های سنگین را در قفسه‌های بالای کمدها در اتاق کودک بگذارند تا کودک مجبور شود برای دست یافتن به آن‌ها خود را بالا بکشد و این اشیای سنگین روی سر و صورتش بریزند. به‌طور کلی اسباب بازی‌های مناسب، باید در دسترس کودک باشند.

خفگی با طناب
هر ریسمان یا طنابی را باید از دسترس کودکان و اتاق خواب کودک جمع‌آوری کرد. کودکان هنگام بازی ممکن است این ریسمان‌ها را به دور گردنشان بپیچند و دچار خفگی شوند. تختخواب کودک باید فاقد سیم‌های برق و تلفن، ریسمان‌های تزیین‌کننده پرده‌ها، طناب‌های کارتون‌های بسته‌بندی شده و ریسمان پستانک کودک باشد و اگر در اتاق خواب کودک اسباب‌بازی‌هایی وجود دارند که دارای ریسمان هستند، ریسمان آن‌ها باز شود. می‌توان ریسمان‌های پرده اتاق را جمع کرده و گره زد تا کودک به آن دسترسی نداشته باشد.

سطل زباله
سطل زباله اتاق کودک حتماّ باید دارای درپوش باشد. کودکان نوپا در اتاق چهار دست و پا راه می‌روند و غلت می‌زنند و ممکن است به سراغ سطل زباله بروند و آن را دست‌کاری کنند. اگر سطل زباله اتاق کودک دارای درپوش محکم باشد کودکان نمی‌توانند به مواد درون آن دست یابند. این مواد یا ممکن است بلعیده شود و یا اشیایی تیز و خطرناک باشد که از نظر فیزیکی برای کودک خطرآفرین باشند. از طرف دیگر، اشیا و مواد خطرناک مانند بادکنک‌های لاستیکی و اشیای تیز کوچک و نوارها و ریسمان‌های لاستیکی را نباید در سطل زباله اتاق کودک انداخت چون ممکن است که او با حرکات خود سطل را واژگون کند و به این اشیا دسترسی پیدا کند.

داروها و مواد آرایشی بهداشتی
ممکن است در اتاق خواب کودک قفسه‌ای وجود داشته باشد که مواد مورد نیاز کودک از پوشک گرفته تا شیرخشک درون آن یا روی قفسه‌های آن ذخیره شده باشد. والدین باید همه ظروف پودر کودک، لوسیون‌ها و شامپوها، پمادهای سوختگی را از دسترس کودکان دور نگاه دارند. اتاق کودک محل مناسبی برای نگه‌داری داروها و قرص‌ها نیست. بنابراین هیچ‌گاه نباید جعبه داروها و کمک‌های اولیه را در اتاق خواب کودک نصب نمود. مجسمه‌ها و اشیای زینتی شیشه‌ای را نیز نباید روی میزها و قفسه‌های اتاق کودک قرار داد.

کف‌پوش اتاق کودک
انداختن فرش یا قالیچه می‌تواند موجب آسیب کودک شود چون گاهی فرش زیر پای کودک جمع می‌شود و یا روی پارکت کف می‌لغزد و موجب زمین‌خوردگی کودک می‌شود. از سوی دیگر، پرزهای فرش محل مناسبی برای به دام انداختن خرده‌های ریز است که ممکن است کودک حین بازی آن‌ها را برداشته و در دهانش بگذارد و سلامتش به خطر بیفتد. بهتر است کف اتاق کودک با یک موکت یک تکه پوشانده شود. برای اتاق کودک بهتر است یک زیردری فومی قرار داد تا درِ اتاق خود به خود و با شدت بسته نشود و برای کودکی که ممکن است با در بازی کند، خطرناک نباشد.