دروغ گفتن بچه ها، سن شروع کیه؟
کودکان می توانند از سنین پایین معمولا در حدود سه سالگی دروغ گفتن را یاد بگیرند.
دلایل زیادی برای دروغ کودک وجود دارد،کودکان ممکن است بخاطر شرایط و با انگیزه های متفاوت دروغ بگویند چون:
به امید جلوگیری از مجازات روی چیزی سرپوش می گذارند،
پاسخ و واکنش پدر و مادر خود را امتحان می کنند.
در یک داستان مبالغه کرده تا دیگران را تحت تاثیر قرار دهند.
برای کسب توجه دروغ می گوید، حتی زمانی که آگاه است که شنونده حقیقت را می داند.
تغییر یک وضعیت یا مجموعه ای از چیزها - به عنوان مثال، به مادر بزرگش می گوید، " مامان به من اجازه می دهد قبل از شام شیرینی بخورم."
چه زمانی که کودکان شروع به دروغ گفتن می کنند؟
کودکان می توانند از سنین پایین معمولا در حدود سه سالگی دروغ گفتن را یاد بگیرند. این زمانی است که آنها می فهمند که بزرگترها نمی توانند ذهن دیگران را بخوانند و لذا می توانند برای خلاصی از دردسر یا سرپوش گذاشتن اطلاعات غلط ارائه دهند.
به طور کلی، کودکان بین سنین 4-6 سالگی بیشتر دروغ می گویند. آنها ممکن است با کسب مهارت در زبان بدن یا نقش بازی کردن با مهارت بیشتری دروغ بگویند. اما اغلب اگر تحت فشار برای توضیح بیشتر باشند اینکار را می کنند. مطالعات نشان می دهد که کودک چهار ساله می تواند در هر دو ساعت و کودک شش ساله در هر 90 دقیقه یک دروغ بگوید.
وقتی بچه ها به سن مدرسه می رسند، بیشتر و متقاعد کننده تر دروغ می گویند. با افزایش دایره لغات دروغ های کودک نیز پیچیده تر شده و بهتر درک می کند که افراد دیگر چگونه فکر می کنند. در هشت سالگی، بچه ها می توانند با موفقیت و بدون گرفتار شدن دروغ بگویند.
هنگامی که کودک دروغ می گوید چه کاری باید انجام داد؟
مثبت باشید و بر اهمیت صداقت در خانواده تاکید کنید. شما می توانید به کودک بگویید که از شنیدن حقیقت ممنون می شوید و دوست ندارید که به شما دروغ گفته شود. برای مثال سعی کنید بگویید" وقتی تو حقیقت را به من نمی گویی، احساس ناراحتی و نا امیدی می کنم" همچنین می توانید کتابها یا داستانهایی را که اهمیت راستگویی را نشان می دهند را برایش بخوانید. برای مثال"چوپان دروغگو" نمونه خوبی است از اینکه نتیجه دروغ به ضرر خود دروغگو می شود.
به طور کلی، بهتر است بجای تنبیه دروغهای کوچک کودک، ارزش اظهار حقیقت به وی را متذکر شوید. صداقت کودک را بدون پاداش نگذارید هرچند ممکن است گاهی گفتن حقیقت توسط کودک زمان ببرد.
کودکان دوست دارند که چیزها را سرهم بندی کنند. آنها برای بیشتر "مزه" دادن به داستانها اغراق می کنند. در واقع تصور و وانمود کردن برای رشد کودک اهمیت دارد. خوب است که این نوع بازیها را تشویق کنید. "روایت های بلند کودک" را بویژه در کودکان زیر ۴ سال نباید دروغگویی فرض نمود.
نکاتی برای تشویق صداقت
هنگامی که کودک آنقدر رشد کرد که بتواند تفاوت بین درست و نادرست را درک کند، بهتر است گفتن حقیقت در آنها تشویق و حمایت شود.
اگر فرزند شما چیزی می گوید که خیالی و یا ساختگی است، به سادگی می توانید با آن همراه شوید. تظاهر و تصور در رشد کودک اهمیت دارند. به عنوان مثال، کودک ممکن است به شما بگوید که یک سوپر قهرمان است. شما می توانید با سوال در مورد قدرت های فوق العاده اش به او پاسخ دهید.
به کودک کمک کنید تا به موقعیت هایی که نیاز به دروغگویی را بوجود می آورد وارد نشود. برای مثال، می ببینید فرزند شما مقداری از شیر را ریخته است . شما می توانید به او بگویید ، ` تو شیر را ریختی ؟ ` او ممکن است دروغ بگوید چون فکر می کند که به دردسر می افتد. برای جلوگیری از این وضعیت، شما می توانید فقط بگویید: " می بینم که حادثه ای برای شیر رخ داده. بیا با هم پاکش کنیم."
داستان های اغراق آمیز شامل رجزخوانی می تواند راهی باشد که کودک تحسین و احترام دیگران را بر انگیزد. اگر این اتفاق زیاد می افتد، ممکن است بخواهید برای افزایش اعتماد به نفس فرزندتان از کلمات ستایش آمیز دیگری نسبت به او استفاده کنید.
باید قوانین روشن در مورد آنچه رفتار قابل قبول در خانه محسوب می شود وضع کنید. اگر قوانین روشن باشند، کودکان به احتمال زیاد در مرزهای قابل قبول رفتار می کنند.
هنگامی که فرزند شما به انجام کاری اشتباه اعتراف می کند، برای صداقتش او را ستایش کنید. چیزهایی مثل این : " من واقعا خوشحالم که حقیقت را به من گفتی. از صداقتت خوشم می آید" . در واقع، مهم است که فرزند شما بداند که اگر اعتراف کند شما ناراحت نمی شوید.
اگر کودک عمدا شما را گمراه می کند، به او اجازه دهید بفهمد که دروغگویی قابل قبول نیست. توضیح دهید که اینکار چیز خوبی نیست و شما قادر به اعتماد به او در آینده نخواهید بود. سپس عواقب مناسب برای رفتار منجر به دروغ را بکار بگیرید. برای مثال، اگر کودک شما روی دیوار خط کشیده، برای تمیز کردن دیوار او را با خود همراه کنید.
اگر فرزند شما همچنان به دروغ عمدی ادامه می دهد، ممکن است بخواهید برای تقویت اینکه دروغ گفتن قابل قبول نیست از یک استراتژی انضباطی مناسب. استفاده کنید. اگر به کودک خود نتیجه دروغ گفتن را توضیح دهد، به او در ترک این عادت کمک می کند.
سعی کنید به طور جداگانه با دروغ و رفتاری که منجر به دروغ شده برخورد کنید. اول، با دروغ گفتن به روشی که قبلا تذکر داده اید برخورد کنید ( به عنوان مثال، از مهلت استفاده کنید ) . سپس به رفتار عامل دروغگویی توجه کنید. اگر فرزند شما برای جلب توجه دروغ گفته، از روش های مثبت تر برای توجه به او استفاده کنید. اگر دروغ گفته تا به چیزی که می خواهد برسد - به عنوان مثال، شیرینی از مادر بزرگ - یک سیستم پاداش برای تقویت رفتار موردنظرتان برایش در نظر بگیرید. همچنین ممکن است تغییر محیط برای کمک به اجتناب از موقعیت هایی لازم باشد که دروغگویی را سبب می شوند.
سعی کنید به او نگویید که یک دروغگو است. برچسب زدن به او بدین روش ممکن است اعتماد به نفس کودک را تحت تاثیر قرار دهد و یا حتی منجر دروغ بیشتر شود. به این معنا که اگر کودک معتقد شود که دروغگو است، همچنان به دروغگویی اش ادامه خواهد داد. بحث با او در مورد اعمال و رفتارش مفید تر از برچسب زنی است.
یک راه برای تضعیف دروغ کودکان این است فرض کنید که حرفش یک شوخی و یا بیانی مبالغه آمیز است . به عنوان مثال، کودک ممکن است برای توجیه اسباب بازی شکسته بگوید: " یک نفر آمد و آن را شکست ". شما می توانید چیز خنده داری مثل این بگویید "چرا او را به شام دعوت نکردی ؟ ` و شوخی را ادامه دهید تا کودک ` اعتراف ` کند. به این ترتیب، بدون نیاز سخت گیری و یا تنبیه دروغش را کشف و به او درسی اخلاقی می دهید.
نکات بیشتر: کودکان بزرگتر
همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، دروغ می تواند به یک عادت در آنها تبدیل شود. اگر دروغ در دفعات مکرر اتفاق می افتد، با او در باره دروغهایش، احساس شما نسبت به آن دروغها ، تاثیر آن بر روابط شما و او و نیز عدم اعتماد خانواده و دیگران به او بدلیل دروغگویی اش صحبت کنید.
همیشه هنگامی که اطمینان دارید که حقیقت را نمی گوید موضوع را به او گوشزد کنید. کودک باید بفهمد که صداقت برای شما اهمیت دارد اما از اینکه هر بار از او بپرسید که راست می گوید یا نه خودداری کنید.
ممکن است صرفنظر از آنچه شما انجام دهید، کودک به دروغ گفتن ادامه دهد. اما شما به روشتان ادامه دهید! تحقیقات می گوید تلاشهای والدین در این راستا تا سن هفت سالگی یا بیشتر ممکن است ثمر ندهند. کودکانی که والدین آنها برای دروغ گفتن سخت گیری می کنند با افزایش سن به میزان کمتری این عادت را ادامه می دهند.
در زندگی فرزند مشارکت داشته و او را تشویق کنید تا راستگو باشد. کودکان تمام سنین که ارتباط خوبی با پدر و مادر خود دارند و در مورد آنچه که انجام می دهند با آنها صحبت می کنند، کمتر احتمال دارد در رفتارهای ضد اجتماعی شرکت کنند.
برخی از کودکان، به ویژه در سنین بالاتر از هفت سالگی، اغلب در بخشی از یک الگوی بزرگتر از رفتارهای نامناسب مانند سرقت ، آتش زدن، یا صدمه زدن به حیوانات، مکررا دروغ نیز می گویند. اگر فرزند شما چنین رفتارهایی را بروز می دهد، ممکن به کمک های تخصصی یک مشاور مدرسه و یا روانشناس نیاز داشته باشید.
چه زمانی دانستن حقیقت ضروری است؟
گاهی اوقات کودکان دروغ میگویند تا یک راز را حفظ و یا از کسی حمایت کنند. به عنوان مثال، کودکی که توسط یک فرد بالغ مورد آزار قرار گرفته، اغلب اوقات برای محافظت از آن فرد بالغ دروغ می گوید. اغلب کودکان می ترسند که در صورت گفتن حقیقت مجازات شوند. اگر مشکوک هستید که کودک شما در مورد یک موضوع مهم دروغ می گوید:
به او اطمینان دهید که که اگر حقیقت را بگوید ایمن خواهد بود.
او را متقاعد کنید که می توانید کارها را سر و سامان دهید.
ممکن است کمک های تخصصی در این مورد نیاز داشته باشید. پزشک خانواده و یا مشاور مدرسه می تواند در مورد مراحعه به مشاو متخصص اطلاعات موردنیازتان را ارائه نماید.
منبع:
سلامت بانک
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼