آزمایش آمنیوسنتز در بارداری، خطرات و عوارض جانبی
آمنیوسنتز یک آزمایش تشخیصی است و زمانی تجویز می شود که آزمایشات معمول و سه گانه بارداری نتایج غیر طبیعی را نشان می دهند.
آمنیوسنتز یک آزمایش تشخیصی است و زمانی تجویز می شود که آزمایشات معمول و سه گانه بارداری نتایج غیر طبیعی را نشان می دهند. ناهنجاری های ارثی یا ژنتیکی، بعضی از والدین مجاب می کند که از تست آمنیوسنتز برای تعیین اینکه آیا اختلالات ژنتیکی خاص روی نوزادشان تاثیر گذاشته است یا خیر استفاده کنند.
در ادامه این مطلب در مورد نحوه انجام، زمان مناسب، نتایج و عوارض تست آمنیوسنتز در بارداری صحبت می کنیم.
آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟
در این آزمایش از یک سونوگرافی به عنوان راهنما برای تعیین محل امن جهت ورود سوزن به کیسه آمنیوتیک استفاده می شود. بنابراین با این کار تکنیسین می تواند به راحتی مایع رحمی را بردارد. برای خارج کردن نمونه مایع آمنیوتیک حدود ۴۵ دقیقه زمان نیاز است. اگر چه جمع آوری مایع کمتر از پنج دقیقه طول می کشد. اما تعیین محل دقیق جفت و نوزاد برای جلوگیری از آسیب زمان بر است.
سپس مایع آمنیوتیک که حاوی سلول هایی است که توسط جنین تولید شده است، برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. بیان نتایج ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد.
چه زمانی این آزمایش انجام می شود؟
این تست معمولا بین هفته ۱۴ تا ۲۰ بارداری انجام می شود. گاهی اوقات ممکن است این آزمایش قبل از هفته ۱۱ بارداری نیز انجام شود. چند دلیل برای انجام این آزمایش بعد از هفته سوم بارداری وجود دارد. این علل عبارتند از:
-پاره شدن غشا قبل از زایمان
-ارزیابی عفونت های رحمی
-تعیین شدت کم خونی نوزاد و در نوزادان مبتلا به بیماری های Rh برای تعیین این که آیا جنین نیاز به انتقال خون دارد یا خیر؟
گاهی اوقات آمنیوسنتز برای ارزیابی بلوغ ریه انجام می شود. در این شرایط این آزمایش چند روز قبل از زایمان انجام می شود.
این تست چه چیزی را نشان می دهد؟
آمنیوسنتز برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی، نقص لوله عصبی و اختلالات ژنتیکی کاربرد دراد. سندرم داون یا تریزومی ۲۱ شایع ترین اختلال کروموزومی است که به این روش تشخیص داده می شود. اختلالات ژنتیکی نیز شامل اختلالاتی مانند فیبروز کیستیک است. شایع ترین نقص لوله عصبی نیز اسپینا بیفیدا می باشد.
این تست گاهی اوقات در اواخر بارداری مورد استفاده قرار می گیرد تا طی آن ارزیابی شود که آیا ریه های کودک به اندازه کافی بالغ شده اند تا کودک بتواند به تنهایی نفس بکشد.
آمنیوسنتز همچنین دسترسی به DNA را برای تست paternity (تست تعیین پدر جنین) قبل از زایمان فراهم می کند. برای این آزمایش DNA گرفته شده از پدر با DNA تولید شده از کودک در طول آمنیوسنتز مقایسه می شود. نتایج این تست تقریبا ۹۹ درصد دقیق است.
نتایج آمنیوسنتز
آمنیوسنتز یک آزمایش تشخیصی است که اختلالات کروموزومی، نقص لوله عصبی و اختلالات ژنتیکی را با سطح بالای از دقت (۹۸-۹۹٪) بیان می کند. اگرچه احتمال شناسایی این بیماری ها به کمک این تست بالا است، اما این آزمون شدت این نقایص مادرزادی را اندازه گیری نمی کند.
آزمایش سطح آلفا فتوپروتئین و سونوگرافی پیشرفته ممکن است در ارزیابی درجه ناتوانی هایی که ممکن است وجود داشته باشند کمک کننده می باشد.
خطرات و عوارض جانبی این آزمایش برای مادر یا کودک چیست؟
اگرچه آمنیوسنتز به عنوان یک روش مطمئن محسوب می شود، اما به عنوان یک آزمایش تشخیصی تهاجمی شناخته می شود که خطرات احتمالی را برای مادر و جنین ایجاد می کند. طبق گفته متخصصان کلینیک مایو، این آزمایش سالانه حدود ۲۰۰۰۰۰ بار انجام می شود و یکی از خطرات مرتبط به این آزمایش سقط جنین است.
احتمال بروز سقط جنین بین ۱ در ۲۰۰ تا ۱ در ۴۰۰ است. در مواردی که آمنیوسنتز به طور دقیق انجام شود، میزان آن به ۱ در ۴۰۰ نزدیک می شود. سقط جنین ممکن است به علت عفونت در رحم، پارگی کیسه آب یا زایمان زودرس رخ دهد.
اگر چه این مورد بسیار نادر است، اما ممکن است سوزن به جنین برخورد کند. ضمن این که هنگامی که سوزن وارد پوست و رحم می شود، ممکن است درد شدید ایجاد شود.
پس از اتمام این روش، مادر ممکن است عوارض جانبی دیگری از جمله موارد زیر داشته باشد:
-گرفتگی
-نشت مایع رحمی
-تحریک جزئی در اطراف محل سوراخ
اگر این مشکلات ادامه یافت یا بدتر شد، حتما با پزشکتان تماس بگیرید.
دلایل انجام و عدم انجام این تست چیست؟
دلایل انجام این تست یا عدم انجام آن از فردی به فرد دیگر و از زوجی به زوج دیگر متفاوت است. انجام آزمایش ها و تأیید تشخیص به شما فرصت های خاص زیر را ارائه می دهد:
-انجام مداخلات بالقوه مفید (به عنوان مثال جراحی جنین برای اسپینا بیفیدا)
-شروع برنامه درمانی برای کودک با نیازهای خاص
-شروع تغییر در شیوه زندگی
منبع:
پیام سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼