بازی های مناسب نوزاد، قدرت درکش را ببینید

بازی با کودک چه فایده ای دارد، چه بازی هایی را باید با نوزاد انجام داد، چگونه با نوزادخود ارتباط برقرار کنم و سوالاتی که معمای ذهنی شماست. مقاله زیر پاسخ گوی تمام سوالات شماست.

فواید بازی با نوزاد

به عقیده ی روان شناسان سال های اول و دوم زندگی، بهترین فرصت برای پرورش توان مندی های فکری و مغزی مانند هوش است. یکی از فرضیه‌های روان‌شناسی این است که بازی رشد هوشی را تسریع می‌کند. در تأیید این فرضیه نتایح پژوهش‌ها نشان می دهد کودکانی که فاقد هرگونه اسباب‌بازی هستند و یا امکانات اندکی برای بازی دارند، به لحاظ شناختی از همسالان خود عقب ‌تر هستند. در این سال ها والدین بوسیله آموزش دادن، فر آیند یادگیری را در کودک تقویت می کنند. با افزایش معلومات قدرت مغز بیشتر شده و رشد سلول های مغزی بر اساس شرایط محیطی، شناختی و ذهنی کودکان افزایش پیدا می کند. در نتیجه ارتباطات سلولی بیشتر و کارایی مغزی بالاتر می رود.

بازی مهارت‌های کودکان را در نگاه کردن، انطباق چشم و دست، شناختن اشیاء، درک فاصله‌ها - فهمیدن مفاهیم مربوط به خود، بوها و مزه‌ها و مانند آن را افزایش می دهد. بازى بدنى که حتى در نخستین ماه ها آغاز مى شود، عمدتا به رشد و تکامل اعمال حرکتى درشت (Harsh motor function ) مانند: کنترل اعضا، تنه و سر کمک مى کند. ماه اول و دوم پس از تولد، کودک علاقه به فعالیت هاى عضلانى، لگدزدن، برگشتن، غلتیدن، تکان دادن دست ها و سایر حرکات شناخته بدنى دارد.

کودک در بدو ولد با دریافت محرک ها وشناخت محیط و اشیا شروع به فکر کردن می کند. تفکر کودک در این زمان تصویری و شنیداری است و والدین باید کودک را در شناخت و کشف محیط آزاد گذاشته و فرصت خلاقیت به او بدهند. کودک با کشف اشیا و محرک ها قدم در مسیر کسب دانش و بینش می گذارد.

قدرت درک نوزاد از اطراف و بازی های مناسب با او

آزمایش‌های جدید نشان می‌دهد که نوزاد بهتر از آن‌چه قبلا تصور می‌شد می‌تواند ببیند. او می‌تواند چشم خود را در فاصله ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متری به خوبی متمرکز کند و این فاصله‌ای است که هنگام شیرخوردن بین چشمان نوزاد و صورت مادر وجود دارد. قدرت بینایی نوزاد را ۳۰ روی ۲۰ تخمین زده‌اند، یعنی آن‌چه را یک فرد بالغ با قدرت بینایی عادی در ۳۰ قدمی می‌بیند، نوزاد می‌تواند در ۲۰ قدمی ببیند.

نوزاد، هنگامى به اسباب بازى نگاه خواهد کرد که اسباب بازى در معرض دید او قرار گیرد. از سه ماهگى به بعد علاقه اش به اسباب بازى شدیدتر خواهد شد. از این رو، مى کوشد با حرکت هر دو دست، اسباب بازى را به سوى خود بکشد و با آن تماس حاصل نماید. در چنین سنى مى توان یک جسم حرکت کننده را روى تختخواب بچه آویخت و تصاویر رنگى در اتاقش قرار داد. نوزاد در درجه اول به دیدن صورت اشخاص، اشیاء واقعی، طرح و عکس صورت‌ها علاقه نشان می‌دهد و در درجه دوم به طرح‌های سیاه و سفید مثل پارچه‌های راه راه با فاصله حداقل ۵ / ۲ سانتی‌متر و نقاط گرد و درخشان توجه می‌کند.

نوزاد در یک ماهگى قادر خواهد بود جغجغه را لمس نموده و زود بیاندازد. در ۲/۵ ماهگى مى تواند جغجغه را تکان دهد و یکى از سرگرمى هاى او بیرون آوردن صداهاى مختلف از حنجره است. از حدود ۲ یا ۳ ماهگى بازى اکتشافى که به صورت بازى با انگشتان است آغاز مى شود. از ۱ تا ۴ ماهگى صدا و رنگ را کشف مى کند.

بازی های مناسب برای نوزاد

یکی از نکات جالب در مورد چشم نوزاد، قدرت تعقیب اشیاء و اشخاص متحرک است. بعضی نوزادان می‌توانند شی‌ء مورد علاقه خود را از یک نقطه تا نقطه دیگر، حول زاویه‌ای نزدیک 180 درجه دنبال کنند. اگر این شی‌ به سرعت حرکت کند، یا فاصله آن از 25 سانتی‌متر بیشتر شود، نگاه خود را از آن برمی‌ دارند. بیشتر نوزادان، یک شی‌ء متحرک را از یک طرف فقط به اندازه 90 درجه دنبال می‌کنند و وقتی به نقطه روبه‌رو رسیدند، از آن منصرف می‌شوند.

شما می توانید یک جغجغه یا اسباب بازى را به آرامى در کنار چشمان کودک حرکت دهید به طورى که چشمان وى مسیر حرکت اسباب بازى را دنبال کند. به کودک اجازه دهید یک شىء (جغجغه، پیمانه پلاستیکى و...) را که در دستانش مى باشد چنگ بزند، به صدا درآورد و آن را تکان دهد. این کار موجب سرگرمى کودک مى شود.

در چند هفته اول، حرکات سر و چشم نوزاد هماهنگی لازم را ندارند و اگر سر نوزاد را به یک طرف بچرخانند، چشمان او این حرکت را به کُندی دنبال می‌کند. به‌طور مثال اگر چشم‌های نوزاد به صورت مادر یا پدر جلب شده باشد، حرکت سر برای همراهی کردن با چشم او، تا حدی نامنظم و با تکان همراه خواهد بود. این مشکل پس از چند هفته از بین می‌رود و در ماه دوم حرکات سر و چشم نوزاد هماهنگ می‌شوند.