هفته بیست و هفتم نوزاد، چه اتفاقاتی می افتد؟

در صورتی که تمایل به تهیهٔ غذای نوزاد خود در منزل داشته باشید، لزومی ندارد که مثل گذشته به خودتان زحمت دهید و غذایش را از صافی رد کنید. فقط کافی است مطمئن شوید که بافت غذا به اندازه‌ای است که موجب خفگی نوزاد نمی‌شود (برای کاهش خطر خفگی، باید او را به صورت نشسته بر روی یک صندلی پایه بلند غذا خوری قرار دهید و در حالت تکیه داده به صندلی ماشین و کالسکه این کار را انجام ندهید).

به زودی نوزاد با قاپیدن قاشقی که با آن به او غذا می‌دهید و چنگ زدن به غذای درون بشقاب شما، نشان می‌دهد که آماده غذا خوردن است. چهار یا پنج تکه غذای انگشتی را روی سینی صندلی پایه بلند غذا خوری یا یک بشقاب نشکن پخش کنید. نوزادشما ممکن است اشتهای خوبی داشته باشد، ولی از آنجا که دندان ندارد با غذاهایی شروع کنید که بتواند آن را با لثه بجود یا به آسانی در دهانش حل کند.

نوزاد شما در این هفته

نوزادان کارهای با مزه‌ای انجام می‌دهند. تمامی نوزادان در سنین مختلف و گاهی اوقات با ترتیب‌های متفاوتی این مهارت‌ها را کسب می‌کنند. این مهارت‌ها یا به طور غیر منتظره بروز داده می‌شوند، یا اینکه بر حسب پیش بینی‌های شما در زمان تعیین شده و موافق با برنامه ریزی‌هایتان پدیدار می‌شوند. در این زمان، بعضی از نوزادان شروع به سینه خیز رفتن می‌کنند، بعضی‌ها نیز چهار دست و پا می‌روند و بعضی‌ها هنوز فقط می‌نشینند. گاهی اوقات مشاهده می‌شود که برخی از نوزادان در این دوره حتی شروع به راه رفتن می‌کنند. با نظر به گسترده بودن چهارچوب زمانی برای رسیدن به این دوره، در صورتی که فکر می‌کنید در رشد نوزادتان مشکلی وجود دارد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

درک احساسات

در این روز‌ها احساسات و عواطف شما بر نوزادتان پنهان نیست. او می‌تواند آن‌ها را درک کند. توانایی او در درک احساسات، یک مهارت شگفت انگیز در هفتهٔ بیست و هفتم است. نوزاد شما حتی در این سن کم از روی نشانه‌هایی که در چهرهٔ شما می‌بیند، به احساستان پی می‌برد. از این رو نوزاد هنگامی که خبر بدی دریافت می‌کنید و یا در محل کار تشویق می‌شوید، نوع عکس العمل شما را تشخیص می‌دهد. محققان از طریق مطالعات و بررسی‌های گسترده که شامل خوگیری و عدم خوگیری بود، به این نتیجه رسیدند که نوزادان ۵ تا ۷ ماهه قادر به درک و تشخیص تفاوت بین چهره‌ها و صداهای شاد، متعجب، ناراحت و بیمناک هستند.

نتیجه تحقیقات

از مطالعات قبلی متوجه شده‌ایم که چهره‌ها، توجه نوزادان را به خود جلب می‌کنند. محققان جهت بررسی آگاهی یا عدم آگاهی نوزادان از احساسات مختلفی که چهرهٔ افراد نشان می‌دهد، تصاویر مختلفی از افرادی را که چهرهٔ شادی از خود نشان می‌دادند، در معرض دید نوزادان شش ماهه قرار دادند. در ابتدا تمامی آن‌ها اظهار علاقمندی کردند، ولی پس از دیدن چندین چهره‌های شاد که یکی پس از دیگری نشان داده می‌شد، حوصله همهٔ آن‌ها سر رفت، یعنی با تمام آن چهره‌ها خو گرفته بودند.

سپس یک تصویر جدید به آن‌ها نشان داده شد، برای مثال تصویر فردی با چهره غمگین. بدین ترتیب عادت قبلی از ذهن آن‌ها زدوده شد و این بار مجدداً با آگاهی از تفاوت میان چهره‌های شاد و غمگین ابراز علاقمندی کردند. محققان همین شیوه را با استفاده از چهره‌های متعجب، بیمناک و غمگین انجام دادند و مشاهده کردند که نوزادان از تمامی این تفاوت‌ها آگاه هستند.

در مرحله بعد، محققان کمی فرا‌تر رفته و از صداهایی استفاده کردند که گویای احساساتی همچون شادی، تعجب، ترس یا غم بود. از طریق آزمایشات تقویت خوگیری و عدم خوگیری، هر یک از نوزادان یک صدای غمگین و ناراحت کننده را می‌شنید. در ابتدا نوزادان نسبت به این صدا علاقه نشان دادند، ولی سرانجام به این صدای غمگین خو گرفته و به تدریج خسته شدند. سپس محققان صدایی آکنده از ترس را برای آن‌ها پخش کردند که در نتیجهٔ آن، فرآیند عدم خوگیری صورت گرفته و برای آن‌ها جذاب بود.

تقویت مغز در هفته بیست و هفتم

فرآیند درک احساسات از اولویت بالایی در روند یادگیری نوزادان برخوردار است. نوزادان به واسطهٔ این توانایی، می‌توانند بدون نیاز به درک تمامی حرف‌ها و کلماتی که می‌شنوند، احساس اطرافیانشان را درک کنند.

از آنجایی که نوزادان به احساسات عاطفی توجه بسیاری دارند و به نوعی جلب این احساسات می‌شوند، والدین باید با استفاده از کلمات و عبارات برای توصیف احساسات و عواطف از جمله شادی و خوشحالی، نا‌امیدی و خستگی، تنفر و انزجار و یا عشق، از این نیاز و علاقمندی آن‌ها استقبال کنند. برای مثال: «بابا ناراحته چون بابا بزرگ مریضه» یا «اوه! می‌تونی شست پاتو بذاری تو دهنت، خوش به حالت!»

زمانی که احساس خاصی دارید و در مورد آن صحبت می‌کنید، توجه کنید که چهره، لحن و کلمات شما با هم هماهنگ باشند. درصورتی که خسته و نا‌امید باشید و لبخندی واهی از خود نشان دهید، نوزادتان گیج می‌شود. نوزادان همیشه در جستجوی هماهنگی و تناسب در دنیای خود هستند، حتی در رابطه با حالات عاطفی. صحبت کردن درباره احساسات خود را بخشی از کارهای روزمره‌تان قرار دهید. با این کار شما می‌توانید علاقمندی و ذوق فطری نوزاد خود را نسبت به احساسات و عواطف تأیید کنید و حتی هوش و آگاهی او را در این باره افزایش دهید.

نگرانی های شما در این هفته - توجه به نوزاد

اگر چه کار‌شناسان و متخصصان بر غیر محتمل بودن لوس کردن نوزاد قبل از سن یک سالگی اتفاق نظر دارند، ولی شاید هنوز نگران باشید که توجه بیش از حد به نوزاد یا در آغوش گرفتن او در زمان گریه، بیشتر جنبه‌های بد به همراه داشته باشد تا خوب. از این رو، قبل از اینکه از‌‌ همان ابتدای شروع گریه، او را در آغوش بگیرید، سعی کنید علت گریه او را بفهمید؛ آیا پوشکش را خیس کرده یا گرسنه است و یا اینکه دنبال یک اسباب بازی است که نمی‌تواند آن را به دست آورد؟ گریه نوزاد هنوز یکی از تنها شیوه‌های ارتباطی او در زمان احساس ناراحتی است. پس بهتر است فکر نکنید که نوزاد فقط می‌خواهد او را در آغوش بگیرید.

اگر همه چیز خوب و ایده آل است، اما نوزادتان دست از گریه بر نمی‌دارد، ممکن است نیاز به کمی توجه و آرامش داشته باشد که با در آغوش گرفتن او این مشکل حل می‌شود. نگران این نباشید که با این کار ممکن است او را لوس کنید، چرا که در این سن، امری غیر ممکن است.

اسباب بازی مورد علاقه

به زودی نوزاد شما اولین اسباب بازی واقعی و مورد علاقهٔ خود را انتخاب می‌کند که ممکن است یک خرس عروسکی، یک پتوی کودکانه و یا یکی از اسباب بازی‌هایش باشد که سال‌ها آن را به دنبال خود به همه جا خواهد برد. کار‌شناسان و متخصصان، آن را یک شیء انتقالی (Transitional object) - عاملی که در نوزاد ایجاد تحول می‌نماید - می‌نامند، زیرا به نوزاد کمک می‌کند که بین آزادی و وابستگی پلی ایجاد کند. بنابراین این شیء تبدیل به شیئی آرامش بخش برای او می‌شود. به عبارت دیگر، نوزاد آن را یک شیء اطمینان بخش برای خود می‌پندارد، چرا که با آن بهتر و راحت‌تر به خواب رفته و زمانی که شما با او نباشید، احساس تنهایی نمی‌کند و حتی در زمان ترس، احساس آرامش می‌کند. یک شیوهٔ خوب برای تشخیص اینکه نوزادتان یک یا دو اسباب بازی مورد علاقه دارد، این است که سعی کنیم یکی از آن‌ها را از او دور کنیم. در این هنگام با یک اعتراض شدید از طرف او مواجه خواهید شد. هر وقت نوزادتان یک اسباب بازی را به عنوان اسباب بازی اطمینان بخش خود انتخاب می‌کند، سعی کنید چند عدد از آن برایش بخرید تا اگر یکی از آن‌ها گم شد، به سرعت آن را جایگزین کنید.

عجیب اینکه هر چقدر نوزاد با حضور شما و یا وجود یک شیء انتقالی احساس اطمینان و قوت قلب بیشتری کند، به‌‌ همان اندازه در جهت کسب مهارت‌های فیزیکی از خود جرأت و شهامت نشان می‌دهد. در هفتهٔ بیست و هفتم از تولد، احتمال می‌رود که نوزادتان برای مدتی راست بنشینند، ولی برای حفظ تعادل خود دیگر نیازی به استفاده از دست‌هایش ندارد. با این حال بهتر است که در اطرافش بالش قرار دهید تا در صورت افتادن، آسیبی به او وارد نشود. به علاوه این بالش‌ها و تکیه گاه‌های اضافی به او کمک می‌کنند که به تدریج قوی‌تر شده و بتواند به تنهایی به مدت زمانی طولانی بنشیند. ظرف چند هفته، نوزاد شما به تدریج در وضعیت نشستن خود احساس راحتی کرده و برای برداشتن اشیاء در حالی که نشسته است، دستش را دراز می‌کند یا برمی گردد. سپس خود را آماده مهارت شگفت آور بعدی می‌کند؛ رسیدن به مرحلهٔ نشستن، می‌تواند راه را به سوی چهار دست و پا رفتن باز کند.