کلاس موسیقی برای کودکان، زمان مناسب آموزش

شاید دوست دارید فرزندتان به کلاس هنری یا موسیقی برود، اما نمیدانید زمان مناسب آموزش هنر و موسیقی چه سنی است.افزودن هنر و موسیقی به برنامه های خانوادگی تان می تواند زندگی شما را لذتبخش کند. سعی کنید امکاناتی را که در دسترس شما و فرزندتان است بررسی و کشف کنید.

زمان مناسب آموزش هنر و موسیقی
وقتی فرزندتان مشتاق یادگیری است، کلاسها را شروع کنید.
زمان مناسب آموزش هنر و موسیقی برای بعضی بچه ها، ۵ سالگی است و برای برخی دیگر ۱۳ سالگی. برخی نیز هرگز چنین علاقهایی نخواهند داشت. با این حال، به یاد داشته باشید بچه هایی که هیچ گاه در معرض موسیقی و هنر قرار نمی گیرند و هیچ گاه کسی را در حال نقاشی کردن یا نواختن موسیقی نمی بینند، به این هنرها علاقه مند نمی شود. فرزندتان را به کنسرت موسیقی یا نمایشگاه نقاشی ببرید و برایش تجربیاتی عینی ایجاد کنید. وقتی فرزندتان به نواختن یک آلت موسیقی، نقاشی با خواندن آواز علاقه نشان داد، بگذارید از طریق کلاس مخصوص همان رشته، علاقه او گسترش یابد.
ببینید به چه دلیل می خواهید در کلاس موسیقی یا هنر شرکت کند.
دلایل خود را بنویسید: ایجاد عادات خوب، آموزش هنری مناسب، ایجاد مهارتهای خوب و غیره. در نتیجه نهایی این کار متمرکز نشوید بلکه به روند یادگیری توجه کنید. فهرست خود را مرور کنید تا متوجه شوید آیا کلاسهای هنری بهترین راه برای رسیدن به این نیازهاست یا خیر. در این صورت، بگذارید فرزندتان هنر مورد علاقه یا وسیله موسیقی مورد نظر خود را انتخاب کند و در مورد دیگر جنبه های آن تصمیم بگیرد. مثلا هفته ای چند بار می خواهد به کلاس برود و با چه مدت می خواهد آن را ادامه دهد. بچه هایی که از ابتدا در جریان امور قرار دارند، هنرجویان مشتاق تری خواهند بود.
مربی ای را انتخاب کنید که طبیعتی سهل گیر داشته و در زمینه کار با بچه ها مجرب باشد.
کسی را انتخاب کنید که پرشور و هیجان بوده و گرایش مثبتی داشته باشد و فرزندتان اوقات خوبی را در کنار او تجربه کند.
"اگر فرزندی دارید که در زمینه هنر یا موسیقی استعدادی از خود نشان می دهد، بسیار عالی است که او را یاری کنید تا استعدادش را شکوفا کند."
به جای اینکه وقت تلف کنید تا خودش راه خویش را پیدا کند، او را تشویق کنید تا علائقش را بهتر درک کند. این کار را میتوان با خرید یک آلت موسیقی برای خانه و یا تهیه لوازم نقاشی انجام داد. با هم در برنامه های مختلف موسیقی و هنری شرکت کنید تا انتخابهای موجود را به او نشان دهید.

ادامه ندادن کلاسهای موسیقی و هنری
چند دقیقه در محیطی آرام بنشینید و در مورد دلیل شکایت فرزندتان فکر کنید. اگر متوجه شدید که مشکل از کجا ناشی می شود، احتمال بیشتری دارد که راه حل مناسب را انتخاب کنید.
عدم تطابق :
ممکن است هنگامی که کودک صدای نواختن یک آلت موسیقی(مثل ویولن) را می شنود و یا هنرمندی را در حال نقاشی می بیند، به آن علاقه مند شده و مشتاق یادگیری و تمرین آن شود، اما وقتی کلاسها شروع میشوند تازه متوجه میشود که صدای ویولن او مانند صدایی نیست که شنیده و یا نقاشی او مانند تابلوهایی نیست که دیده است. از سوی دیگر متوجه می شود که حتی اجرای بخشی از آن نیز به صورت کامل، مشکل است. در نتیجه، برای بسیاری از بچه ها، نا امیدی دلیل واقعی تمایل به ادامه ندادن کلاس هاست. بهتر است مربیای برایش انتخاب کنید که خلاق و مشتاق به کارگیری راههای غیر معمول و غیر منتظره برای ایجاد جرقه علاقه در بچه ها باشد.
اغلب، مربیان، اثری ساده را به کودک می آموزند تا از اجرای آن لذت ببرد. محیط کلاس و مربی او را از نزدیک مشاهده کنید تا ببینید آیا فرزندتان در محلی مناسب می نشیند یا خیر.
زمان برایش تعیین کنید :
با فرزندتان صحبت کنید. او باید نهایت تلاش خود را در مدتی خاص، مثلا ۶ ماه، بکند. مراقب باشید که این مدت برای ایجاد برخی مهارتها کافی باشد. بعد از این مدت مشخص، فرزندتان می تواند تصمیم بگیرد که کلاس را ادامه دهد یا آن را رها کند. معمولا در این زمان، کودک مهارت کافی دارد تا تصمیم مناسبی در مورد ادامه دادن یا ندادن کلاسها بگیرد. طی این مدت، فرزندتان را برای دیدار از فعالیتهای هنری و فرهنگی مانند کنسرتها و نمایشگاهها و برنامه هایی که توسط بچه ها اجرا می شوند ببرید، تا نتایج این کلاسها را ببیند.
فضای استراحت بدهید :
بگذارید فرزندتان ترم جاری را به پایان برساند و یک ترم استراحت کند. اجازه بدهید چیز دیگری را امتحان کند. به او فرصت انتخابهایی تازه بدهید مثلا رفتن به کلاسهای هنری یا موسیقی ساده تر که نتایج آنها نیز ساده تر به دست می آید، تا بعدها به کلاسهای کنونی بپردازد.
مراقب باشید فرزندتان بیش از حد خسته نشود. بیشتر بچه ها می توانند از عهده کارهای مدرسه و امور روزمره خانه و یک فعالیت خارج از خانه برآیند. بعضی بچه ها می توانند ۲ فعالیت فوق برنامه را انجام دهند (مثلا موسیقی و ورزش). هر کاری بیش از اینها مانند افزودن مسابقات شطرنج و غیره، می تواند برای کودک استرس زا باشد. در این صورت بگذارید که فرزندتان فعالیتی خاص را انتخاب کند و در انجام بقیه آنها وقفه بیندازد.
با او صحبت کنید :
با فرزندتان به حل مشکل بپردازید تا دلیل واقعی تمایل او را به رها کردن کلاس دریابید. با علاقه به حرفهایش گوش دهید و سؤالات مفیدی بپرسید. آیا او مربی اش را دوست دارد؟ درسهایی که می گیرد چطور؟ برنامه تمرینها را چطور؟ وقتی پی به مشکلات بردید، راه حلهایی بیابید و آنها را امتحان کنید. بهترین کار، برگزاری این جلسه بلافاصله پس از برنامهای است که از آن لذت برده است. اغلب، یافتن راه حلهای واقعی در زمانی که هنوز فضای کلاس در ذهن اوست، راحت تر صورت میگیرد.
اگر خود شما هنرمند یا موسقیدان برجستهای هستید و فرزندتان در مقایسه با شما احساس بی کفایتی میکند، باید با صحبت در مورد اولین روزهای کلاستان، به او کمک کنید تا بر احساسات خود غلبه کند. صادقانه به تلاشها و اشتباهات خود اشاره کنید.
فکر کنید ادامه دادن این کلاسها توسط فرزندتان، چرا برای شما مهم است. شاید به این دلیل که شما همیشه خواهان چنین کلاسهایی بوده اید، اما نتوانسته اید آنها را ادامه دهید و در سنین پایین آنها را رها کرده اید و آرزو دارید که فرزندتان آنها را ادامه دهد. اگر این موضوع صحت دارد و فرزندتان در موسیقی یا هنر استعدادی ندارد، احتمالا بهترین کار این است که آرزوهای خود را به فرزندتان تحمیل نکنید. به جای او، خود شما باید به این کلاسها بروید و از آنها لذت ببرید!

انجام ندادن تمرینهای موسیقی یا هنری
وقتی کودکی یاد می گیرد که چگونه آلت موسیقی را بنوازد و یا نقاشی بکشد، این کار به همان اندازه که نیاز به تمرین دارد، نیازمند صبر و شکیبایی است. بچه ها به نتیجه نهایی چشم دوخته اند و می خواهند به سرعت به آن نقطه برسند.
آنها تا زمانی که به اندازهای تمرین کنند که از نتیجه کار لذت ببرند، پی به ارزش تمرین کردن نمی برند. تا آن هنگام، مسئولیت این کار بر عهده شماست.
با درسهای موسیقی یا هنری همانگونه برخورد کنید که در مورد تکالیف مدرسه برخورد می کنید.
نحوه نگرش شما، به فرزندتان القا خواهد شد. اگر حس میکنید در مورد این درسها بحثی وجود ندارد و او باید این کار را انجام دهد، نگرش شما در رفتارتان منعکس میشود. برنامهای منظم و خاص تعیین کنید، مثلا هر روز بلافاصله پس از شام، ۳۰ دقیقه تمرین. این برنامه را هر روز دنبال کنید. پس از اتمام جلسه تمرین، فرزندتان را تشویق کنید و به او نیرویی مثبت بدهید.
با فرزندتان به حل مشکل بپردازید تا دلیل واقعی تمرین نکردن او را بیابید.
با اشتیاق به حرفهایش گوش دهید و سؤالات مفیدی بپرسید. شاید مطالبی را که یاد می گیرد (مثلا ترانه ها یا سبک نقاشی را که می آموزد) دوست ندارد. شاید زمان بندی تمرین برایش مناسب نیست. شاید صندلی ای که رویش می نشیند، راحت نیست و شاید وقتی هنگام تمرین صدای بچه ها را می شنود که در حال بازی هستند، آرزو میکند که جای آنها می بود. وقتی پی به مشکلات بردید، در مورد راه حلها فکر کرده و آنها را امتحان کنید.
ممکن است جلسات تمرین خسته کننده باشند.
راههایی برای جالب تر کردن آنها بیابید. می توانید به او اجازه دهید محلی را که در آن تمرین میکند، تزئین کند. یک تقویم دیواری برایش نصب کنید و بگذارید هر روز پس از تمرین، یک عکس برگردان روی آن بچسباند. قسمت پرنور خانه را برای تمرین در نظر بگیرید. وقتی تمرین میکند، مانند مخاطب یا مستمع واقعی کنارش بنشینید. هر روز به صورت منظم بلافاصله پس از تمرین، یک میان وعده در نظر بگیرید تا در انتظار آن باشد. شاید بهتر باشد جلسات تمرین را به دو جلسه کوتاه تر تقسیم کنید و یا ساعت تمرین را عوض کنید تا زمانی که هوشیارتر و پرانرژی تر باشد، تمرین کند.